My stalker. My life.

Meeting the family

~Caleb
Ik liep het podium op met Aiden, Lucas en Jace en ik lachte naar Sidney. Ik pakte een gitaar en deed hem om en Aiden deed hetzelfde. Lucas telde af en we begonnen te spelen.

Aiden: Take It Back To The Place Where You Know That It All Began.
Caleb: We Can Be Anything We Wanna Be!
Both: You Can Tell By The Noise That The Boys Are Back Again!
Caleb: Together Makin' History!
Lucas en Jace: Its Time To Show How.
Aiden: To Be A Superhero.
Lucas en Jace: Just Like A Showdown,
Caleb:Will Smith n'Bobby De Niro
Lucas en Jace: Were The Best,Theres No Doubt.
Aiden: Turn It Like We Used To Do.
Lucas en Jace: This Is Our Town.
All: And Were Telling You All!

The Boys Are Back! Hey!
The Boys Are Back!
The Boys Are Back,Gonna Do It Again! Gonna Wake Up The Neighborhood!
The Boys Are Back! Hey! The Boys Are Back!
Climbin' Up The Walls, Anytime We Want!
The Word Is Out, The Boys Are Back!

The Boys Are Back, Back To Save The Day.
The Boys Are Back, Ok!

Aiden: Keep Dealing With The Right When We Fight Every Single Time!
Caleb: Undefeated Here In Our House, Yeah!
Both: We Can Rock, We Can Shock, Anytime We Like.
Caleb: Tonight We're Goin All Out!
Lucas en Jace: Its Time To Show How.
Aiden: To Be A Superhero!
Lucas en Jace: Just Like A Showdown,
Caleb: Take The Pedal To The Medal!
Lucas en Jace: Were The Best,Theres No Doubt.
Aiden: Turn It Like We Used To Do.
Lucas en Jace: This Is Our Town.
All: And Were Telling You All!
Look Out!

The Boys Are Back! Hey! The Boys Are Back!
The Boys Are Back,Gonna Do It Again! Gonna Wake Up The Neighborhood!
The Boys Are Back! Yeah! The Boys Are Back!
Climbin' Up The Walls, Anytime We Want!
The Word Is Out, The Boys Are Back!

Caleb: Here To Change The World!
Both: To Solve A Mystery, Fight The Battle, Save The Girl! No One Can Stop Us Now, We're The Ones That Make The Rules!

The Boys Are Back! Hey! The Boys Are Back!
The Boys Are Back,Gonna Do It Again! Gonna Wake Up The Neighborhood!
The Boys Are Back! Yeah! The Boys Are Back!
Climbin' Up The Walls, Anytime We Want!

no need to worry!

Both: The Boys Are Back! Hey! The Boys Are Back!
Caleb: Look Out Now!
Both: The Boys Are Back, Gonna Do It Again
Caleb: And We Make It Look Good!
Both: The Boys Are Back! The Boys Are Back! Climbin' Down The Walls, Anytime We Want! We're Sure That You Know By Now, The Boys Are Back!

