My stalker. My life.

How could He do that?

Eenmaal terug in Rosewood
~Sidney
Elizabeth begon steeds raarder te doen en ik vertrouwde het niet helemaal. Ze hield iets achter, maar wat. Jasper had ik nu al twee dagen niet meer gesproken. Caleb zei dat hij tijd nodig had. Ik geloofde dat niet, omdat ik nu de waarheid wist. Maar terug naar vandaag. Ik kwam op school aan en werd meteen geroepen door Aiden. We hadden besloten het goed te maken, omdat hij toch een lieve jongen was. Ik zwaaide naar hem en hij kwam naar me toe. "Heey Aiden. Wat is er?" vroeg ik terwijl ik hem een knuffel gaf. Hij gaf me ook een knuffel en zei bezorgd: "Ginny is weg. Ze was gisteravond niet thuis." Ik keek hem in paniek aan en zei: "Wat?!" Op dat moment kwam Caleb aanlopen en hij vroeg wat er was. "Ginny is weg." zei ik verdrietig en Caleb knuffelde me. "Ze kwam gisteravond naar mijn huis toe en zei dat ze Jasper zocht. Ik heb tegen haar gezegd dat hij niet thuis was en ze is toen weg gegaan." zei Caleb. "Ze zal toch niet.." zei ik zacht. "We moeten haar vinden als ze echt bij Jasper is, is ze niet veilig." zei ik. Caleb stemde in en zei dat hij met mij mee zou gaan. Ik knikte en we gingen opzoek.

~Ginny
Ik werd wakker in het bos en alles van gisteravond kwam terug.

Flashback

Ik ging naar Calebs huis toe, omdat ik een project met Jasper moest doen. Caleb zei dat hij niet thuis was, dus ik besloot hem te gaan zoeken. Ik liep door het bos toen ik allemaal geluiden hoorde. Ik werd er misselijk van en opeens was ik heel moe. Ik liep naar een boom toe en werd erg moe. Toen viel ik in slaap.

Einde flashback

Ik keek op mijn telefoon en zag dat ik 900 gemiste oproepen had van Sidney, Caleb en Aiden. Ik zag ook vijf berichten, twee van Sidney, twee van Caleb en een onbekende. Ik opende die van sidney er stond:
S: Ginny, waar ben je?
S: Ginny, Waar je ook bent, kijk uit voor Jasper. Hij is namelijk gevoelig en zijn gevoelens kunnen omgezet worden naar dorst.
Ik keek naar het onbekende bericht en liet mijn telefoon vallen. Er stond namelijk:

I would just listen to Sidney. You do not know what he can focus on when he is angry. Especially if he's heartbroken about her. But you also was heartbroken by him, so why listen. Love hurts.
Kisses,
-H

H was hier ergens, dat moest wel. Op dat moment belde Sidney. Ik nam op en begon te praten:
G: Hallo met Ginny.
S: Heey, waar ben je?
G: Wat boeit jou dat?
S: Heel veel, ik probeer je te beschermen. Laat me jou helpen!
G: Ik hoef je hulp niet, doe Sidney.
Ik hing op en rekte me uit. Ik stond op en liep richting de waterval die ik hoorde. Eenmaal daar ging ik even liggen en sloot mijn ogen. Ik hoorde geluid en opende mijn ogen. Ik keek recht in twee rode ogen en ik gilde. Voordat ik het wist werd ik over een schouder gezocht en rende degene met mij weg. We kwamen aan bij een huisje en we liepen naar binnen. Hij zette me neer en nu zag ik wie het was, Jasper. Ik liep naar hem toe en wilde hem knuffelen, maar hij hield me tegen. "Waarom was je in het bos?" vroeg hij verbaasd. "Ik zocht jou." zei ik lachend. Hij keek me boos aan en trapte tegen een stoel aan die omviel. "Jasper, rustig. Wat is er?" zei ik terwijl ik z'n wang pakte. Hij sloeg mijn hand en vroeg boos: "Waarom voelt ze niets voor mij?" Ik keek hem bang aan en hij verontschuldigde zich. "Ze heeft gevoelens voor Caleb, Jasper. Dat is het vooral." zei ik rustig en ik zag dat Jaspers ogen vol stonden met tranen. Ik vond het erg zielig voor hem. Opeens keek hij me aan en zei: "Ik heb dorst." Ik keek hem bang aan en zette een paar stappen naar achteren. Dit ging er niet goed uitzien voor mij.

~Sidney
Ik maakte me ernstig zorgen om Ginny en Caleb en ik waren nu in het bos. "Ik ruik haar! Ze is dichtbij." zei Caleb ineens. Ik sprong weer op z'n rug en we renden naar de waterval waar ik toen met Caleb geweest was. "Vanaf hier ruik ik Ginny niet meer, maar Jasper wel." zei Caleb bezorgd. Hij volgde de geur en kwamen bij een huisje aan. Ik sprong van Caleb af en rende naar binnen. Daar zag ik Jasper hongerig naar Ginny kijken. Ik maakte snel een sneetje in mijn pols en ik zag Jasper z'n neus in de lucht steken. Ginny zag me nu ook en keek opgelucht. Jasper keek me aan en dit was niet Jasper meer, dit was een monster. Caleb kwam nu ook binnen en zei: "Jasper, stop. Beheers je!" Hij ging tussen mij en Jasper instaan en Jasper duwde hem aan de kant. Hij kwam steeds dichterbij en hij zei: "Ik moet het proeven." Ik zag dat Caleb op de grond lag en een wond op zijn hoofd had. Caleb keek me aan en Ginny liep naar Caleb toe. "Doe het." zei Caleb ineens. Ik schudde mijn hoofd en zei: "Nee, ik ga hem niet weer zoenen. Laat mij maar eens pijn voelen." Nadat ik dat gezegd had, keek Jasper me weer aan met zijn bruine ogen, Hij was terug. Hij zag mijn arm en trok z'n shirt uit. Ik keek nu naar zijn sixpack. Ik weet wat jullie denken, maar kom op, ik blijf een meisje. Hij liep naar me toe en verbond mijn arm met het shirt. Ik keek hem aan en zei lachend: "Je kon me geen pijn doen, of wel?" Hij lachte naar mij en zei terwijl hij over mijn wang streek: "Je bent te mooi om pijn gedaan te worden. Ik geef om je." Ik bloosde en keek naar Caleb die op de grond lag. Hij had z'n ogen gesloten en ik rende ernaartoe. "Caleb, word wakker." zei ik zacht. Ik gaf hem een kus op z'n voorhoofd en hoorde hem zeggen: "Het doet pijn, Sidney." Ik vroeg wat er pijn deed, maar hij antwoordde niet. Ik hielp hem rechtop en Jasper nam hem op z'n rug. Ik zei tegen hem dat hij alvast moest gaan met Caleb en hij knikte. Ik keek nu naar Ginny en nam haar in een knuffel. "Ben jij niet boos, Sidney?" zei ze snikkend. Ik schudde mijn hoofd en zei: "Ik ben allang blij dat je oké bent." Op dat moment werd ik misselijk en viel neer op de grond. Het laatste wat ik hoorde voordat ik wegviel was: "Sidney, word wakker. Ik ben er." Wie was het die mij riep?