In Richer & In Poorer (COMPLETED)

Chapter 23

"Yes julius. Its true. I also have a picture of her. Pinicturan siya ng kaibigan ko sa cebu and it is really her. Its Clarrise joy Pintuan." She explained to me. "Pupunta ako dyan sa inyo bukas to explain it more para narin maintindihan mo." Dagdag niya.

"Okay. Thank you Francesca." At binaba na niya ang cellphone.

I can't believe na nakita na ni francesca si joy. I owe her a lot.

Humiga ako at nakatitig lamang sa kisame habang nag iisap tungkol kay joy. Bakit nasa palengke siya? Is she working there? Sabi sakin ni Francesca na Hindi na niya nakita si joy nung Grumaduate na ito. So bakit nasa palengke siya? Maybe may binili lang kaya ganun. Im also wondering kung bakit nasa Cebu na siya ngayon.

Pinikit ko na ang mata ko at natulog na.

Kinaumagahan ay bumaba agad ako sa sala nang walang hilamos at mumug. Pagkababa ko ay naabutan ko sila kuya na parang aalis na.

"Aalis na kayo kuya?" Tanong ko habang humahakbang sa hagdanan.

"Yes. We need to go early kasi may meeting pa ako bukas." Sagot naman niya at nasa harap na nila ako.

"Mag ingat kayo van." Sabat ni mommy.

"Tell you parents to na nangungumusta kami. Tell her also na mag bakasyon naman kayong magpamilya dito paminsan minsan." Daddy said.

"Sige po tito. I will them po. Una na po kami tito." Sabi ni Kuya van at tumalikod na.

"Bye kuya julius! Bye tita and titi" kaway ni vanessa. Vanessa is already 22 years old. She growed up fast. Kumaway naman ako pabalik at tuluyan na nga silang nakaalis ng bahay.

Pumunta ako ng kusina para mag almusal habang hinihintay si Francesca. Sumunod naman si daddy at mommy sakin at para mag almusal din.

Pagkatapos kung kumain ay pumunta ako ng sala para manood ng T.V. im just wearing a gray boxer and a white sando. