Bölüm 18

322 15 38
                                    


Selam arkadaşlar, nasılsınız?

Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Umarım seversiniz bölümü, benim için yazması çok keyifliydi. Ve sabırsızlıkla okumanızı bekliyorum..

Bu arada hikayemi okuyan, bana destek olan, yıldızlar ve yorumlar bırakan tüm okuyucularıma kocaman sevgiler gönderiyorum. İyi ki varsınız..🙏🏻🎈

Şimdi keyifli okumalar olsun..

..

Açelya Ahu'nun anlatımıyla..

İkimiz de işler için ayrılıp iki koldan çalışıyorduk. Bir ara eski evini boşaltmak için kamyon gelmişti. Arslan özel eşyalarını sabahtan topladığı ve biz yeni eşyalar aldığımız için işimiz kolay olmuştu. Birkaç saat içinde evi boşalttık. Eski eşyalarını satacaktı, kullanacağımız eşyaları yeni eve taşıttık. Çok yorulmuştuk..

..

Akşam olmak üzereyken benim artık eve gitmem gerekiyordu ve Arslan'da birkaç iş hallettikten sonra işe gidecekti. Ayrıldık..

..

Eve gidince ailemle "göstermelik" vakit geçirdim ve Furkan'la konuştum. Evde olduğumu bilmesi önemliydi ki o da işten çıkamamıştı. Nedense çok çalışıyordu..

Saatler geçti, aklım hep Arslan'daydı. Yorgun yorgun birde çalışacaktı ve ardından gece evin salonunu boyayacaktı. Hiç uyumadan bu işleri bitirmeye odaklanmıştı. Acelesinin nedenini çok iyi biliyordum ve bu beni de kamçılıyordu..

..

Gece olduğunda, dayanamayarak, evden gizlice çıktım ve Arslan'ın yanına gittim. O evi boyarken onu yalnız bırakamazdım, sürpriz yapacaktım.

Apartmanın önüne geldiğimde taksiden indim ve ışıkları yanan çatı katına baktım. Buradaydı..

Evimize hızlı hızlı çıktım ve kapıyı çaldığımda, kim o demeden ve sersemce açtı kapıyı.

"Açelya?" dediğinde şaşırmıştı ve saçları elleri boya olmuştu.

"Sana da merhaba canım.." dediğimde içeri girerek yanağına bir öpücük bıraktım ve odaya girdim. "Bensiz olmazdı.." dediğimde mırıldandığını duydum. Zaten uzun zamandır sensiz olmuyor..

"Ee ne yaptın? Bitiyor mu?"

"Az kaldı, küçük olunca oda kolay oldu.."

"Güzel. Yarın da eşyalarımız gelecek zaten. Cumaya kadar bitmiş olacak işte, süper.."

"Aynen öyle yavrum.." dediğinde işine koyulmuştu yeniden.

Ben de ona yardım etmek için öncelikle üzerimi değiştirdim, yanımda biraz eşya getirmiştim. Burada bırakacağım şeylerdendi..

..

Saatler sonra el birliğiyle, tabi ben gezinmiştim daha çok, işimizi bitirmiştik. Etrafa zafer kazanmış gibi bakıyordum.

"Hayatımda ilk kez böyle bir şey yapıyorum ve fazlasıyla keyifliydi.." dediğimde güldü.

"Yaa, çok keyifli.." dedi ardından da gülerek.

"Noldu beyefendi? Başka bir şey mi ima ediyorsunuz?" dediğimde ona döndüm kollarımı göğsümde bağlarken.

"Ben ima etmem yavrum direk söylerim.." diye sırıttı ve göz kırptı.

MAVİ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin