My stalker. My life.

Back home

~Sidney
Na iedereen weer gezien te hebben, moest ik terug naar mijn kamer. Ik vroeg aan de dokter hoe lang ik nog moest blijven en hij antwoordde: "Ik heb besloten dat je vanavond naar huis mag. Je testuitslagen zijn goed, dus je kan gaan pakken." Ik bedankte hem en begon te pakken. "Hulp nodig?" hoorde ik ineens achter me. Daar stond Caleb tegen de deur aan. "Ja graag, maar het is niet veel." zei ik lachend. "Het zijn vooral veel kaarten en brieven." Zei Caleb en ik keek naar hem. Hij legde zijn hand op mijn wang en trok mijn mond dichter bij de zijne. Ik kuste hem terug en zei zacht: "Je moet nog even wachten, ik heb je wens namelijk wel gehoord." Hij keek me verbaasd aan en leek het uiteindelijk wel te snappen. Hij lachte en begon met kaarten te rapen. Opeens zei hij bezorgd: "Sidney, heb je deze kaart al gezien?" Ik schudde mijn hoofd en pakte de kaart aan:

Roses are red, violets are blue. Death is the mother and so are you. Good luck with that.
Kisses,
-H

"Weet jij wie hier is geweest, toen ik in coma lag?" vroeg ik en hij schudde zijn hoofd. Ik keek hem aan en veranderde van onderwerp: "Ik ben klaar, kunnen we gaan?" Hij knikte en pakte mijn hand vast. "Gaan we naar jouw huis of mijn huis?" vroeg hij en ik zei dat ik naar mijn huis wilde. "Snap ik. Zal ik dan voor jou koken vanavond? Je bent drie kilo afgevallen." zei hij en ik knikte. Hij pakte mijn tas over en zei: "Kom we gaan, liefie." Een nieuw koosnaampje, wat schattig. Hij liep met mij het ziekenhuis uit en ik rook aan de lucht. Ik had de frisse lucht gemist. Dat klinkt raar, of niet. Ach ja, boeiend. Ik ging in Calebs auto zitten en zette de muziek aan. Ik hoorde love me like you do door de speakers en ik keek naar Caleb: "Je hebt de hele tijd naar mij zitten te luisteren toen ik weg was. Dat is zo lief." Ik kuste hem op zijn wang en hij lachte. Ineens kwam mijn huis in zicht en stopte we. Ik stapte uit en liep naar binnen. "Ik ben thuis, mensen." riep ik en Caleb lachte. "Er is niemand thuis, dus wie roep je?" zei hij glimlachend. "Weet ik niet, misschien..." zei ik, maar ik werd onderbroken door Rosie die aankwam rennen. "Rosie. Ik heb je gemist, lieverd. Heeft Jace je goed verzorgt?" zei ik tegen haar. Ze likte mijn gezicht en rende toen naar Caleb. "Ik zie dat jullie ook beste vrienden zijn." zei ik lachend. Caleb aaide haar en knikte toen. "Ik geef haar te eten en dan ga jij alvast koken, oké?" stelde ik voor. Hij vond het goed en ik liep met Rosie en hem naar de keuken. Daar pakte ik Rosies voerbak en deed er voer in. Toen ging ik bij Caleb staan en vroeg of ik kon helpen. Hij schudde zijn hoofd en zei: "Ga jij nou maar een een lekker bad nemen, dan maak ik het eten klaar. Ik lachte en deed wat hij zei. Ik pakte in mijn kamer een T-shirt van Caleb en een jogging. Even later zat ik al een half uur in bad en riep Caleb mij voor het eten. Ik maakte me klaar en liep naar beneden. Daar aangekomen was een mooie gedekte tafel met kaarsen en rozenblaadjes. "Welkom thuis." zei Caleb achter mij. Hij greep me bij mijn middel en ik zei: "Het is prachtig, Caleb. Dankjewel." Hij knikte en zei dat ik moest gaan zitten. ik ging zitten en Caleb ging naar de keuken voor het avondeten. Hij kwam terug met een bord spaghetti. "Oké, ik waarschuw je alvast. Ik kan niet normaal spaghetti eten." zei ik lachend en hij zei dat dat niks uitmaakte. Na het eten keek Caleb me aan en er stond lust in zijn ogen. "Zullen we een film kijken?" vroeg ik en hij knikte. Ik pakte Divergent en liet hem aan Caleb zien. Hij knikte blij en ik zette hem aan. Ik ging op de bank zitten en Caleb ging naast me zitten en sloeg een arm om mij heen. Ik kon de film niet echt volgen, omdat Caleb mijn nek de hele tijd zat te kussen. "Caleb, stop. Ik wil de film volgen." zei ik zeurend. "Dat wil je niet, dat weten we allebei." zei hij lachend en hij had gelijk. Ik knikte en zette de tv uit. Ik gaf Caleb een kus en liep toen naar mijn bed. Ik ging liggen en in een flits lag Caleb op mij. "Je bent te snel." zei ik lachend en kuste hem. Hij kuste me terug en zei: "Zullen we het dan langzamer doen?" Ik knikte en streek hem door zijn haar. Hij streek over mijn been en ik zoende hem teder. Hij zoende me teder terug en fluisterde: "Ik heb je zo gemist, Sidney. Laat me nooit meer alleen." Ik lachte naar hem en kuste hem ruw. Hij deed het terug en trok zijn shirt uit. Ik trok mijn hemdje uit. Even later vielen we in slaap.