SAVAŞTA HER YOL MÜBAHTIR !!!

9.BÖLÜM

Öncelikle bin okunmayı geçtiğimiz çok mutlu oldum . Umarım daha niceleri olur ...

Teşekkürler canlarım🖤💙❤

Seviyorum sizleri ❤

Öpüldünüz💋

***
***

"Teyze beni bıyakma !"

"Bırakmam asla kuzum , bırakmam..."

.....

--BADE--

Salih'le konuşmamızdan sonra hemen dönmüş , şimdi de Peri'yi eve bırakıyordum.

"Teyzoş gitme"

"Peri'm geleceğim kuzum, hadi sen Bahar anneannenin yanına geç. Söz veriyorum hemence işlerimi bitirip yanına geleceğim."

"Beni bıyakmıycaksın di mi?"

"Bırakmayacağım"

....

Salih'le beraber avukatın yanına geldiğimizde hâlâ ellerim sinirden titriyordu. Sakin kalmaya çalışarak birkaç derin nefes çektim içime. Sakin kalmalıyım.

"Merhaba,  ben avukat Eser Kara."

Eser beyin uzattığı eline bakıp sakinlikle bende elini sıktım.

"Bade Sarat. "

"Memnun oldum Bade Hanım. Buyurun şöyle oturup konuşalım."

Genelde insanlara güvenmez , gereksiz sohbetlere girmezdim. Özellikle de yeni tanıştığım insanlarla hep mesafeliydim.  İş gereği bir çok tanıdığım, her gün yeni tanıştığım kişi vardı ama hepsiyle de kendimce sınırımı korurdum.

Kendi avukatım Kenan, aynı zamanda Alperle Arslan'ın eski dostuydu. . Geçmişte kardeş gibiydi üçü , tabi şimdi öyle olacaklar mı emin değildim ama  benden kaçırdığı gözlerini görünce onu zor durumda bırakmak istememiştim. Bana yine de her konuda yardım edeceğine emindim , davayla ilgili de benim için çabalayacağını söylemişti zaten. Ona güveniyordum. Her şeyden önce Alper'in emanetiydim onun gözünde...

Şimdi de kendi avukatım dışında birisiyle özelimi konuşmak istemiyordum doğrusu ama Salih'in güven veren bakışlarını gördüğümde içimdeki kuşkuyu bir kenara bırakıp oturdum Eser Bey'in işaret ettiği yere.

İlk önce Periye yakınlığımla ilgili bir şeyler sorup sonrasında da Peri'nin benimle kalmak istediği için çok zorlanmayacağımızı söyledi. Avukat Eser Bey'in güven veren konuşması içimi rahatlatmıştı şimdiden.

Buradan mutlu ayrılırken bir an önce Peri'mi de mutlu etmek istiyordum. Adımlarım hızlıca siyah arabamın yanına vardığımda annemi arayıp Selma ablayla akşama güzelce masayı donatmalarını istedim. Salih'i de davet ettiğimde iki araba arka arkaya yola koyulmuştuk.

....

Aradan geçen bir hafta bol gülmeceyle geçmişti. Peri'm de bende alışıyorduk dostlarımın yokluklarına. Ve tabi annemde... Annemle Derin'in annesi Derya teyze de çok yakınlardı. Hatta karşılıklı apartmanlarda oturuyor , akşamları uykuları dışında hep beraber vakitlerini geçiriyorlardı . Her ne kadar Peri ve benim için belli etmemeye çalışsa da kaç yıllık dostunun yokluğunun ona da zor geldiğini biliyordum.

Geçen gün Peri'yle konuştuğumuzda 'Bahar anneannem neden sessizce ağlıyor?' diye sormuş
' yeni hayatımızda o da bizimle kalsın ' dediğinde annemden de İstanbul'a taşınmasını istemiştim. En azından burada Selma abla vardı ben vardım. Yalnız kalmazdı.