Kapıyı açmaya gittim. Babam ve onur gelmişti. Kapıyı açınca herkez kapını yanına gelmişti.
Babamlar içeriye girince herkez hoşgeldin deyip. İçeriye geçti. Babamda yeni gelmiş olan Zeyneb görünce konuşmaya başladı.
- O zeynep hanım hoşgeldiniz.
- Hoş buldum özkan amca.
Herkes salona geçti zeynep ile bizde çorbayı getirmek için mutfağa geçince.
Z: - Kanka bu kim yakışıklıymış. Adı ne?
D: - Babamın çırağı. Adı onur.
Z: - Nasıl ya? Nasıl onur?
( zeynep onur ismine nedensizce aşık bu yüzden birinin isminin onur olması yeterli.)
D: - Kanka susta insanlar yemek yiyecek. Şu yemekleri içeriye götürelim.
Biz içeriye geçince. Annem herkesi sofra davet etti. Onur ayağa kalkınca konuşmaya başladı.
O: - Pınar abla elimi yıkayacağımda lavabo ne tarafta acaba?
P: -Çocuklar yardımcı olsun sana. Annem konuşunca hemen lafa atıldım.
D: - Zeynep sen yardımcı olur musun ben yemekleri koyacağım da.
Z: - Tamam.
Zeynep ile onur odadan çıkınca herkesin yemeğini vermeye başladım. Zeynep ve Onurda gelip sofraya oturmuşlar dı.
Herkesin yemeğini verince yerime oturdum.
Canın konuşmasıyla sessizlik bozuldu.
- Pınar teyze ellerine sağlık yemekler çok güzel olmuş.
-Afiyet olsun oğlum.
Semih de dururmu konuşmaya başladı.
- Özkan amca bizi arkadaşla tanıştırmayacak mısın? Yanına geldiğimizde gördük ama tanışmamıştık.
Ö: - Onur çırağım part time iş arıyormuş bende yardımcı arıyordum. İyi çocuk. Can seninle yaşıt sanırım.
C: - Öylemi sendemi üniversite okuyorsun.
O: - Evet Gaziantep Üniversitesinde psikoloji okuyorum. Sen hangi üniversite ye gidiyorsun?
D: - Onur gerçekten psikoloji mi? Okuyorsun?
O: - Evet
D: - Bende psikoloji okumak istiyorum.
C: - Bende Dokuz Eylül Üniversitesinde Gastronomi okuyorum.
O: - Vay demek izmir desin. Peki özkan amcaları nasıl tanıyorsun? Yani akraba falan mısınız?
C: - Yok akraba değiliz. Deniz tanıştırdı.
Onurla can konuşurken babam ayağa kalktı.
Ö: - Herkese afiyet olsun.
Dedi ve odadan ayrıldı.
Herkes tek tek sofradan kalktı ama semih kalkmadı ve bana dönüp.
- Deniz az daha yemek verir misin canım ?
- Veririm de tatlı yemeyeceksin herhalde sen.
- Hımm tamam o zaman zaten doymuştum.
Deyip sofradan kalktı.
Herkesin yardımıyla sofrayı toparladık ve anneme biz yaparız sen otur dedik. Oda salona geçti. Zeynep le başbaşa kalınca
- Kanka yakışıklıymış baban nerden bulmuş. Sevgilisi varmı? Acaba
Babam içerden seslendi kızlar bir bardak su getirir misiniz? Tamam deyip bir bardak aldım ve su doldurdum tam mutfakta çıkacaktım ki can içeriye girdi.
- Deniz ver ben götürürüm deyince.
- Gerek yok ben götürürüm sağol. Deyince
Z: - Bana bakın bir sizin aranızda noldu da konuşmuyorsunuz. Ver şu suyu ben götürürüm siz ben gelene kadar aranızı düzeltin.
Deyip çıkınca canda yanıma gelip
- Deniz bak herkes fark ediyo özkan amca bile noldu sizin aranız mı bozuk dedi.
Titreyen çenem ile hızlıca balkona çıktım. Canın ellerini tutup. Gözlerimden yaşlar akan yaşları es geçip konuşmaya başladım.
- Bak can ben seni zaten çok özledim o kadar şey oldu bunların sorumlusu ben miyim, ben mi dedim. Ömer e bugün olanları yap diye.
Kaç senedir senden başkasını değil sevmek bakmıyorum bile bu sevgi değilde ne bana söyler misin? Yanında olmayan birini sevmek ne kadar zor beni tek sen anlarsın? İstediğim zaman sarılamıyorum,bağımlısı olduğum kokunu içime çekemiyorum,elini tutamıyorum. Hatta bazen sesini bile duyamıyorum. Deyince hıçkırıklarımı tutamayıp ağlamaya başladım. Önce nazikçe elimin birini bırakıp göz yaşlarımı sildi . Sonrada bana sarılıp saçlarımın arasına bir buse bıraktı.
- Deniz benim içinde zor ben seni görmezken bir başkasının sana dokunması zoruma gidiyor. İşte çok seviyorum seni kıskandım ondan. Özür dilerim.
Daha sıkı sarıldım ve
- Oh be barışmışlar. Barıştığınıza göre bulaşığı yıkamaya yardım edin hadi.
Diyen zeyneple ayrıldık.
C: - Hangi insan sevgilisiyle barıştı diye bulaşık yıkar ki.
D: - Hadi sen içeriye git bizim zeynep ile konuşmamız gereken konular var.
Tamam tamam deyip gitti. Bizde zeyneple konuşarak bulaşıkları yıkadıktan sonra içeri geçtik.
Annem telefon elinde odaya girdi. Bizim bir akrabanın kocası iki gün önce ameliyat olmuş ablamlar geçmiş olsuna gideceklermiş sizde gelin diyor. Bende bir Özkan'a sorayım da sana dönerim dedim.
Nasıl yapalım gidelim mi.
- Anne gidiyorsanız gidin biz hep beraber otururuz.
-Tamam o zaman gidelim pınar. Hadi çocuklar görüşürüz.
Dediler ve gittiler.
- Evet ne yapıyoruz?
Z: - kanka ben eve gidicem annem çağırdı.
S: - Aynen deniz bende gidicem.
O: - Bende kalkayım.
- O zaman hep beraber çıkalım sizi evlerinize bırakırız. Hemde yürümüş oluruz. Demi can.
- Evet iyi olur.
Hepimiz hazırlanıp aşağıya indik.
- Onur senin evin ne tarafta diyince zeynep in evine yakın bir yeri tarif etti. Semihin evinde yarı yola kadar aynı olunca hep beraber yürümeye başladık. Herkes yürürken canın kolunu tutup geri çektim oda edilince kulağına fısıldamaya başladım.
- Can onurdan Zeyneb i bırakmasını istermisin?
- Tanımadığımız adama nasıl emanet edelim kızı.
- Güvenilir olmasa babam işe alıp birde eve getirmezdi.
- Tamam o zaman.
Can'dan;
Onura seslendim ve yanına gidip konuşmaya başladım.
- Onur kardeşim bir bakarmısın? İşin yoksa zeynebi sen bıraka bilirmisin? Zaten yolunu üstündey miş. Biz aylardır denizle bir birimizi görmüyoruz ya baş başa kalalım.
- Tamam benim için sorun yok ama sen söylersen hani yeni tanıştık yanlış anlasın istemem.
- Tamam ben söylerim sağol.
Dedikten sonra iki dakikada bir araya gelen denizle zeynebin yanına gidip.
- Zeynep seni onur bırakacak. Dedim
-Ben giderdim aslında. Deyince off zeynep çocuk bırakacak işte ne nazlanıyorsun.
Diyen denize eğilip amacın ne senin dedim.
- Ben bir şey amaçlamıyorum.
Allah allah. Dedi ne inandım ama.
Zeynep ile onur aramızdan ayrılınca semih de ayrıldı baş başa kalmıştık. Denizin elini tuttum ve yürümeye başladık.
Arkadaşlar nasıl ama diğer bölümü zeynep ile onura alırsam mı? Nasıldı bu bölüm?
