My stalker. My life.

Who's in my house?

~Sidney
Ik pakte Leons hand vast en kneep erin. Hij keek me kort aan en trok me toen naar binnen. "Blijf bij me." zei hij. Ik rolde met m'n ogen en pakte mijn pistool uit mijn laars. Hij keek me met grote ogen aan en zei: "Dat kan ook." We liepen verder en Leon vroeg aan mij of ik de politie in moest lichten. "Nee, want dan zal H me ervoor straffen." zei ik en op dat moment kwam er geluid van de woonkamer. Ik richtte het geweer richting de deur opening en we liepen rustig naar binnen. "Verrassing." hoorde ik ineens. Ik schrok en stopte mijn pistool meteen weg. Daar stonden namelijk mijn moeder, vader en zusje uit Aralion. Zij mochten niet zien dat ik een pistool op zak droeg, omdat ik bang was. Verder stond de vader van Leon en Will er ook. "Heey. Wat doen jullie hier?" vroeg ik verrast. "Leon!" riepen Selena en Will vrolijk en ze renden naar Leon toe. Hij tilde hen meteen op en knuffelde hen. Ik keek er wat afgeleid naar, totdat mijn moeder mijn aandacht trok. "We zijn hier, als eerste omdat we je misten en wilde zien. En als tweede, omdat we een besluit hebben genomen samen met de vader van Leon. Wij vinden namelijk dat jullie nog niet alle manieren vinden hebben die wij, als ouders, van een toekomstig koning en koningin verwachtten. Dus hebben we besloten om jullie naar de koninklijke kostschool voor de zomer te sturen." zei mijn moeder opgewonden en Leon en ik wisselden snel een blik. "Wat!" riepen we daarna in koor. "Je hebt het gehoord." zei de vader van Leon en ik keek mijn vader onmiddellijk aan. "Pap! Je weet dat ik dit niet wil." zei ik zeurderig. "Sorry, lieverd. Ik moet je moeder gelijk geven hierin." zei mijn vader en ik keek hem geïrriteerd aan. "Kunnen we hier morgen over praten? Sidney en ik hebben een zware dag achter de rug." vroeg Leon en ik schonk hem een dierbare blik. "Dat is goed. We zien elkaar morgen om half 5 in het restaurant om de hoek, oké? Dan gaan we samen uit eten." vroeg mijn moeder en we knikten. "Oké, dan gaan we maar." zeiden onze ouders en ik knikte. Mijn vader liep naar me toe en zei: "Welterusten prinses." Hij gaf een kus op mijn voorhoofd en ik knikte kort. Daarna liepen ze de deur uit. "What the fuck! Dit kunnen ze niet menen." zei ik boos terwijl ik in de stoel neerviel. "Inderdaad. Trouwens ik wil geen koning worden. Ik wil een gewoon leven met een baan en met jou." zei hij en hij liet zich op de andere stoel neervallen. "Ik wil beroemd worden door mijn talent, niet door lintjes door te knippen en te zwaaien." zei ik teleurgesteld. "Dat snap ik, liefje. Kom, laten we gaan slapen. Het wordt morgen een lange dag." zei Leon zacht en hij trok me mee naar boven. Eenmaal boven liet ik me op mijn bed vallen en nadat Leon z'n armen om me heen had geslagen, was ik vertrokken.

De volgende ochtend
~Leon
"Wakker worden, Leon. We moeten naar school." hoorde ik Sidney schreeuwen en ik opende mijn ogen. Sidney zat op me en glimlachte. "Je bent zo schattig als je schreeuwt." zei ik en ze begon te blozen. Ik kuste haar op haar voorhoofd en daarna stond ik op. Sidney deed hetzelfde en ik zag dat ze een zilver jurkje aan had en dat ze mijn ketting omhad. Ze vond het fijn om die om te doen, tenminste zo kwam het op mij over. "Ga je nou klaar maken! Ik wil niet te laat komen." Ik rolde met mijn ogen, kust haar kort en zei: "Ik ga al." Ze knikte en liet me m'n gang gaan.