We waren klaar en iedereen begon te klappen. Sidney floot op haar vingers naar ons en lachte toen naar mij. Aiden keek me arrogant aan en ik liep het podium af. Ik ging meteen naar Sidney toe en zei: "Hoe was ik?" vroeg ik arrogant. "Stop, je klinkt als Aiden. Je was geweldig." zei ze lachend. "Try me!" zei ik serieus. Ze gaf me een kus op mijn wang en trok me toen mee. "We gaan dansen." zei ze streng. Die stem beviel me wel, het was stoer. Ik liep gehoorzaam met haar mee en begon rustig met haar te slowen. Opeens kwam er een tango liedje op, het lievelingsliedje van Sidney en ze nam me in tangohouding. "Volg mij." zei ze rustig. Ze maakte met haar voet een half rondje en keek toen mij weer aan. "Wat was dat?" vroeg ik verbaasd. "Lijkt erop dat de muziek net tegen mij sprak." zei ze lachend. Ik knikte en zette een stap naar achteren. Ze volgde me en zei: "Je kunt dus wel tango dansen." Ik knikte en zei dat ze nog wel meer dingen niet van me wist. "En ik leef al 217 jaar, hé. Dus ik heb het al lang geleden geleerd." zei ik lachend. Ze lachte terug en ik draaide haar rond. Ze sloeg een been om mijn middel en gooide een been omhoog. Ik keek rond en zag dat iedereen ons aan keek, maar ik had eigenlijk ook alleen maar oog voor Sidney. Ik draaide haar nog een keer rond en ze zette een paar stappen naar achteren. Iemand had knikkers, ofzo, op de grond gegooid en Sidney viel dus. Ik liep meteen op haar af en vroeg bezorgd: "Ben je oké?" Ze knikte, maar voelde even aan haar been. Ik stak een hand naar haar uit en trok haar omhoog. "Je was geweldig." zei ik lachend. "Niet waar, ik viel." zei ze teleurgesteld. "Je werd gesaboteerd, maar kijk me aan." zei ik tegen haar terwijl ik haar kin vastpakte. Ze keek op naar mij, ik keek haar aan en vroeg: "Heb je echt geen pijn?" Ze zei lachend: "Alleen mijn enkel, denk ik." Ik keek bezorgd naar haar enkel en ze zei: "Kijk niet naar mij alsof ik hulpeloos ben. Daar kan ik niet tegen." Ik bood mijn excuses aan en kuste haar. "Zal ik je naar huis brengen?" vroeg ik na die kus. Ze knikte en kuste me terug. Even later waren we bij haar thuis en liep ik mee naar haar voordeur. "Bedankt voor de leuke avond, Caleb." zei ze flirtend en ze zoende me. Ik zoende haar terug en zei: "Wil je morgen mee naar mijn huis?" Ze keek me verbaasd aan en zei: "Waar woon je dan?" Ik antwoordde dat ik ergens in het bos woonde en ze knikte. "Woon jij alleen?" vroeg ze nieuwsgierig. "Nee, ik woon met mijn oom Vincent en mijn tweelingbroer Jasper (spreek je uit als Jesper.)" zei ik en ze luisterde aandachtig. "Dus, morgen ontmoet ik je familie, spannend." zei ze zenuwachtig. Ik zei haar dat ze zich geen zorgen hoefde te maken en ik haar zou beschermen. "Daar ben ik ook niet bang voor, ik ben bang dat ze me niet zullen mogen." zei ze lachend. "Ze mogen je zeker, je moet alleen een beetje uitkijken met Jasper, hij is de enige die mensenbloed drinkt. Vooral van mooie meisjes zoals jij, dus pas een beetje op bij hem." zei ik waarschuwend. Ze knikte en liep toen naar binnen. Ze sloot de deur en ik lachte, deze ging op het lijstje van beste nachten ever.

De volgende ochtend
~Sidney
Ik keek naar buiten en zag dat het zonnige dag was. Ik trok een bloedrood jurkje aan met rode ballerina's en liep naar beneden toe. Op dat moment ging de deurbel. Ik liep naar de voordeur en opende hem. "Heey schatje." zei Caleb en hij kuste me. "Heey. Wat zie jij er handsome uit!" zei ik flirtend en ik beet op mijn lip. Hij had een zonnebril op en een wit shirt met een leren Jack erover. Een woord, perfect. "Ik moet nog even wat eten." zei ik en ik liep naar binnen met Caleb achter me aan. Ik liep naar de keuken en pakte twee boterhammen met pindakaas en een glas jus. Ik dronk het in een keer leeg en zei dat ik de boterhammen in de auto op zou eten. Hij knikte en even later zaten we in zijn auto. "Heb je er zin in?" vroeg Caleb enthousiast en ik knikte. "Vertel me eens, hoe is Jasper als persoon?" vroeg ik nieuwsgierig. Caleb slikte even en begon te vertellen: "Jasper is een echte charmeur, hij kan je zo om zijn vinger winden. Hij heeft net als mij ook dwangkrachten, maar ik gebruik ze nooit. Verder zijn we redelijk hecht, alleen hij is wat terughoudender als het gaat op vertrouwen. We hebben namelijk een slecht verleden." Het deed hem pijn om erover te praten en ik legde een hand op zijn been. "Je hoeft het niet te vertellen." zei ik en keek hem aan. Hij keek me dankbaar aan en zei: "Bedankt." Ineens stopte we en zette hij de auto op de parkeerplaats. "Vanaf hier moeten we lopen." zei hij lachend en ik stapte uit. "Wil je bij mij op mijn rug? Dan zijn we sneller daar." vroeg hij elegant en ik knikte. Ik sprong bij hem op de rug en hij begon te rennen. Binnen twee minuten waren we bij een groot landhuis. Ik sprong van zijn rug af en keek naar zijn huis. Hij liep naar de deur toe en maakte hem open. "Na, u." zei hij als een echte heer. Ik liep lachend naar binnen en Caleb kwam achter me staan. "Vincent, Jasper, ik ben thuis en ik heb een gast." zei hij en hij sloeg zijn armen om me heen. Ik knipperde een keer en er stonden een man en een jongeman van Calebs leeftijd tegenover me. "Sidney, dit is mijn oom Vincent." stelde Caleb de man voor. Ik stak mijn hand uit en hij schudde hem. "Dus jij bent het meisje dat Caleb gek maakt? Ik moet zeggen, Nice chick man. Ik ben Jasper, de knappere broer van Caleb." zei de jongeman en hij kuste mijn hand. "Leuk jullie te ontmoeten." zei ik lachend en Jasper zei: "Het was me ook een eer, Sidney." Ik werd bij mijn middel gepakt door Caleb en hij zei in mijn oor: "Kom, we gaan naar mijn kamer." Ik knikte en zei Vincent en Jasper gedag. We liepen naar Calebs kamer en ik zei: "Je hebt een geweldige familie, en je had gelijk over Jasper." Hij lachte en kuste me. Ik kuste hem terug en trok hem kussend mee naar zijn bed. Hij lag nu bovenop mij en zei: "Heb je honger?" Ik knikte en liep achter hem aan naar de keuken. "Wacht maar in de woonkamer, ik kom zo." zei hij en ik knikte. Ik liep naar de woonkamer toe en knalde onderweg tegen Jasper aan. "Sorry, Sidney. Mijn schuld." zei hij en hij liep met me mee naar de woonkamer. Ik ging zitten in een stoel en keek naar Jasper. "Ik vind het fijn dat Caleb weer een vriendin heeft, nadat Elizabeth stierf heeft hij nooit meer iets voor iemand anders gevoeld." zei hij ineens. Ik keek hem verbaasd aan en vroeg wie Elizabeth was. "Elizabeth was een geweldig meisje. Ze was knap, slim, lief en dapper." zei hij trots. Op dat moment kwam Caleb binnen en liep Jasper weg. "Wie is Elizabeth?" vroeg ik toen hij weg was. "Jasper heeft je over haar verteld, of niet?" vroeg hij verdrietig. Ik knikte en vroeg waarom hij nooit over haar verteld had. "Ik wil het niet graag over haar hebben, Jasper begint erover om te stoken. Jasper en ik vonden haar allebei leuk en ze koos uiteindelijk voor hem, ik kon er niet tegen. Ze was een vampier en heeft ons veranderd. Ze was ook precies het tegenovergesteld van jou. Ze was wreed, arrogant, leugenachtig en een heks. Jij bent zo niet en dat vind ik bijzonder. Jij bent gewoon perfect." zei hij en ik at ondertussen nog een paar van zijn toastjes. Na een tijdje waren ze op en we gingen weer naar zijn kamer. Ik ging op zijn bed zitten en hij duwde me meteen naar achteren. Hij zoende me teder en ik zoende hem terug. Hij trok mijn jurkje uit en ik begon zijn shirt over zijn hoofd te trekken. Hij trok zijn broek uit en zoende me verder. Ik keek naar zijn sixpack en toen weer naar zijn ogen, die zwart stonden van de lust. Ik kuste hem en hij kuste me terug. "Ik hou van je, Sidney. Heel veel." zei hij hijgend. Ik lachte en ik zei dat ik ook van hem hield. Na een tijdje werd ik moe en viel ik in slaap op Calebs borstkas. Een uur later werd ik wakker en ging ik even naar zijn bureau toe. Daar lag een foto van mij, tenminste dat dacht ik. Maar er stond onder, Elizabeth 1815. Ik legde het kaartje terug en Caleb stond achter mij. "Sidney, ik kan het uitleggen." zei hij ongerust. Ik draaide me om en zei snikkend: "Wie ben ik voor jou? Elizabeth?" Hij schudde zijn hoofd en zei: "Nee, Sidney. Je bent voor mij niet Elizabeth. Jij bent anders dan haar. Ik zou het een vloek vinden als je net zo als haar zou zijn." Ik keek hem verdrietig aan en er rolde een traan over mijn wang. Hij ging dichter tegen me aan staan en veegde mijn tranen weg. "Sidney, jij bent mijn Sidney, niet mijn Elizabeth. Ik zou nooit meer van haar kunnen houden en van jou wel." zei hij lachend. Ik knikte en kuste hem. "Ik geloof je." zei ik lachend en hij lachte. Hij wilde me niet kwijt en daar deed hij alles voor. Zou elke jongen dat maar doen voor een meisje.