MAVİ AŞK

BÖLÜM 11

Selam arkadaşlar, nasılsınız?

🎈Hikayemizin yeni bölümüyle yeniden karşınızdayım..

Çok uzun zaman oldu biliyorum, çok özlemişsinizdir umarım.. Bir türlü yazamadım işte anca oldu.😞🤦🏻‍♀️

Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Umarım seversiniz bölümü. Sabırsızlıkla okumanızı bekliyorum.

Bu arada hikayemi okuyan, bana destek olan, yıldızlar ve yorumlar bırakan tüm okuyucularıma kocaman sevgiler gönderiyorum. İyi ki varsınız..🙏🏻🎈

Şimdi keyifli okumalar olsun..

..

Açelya Ahu'nun anlatımıyla..

Kulisten çıkıp bizimkilerin yanına gittim, canlı müzik bittiği için parti başlamıştı. Bizimkiler ise asıl şimdi başlıyordu eğlenmeye..

Furkan'ın yanına gidip oturdum, masadaki yeni gelmiş bardaklardan birini alıp başıma diktim. Alkol alıp, çokta kendimde olmayan, kafamın o hafif gidik halini her zaman çok sevmiştim..

Benim ardımdan Arslan'da yanımızdaki yerini almıştı. Furkan hariç diğerleri tebrik etti, beğendiklerini dile getirdi. Ayça ise Arslan'a tamamen yanaştı, sürekli onunla konuşmaya çalışıp onunla ilgileniyordu.

Bir süre onları izledim ve dudaklarımı büzerek gözlerimi devirdim bu hallerine hafifçe sırıtırken. Komikti, bu durumumuz. Ama ben her şeyi halledecektim..

"Ne zaman kalkarız? Canım sıkıldı.." diyerek Furkan'a laf atmıştım, gözleri anında beni buldu.

"Kalkalım istersen.." dediğinde şaşırmıştım. "İstersem öyle mi? İyi misin sen?" dediğimde başımı daha da kulağına yaklaştırdım.

"Çok içtim sanırım, neyse.. Hadi kalkalım, yarın çok işimiz var.."

"Ne işi yine? Ne yapıcaz?" dediğimde kaşlarımı çatmıştım. İşimiz var diyorsa benim sevmediğim bir şey olduğu kesindi. Hatta en son benim duyacağım bir şeydi kesin..

"Annelerimizle yarın İtalya'ya gidip geleceksiniz.. Sana elbiseler hazırlanacak, isteme ve nişan için.."

"Yarın mı? Ne acelemiz var ki, giderdik bir ara. Zaten defile var, burdan bir şeyler ayarlardık.."

"Gidip gelirsiniz üçünüz, zamana ihtiyaç varmış. Prova ve modelle ilgili bir şeyler söyledi anneler... Hem.. Bir şey olmaz, defile ertesi gün, yetişirsin.."

"Tamam!" dediğimde sinirle, yerimden kalktım. Sinirlenmiştim..

Kafalarına göre plan yapıyorlardı annelerimiz. Bizi evlendirmeye en meraklı olan ikisi olduğu için, bana asla sorma gereği bile duymadan plan yapıyorlardı. Ardından da yaptıkları planı Furkan'a anlatarak halletmesini sağlıyorlardı. En büyük sorun ise, planın en önemli parçası bendim ve her şeyi en son duyuyordum!

..

Eve gittiğimde, sinirle çantamı yatağa fırlattığım gibi sağa sola gidip volta attım odamda. Ne yapacaktım? Sabah çıkacağımızı söylemişti..

"Anneeee!" diye bağırarak odadan çıktım kapıyı çarparak.

"Ne var Açelya neden bağırıyorsun kızım!" dediğinde şaşkınca, büyük salondaydı.