MAVİ AŞK

Bölüm 21

Selam arkadaşlar, nasılsınız?

Çooookkk zaman olmuş yazmayalı! İnanamıyorum!😵‍💫🫣

Kaldığımız yerden devam ediyoruz. Umarım seversiniz bölümü, benim için yazması çok keyifliydi. Ve sabırsızlıkla okumanızı bekliyorum..

Bu arada hikayemi okuyan, bana destek olan, yıldızlar ve yorumlar bırakan tüm okuyucularıma kocaman sevgiler gönderiyorum. İyi ki varsınız..🙏🏻🎈

Son yazdığım kısa hikaye, MAVİ BİR AŞK HİKAYESİ'ni de okuyun okutturun mutlaka. Banu ve Fatih'i de seveceğinize eminim..🤗

Şimdi keyifli okumalar olsun..

..

Açelya Ahu'nun anlatımıyla..

...

Arslan arkamdan geliyordu. Tüm binayı arayınca da hangi dersliğin boş olduğunu biliyordum malum, küçük bir sınıfa girdim. Arkamdan kapı kapanınca Arslan'a döndüm.

"O kız kim? Hatta bu kızlar kim? Yaa sen sürekli kadınların etrafında olmak zorunda mısın? Benim sabrımı mı deniyorsun Arslan?"

"Sakin olsana biraz.." dedi sakince..

"Sakin falan olamam.. Bu kızlar niye senin peşinde hala?"

"Açelya, canım.." dediğinde bana yaklaştı.

"Yaklaşma bana.. Sadece istemiyorum, bir daha olmayacak tamam mı.."

"Her şeye evet demem mi gerekiyor?" dedi kabaca.

"Evet! Bana evet demek zorundasın!"

"Peki.. Evet.." dediğinde alayla, sinirleniyordum..

"Of Arslan ya! Ne yaparsan yap, ben gidiyorum.." dediğimde sınıftan çıkmak için yöneldim ve kolumu tuttu yanından geçip gitmemem için..

"Bana sakın emir verme! O kadar uzun boylu değil Açelya!"

Göz gözeydik.. Söyledikleriyle kalakaldım..

"Neyin var senin?" dedim aniden aklıma gelince. Günlerdir doğru düzgün konuşup görüşmemiştik..

"Benim neyim mi var? Sence?" dediğinde alayla, susmaya devam ettim..

"Günlerdir bana karşı olan tavırlarını bence sen bir düşün.. Ve bir şey daha.. Hangisi gerçek Açelya? Benim yanımda olan mı, Furkan'ın yanında olan mı? Bence artık karar vermelisin.." dediğinde, kolumu bıraktı usulca..

Ve beni sınıfta bırakarak çıkıp gitti..

Kalakaldım..

Resmen küçük çaplı bir şok yaşayarak kalakaldım!

Gidişini izleyecek değildim. Ne demek istemişti? Nasıl karar verebilirdim ki! Biliyordu yapamayacağımı!

Sinirlerim iyice gerildiğinden, ellerimi saçlarımın arasına atıp savurdum..

Onu seviyordum.. Gerçekten seviyordum..

Hızla olduğum sınıftan çıkınca, hiçbir şeyi önemsemeden otoparka yöneldim. Arslan'a belki yetişirdim. Ama beklediğim gibi olmadı, yetişemedim. Ardından da arabama binip yola çıktım, gideceğim yer belliydi.