Op school
~Sidney
Leon kuste me kort en zei: "Ik zie je in de les. Als je me nodig hebt, ben ik bij mijn vrienden." Daarna liep hij naar z'n vrienden en op dat moment kwam Elizabeth naar me toe. "Ik moet je iets laten zien." zei ze zuchtend en ze trok me mee. Ze rende met mij naar mijn kluisje en daar stonden veel mensen omheen. Dit kon niks goeds betekenen. Toen de mensen mij zagen, werden er woorden, zoals slet en hoer naar me gesmeten. Daarna liepen ze weg en op mijn kluisje zat een briefje geplakt. Op dat briefje stond: Wil je een hoer huren? Bel dit nummer. Ik rukte het blaadje van mijn kluisje af en draaide me om naar Elizabeth. "Wie heeft dit gedaan?" vroeg ik met mijn tanden op elkaar. "We weten het niet, maar we verdenken Mia of H." zei ze. "Die briefjes hangen trouwens door de hele school. We zijn met onze vriendengroep ze al weg te halen." zei ze en ik bedankte haar. Ze zei dat ze moest gaan en liep weg. "Wacht, Liz. Wil je Leon hierheen sturen als je hem ziet, ik kan hem op dit moment wel gebruiken." zei ik en ze knikte. Daarna liep ze weg en zakte ik huilend op de grond. "Sidney?" hoorde ik ineens en ik keek met betraande ogen op. Daar stond een bezorgde Jace. Hij zakte naast me neer en vroeg of ik oké was. "Nee, Jace, ik ben niet oké. Ik kan nooit een normaal leven lijden zonder dat iemand me treitert." zei ik snikkend en hij trok me tegen zich aan. "Het komt goed, zussie." zei hij, terwijl hij geruststellend over mijn rug wreef. "Ik hoop het." zei ik zacht en op dat moment kwam Leon naar ons toe rennen. "Ik hoor het net van Ginny, want een vuile streek." zei hij en hij kwam aan de andere kant van me zitten. Hij legde z'n hand op m'n been en Jace zei: "Ik ga maar eens, hou je sterk." Daarna stond hij op en liep weg. "Kom babe. We moeten naar de les." zei Leon en hij drukte een kus op mijn slaap. Hij trok me omhoog en daarna in een knuffel. Na een tijdje lieten we los en liepen we samen naar onze les. Eenmaal bij het klaslokaal aangekomen, verstrakte Leons greep en daarna liepen we naar binnen. Iedereen, maar dan ook echt iedereen, keek ons aan. Ik voelde me er totaal ongemakkelijk bij en Leon merkte dit, want hij zei: "Hebben jullie niks anders om naar te kijken?" Meteen keek iedereen geschrokken weg en ging verder waar hij mee bezig was. Ik gaf een dankbare blik aan hem en hij knikte. "Alles voor mijn schatje." fluisterde hij in mijn oor terwijl we naar onze plaats gingen. Op dat moment kwam Mia binnen en ze kwam meteen naar me toe lopen. Ik keek haar zonder enige emotie aan en ze wendde zich naar Leon toe. "Ik snap niet dat je nog steeds met zo'n emo omgaat, je kunt veel beter krijgen. Zoals mij bijvoorbeeld." zei ze achterbaks en ik dacht na over wat ze gezegd had. Had ze gelijk? Kon hij beter krijgen? Natuurlijk, kon hij dat. Het was Leon waarover we zaten te praten. Ik schrok uit mijn gedachtes door Leon, die grommend zei: "Praat niet zo over mijn vriendin." Ik legde mijn hand op zijn arm en keek toen naar Mia. "Mia, ga weg. We hebben geen zin in jouw gedrag." zei ik zonder enige emotie. "Ach ja, niet iedereen is gelukkig zo'n slet als jij. Stel eens voor!" ging Mia door en Leon begon al te trillen, hij kon z'n wolf moeilijk beheersen. "Mia, je gaat te ver. Stop nou voordat het fout gaat." zei ik boos en ik keek bezorgd naar Leon. "Waarom zou ik? Ik vind het wel leuk. O, en trouwens. Mijn neef wil je huren. Dus, kan hij dat nummer bellen dat op het blaadje staat?" zei ze en Leon stond woedend op. Ik stond ook op en draaide me met de rug naar Mia, richting Leon. "Leon, kijk