MAVİ AŞK

Bölüm 15

Selam arkadaşlar, nasılsınız?

🎈Hikayemizin yeni bölümüyle yeniden karşınızdayım. Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Umarım seversiniz bölümü. Sabırsızlıkla okumanızı bekliyorum.

Bu arada hikayemi okuyan, bana destek olan, yıldızlar ve yorumlar bırakan tüm okuyucularıma kocaman sevgiler gönderiyorum. İyi ki varsınız..🙏🏻🎈

Şimdi keyifli okumalar olsun..

..

Açelya Ahu'nun anlatımıyla..

Gözlerimi kırpıştırarak olduğum yeri, bedenimin yanındaki bedeni ve gördüğüm yüzü idrak etmeye çalıştım..

Bu idrak aşaması dakikalarımı almıştı tabi. Sonrasında her şeyi yavaş yavaş hatırlamıştım.

Yavaş haraketlerle sırtımı yavaşça yataktan kaldırdım ve üzerimdeki örtüyü kenara attım. Anında kıpırdandı, hemen ona döndüm uyanmasını istemeyerek. Ama çok geçti. Gözleri kısık bir şekilde açılmış bana bakıyordu, o da kısa süreli bir duraksama yaşamış gibiydi.

"Günaydın.." dediğimde, gerçek olduğumu yeni anlamış gibi yatakta bana doğru döndü. Hala yatıyordu.

"Sana günaydın. Ben daha uyurum.." dedi kabaca.

"Ben gidiyorum zaten.." dedim, yataktan kalkarak.

"İyi.. Ne konuşacaksak sonra konuşuruz.." dedi gözleri kapalı, sadece mırıldanarak.

"Doğru ya! Biz konuşacaktık dün akşamdan beri!" dediğimde yeniden yatağa çıktım, dizlerimin üstünde oturup başının dibine yerleştim. Elimle dürttüm kolunu. "Hadi kalk.."

"Hayır yaa.." dediğinde resmen homurdandı. Yeniden yatağa yerleşir gibi bedenini oynattı ve eli bu sefer dizime dokundu. Anında gözleri açıldı.

"Evet, hayır değil. Kalk, beni iki dakika dinle ve gideyim. İstediğin kadar uyursun sonra."

"Nereye gidiceksin? Eve mi?"

"Eve.. Ayy sanane. Sen uyan hadi.."

"Kızım gitsene sen başımdan, bak eve gidecekmişsin git işte.."

"Arslan yaa!" dediğimde üzgün bir tonda direk gözlerime bakıp toparlanır gibi yaptı. Sırtını yatak başlığına dayayıp ayaklarını uzattı ve kollarını göğsünde birleştirdi. Oflayıp homurdanıyordu.

"Söyle bakalım başımın belası.."

"Öncelikle başının belası falan değilim!" diyerek başladım konuşmaya. Önemsemedi. "Şu okulda yapılacak festival etkinliğini biliyorsun. Biz planlıyoruz her şeyi.." dedim ve duraksadım. Başını sallayarak onayladı. Yeni uyandığı için yavaş yavaş açıklıyordum. "... O yüzden konser yapacak kişilerle de ben iletişime geçiyorum. Okulda konser verir misin? Kabul edersen eğer takvime ekleyeceğiz.."

"Hıımmm.." dediğinde yüzü ifadesizleşti. "Sen dünden beri bunu mu söylemeye çalışıyorsun yani.. O kadar zamandan beri.. Bu mu?" dediğinde de bozulduğu belliydi. Başka bir şey beklemişti..

"Evet.. Başka ne olabilir ki?" dediğimde ben de kalakalmıştım.

"Ne bileyim.. Neyse, boşver.." dediğinde hemen konuyu değiştirdi. "Sen mi istedin bunu?"

"Nasıl?"

"Konser verme fikri, senden mi çıktı?"

"Yoo.. Ayça söyledi.."

"Hımmm.." dediğinde yeniden düşünür gibi yaptı. Ardından da yataktan kalktı. İzledim onu.

"Eeee.." dedim aceleyle cevap bekleyerek.