me aan." zei ik terwijl ik hem bij z'n kin vastpakte. Hij keek me aan en zag verschillende emoties in z'n ogen, die ik niet kon plaatsen. "Leon, ik ben oké. Rustig blijven, ik red me wel." zei ik en hij knikte kort. Daarna draaide ik me om naar Mia, die meteen weer begon te praten: "Leon vindt je alleen maar leuk omdat je goed kan neuken." Ik keek even om naar Leon, die verbijsterd stond te kijken. "Ach ja, dan is dat maar zo. O, en ik heb trouwens nog een verrassing voor je." zei ik en keek haar bitchy aan. "Wat dan?" vroeg ze enthousiast. "Dit!" zei ik en sloeg haar recht tegen haar neus aan. Ze viel op de grond neer en ik hoorde verschillende geluiden om me heen. Daarna liep ik zo snel mogelijk richting de schooltuinen en zakte tegen de muur aan op het gras. "Verdomme!" riep ik en ik keek naar mijn hand, die helemaal rood en dik was. Op dat moment kwam Leon binnen. "Sidney, iedereen is je aan het zoeken. Wat is er?" vroeg hij en ik begon te snikken. "Het deed pijn wat Mia zei." zei ik en keek hem aan. "Wat? Dat ze zei dat ik alleen maar om je geef door de seks of dat ik te goed voor je ben?" vroeg hij. "Je kan mijn gedachten lezen, dus waarom vraag je het antwoord nog?" vroeg ik zacht. "Omdat ik het uit jouw mond wil horen." zei hij serieus. "Oké, dan. Beide deed pijn. Maar ze heeft wel gelijk. Niet over dat neuk gedeelte maar wel over dat je te goed voor me bent." zei ik en ik sloeg mijn ogen neer. Hij ging op z'n hurken zitten en pakte mijn kin vast. "Ik ben jou juist niet waard, want jij geeft mij altijd de kansen. Ik heb jou nog nooit een nieuwe kans hoeven te geven." zei hij en ik begon te blozen. "Ik hou van je." zei ik en hij knikte. "Ik meer van jou." zei hij en hij trok me rechtop. Ik sloeg onmiddellijk m'n armen om hem en kuste hem. Hij kuste me terug en op dat moment hoorde ik voetstappen, maar het boeide me niet. Daarna hoorde ik gekuch en ik draaide me ernaartoe. Daar stonden al mijn en Leons vrienden. "Storen we?" zeiden ze in koor. "Nou, eigenlijk..." begon Leon, maar ik kuste hem snel op z'n wang zodat hij stopte met praten. Hij kreeg een grijns van oor tot oor op z'n gezicht en ik lachte kort. "Ben je oké, Sidney?" vroeg Fleur bezorgd. Ik knikte en bedankte hen voor hun steun. "Alles voor de vriendin van onze beste vriend." zei Dennis en hij knipoogde. Ik lachte en we liepen met z'n allen naar binnen toe. We hadden namelijk gezamenlijk repetitie. Maar nu was Mia er niet bij, want zij was, volgens de meiden, nu naar het ziekenhuis. "Dan heb ik haar toch wel goed gemept." zei ik lachend en Leon lachte. "Ik ben zo trots op je." zei hij en ik beet uitdagend op m'n lip. "Zit je me nou uit te dagen?" vroeg hij verbaasd. "Nee hoor." zei ik lachend, terwijl ik op mijn lip bleef bijten. "Ik denk dat ik je dan maar moet stoppen." zei hij terwijl hij me lustig aan keek. "Hoe ben je dat van plan dan?" vroeg ik uitdagend en hij drukte z'n lippen hard en vol lust op de mijne. "Owh, zo dus." zei ik onschuldig tegen z'n lippen aan en hij grinnikte. Ik zoende hem kort terug en trok hem toen mee naar de repetitie ruimte. De anderen waren in de tussentijd al door gelopen en stonden al op ons te wachten. "Heey Sidney. Ik heb van bronnen gehoord dat je bezig bent met een nummer. Zou je het willen zingen?" vroeg meneer Jacksons meteen en ik keek even kort naar Leon, die aan het grijnzen was. "Ja, is goed." zei ik tegen hem en liep het podium op. "Jace, track 2." zei ik en gooide mijn mp3. Hij ving hem op en sloot hem aan meteen begon de muziek te spelen. Daarna begon ik te zingen: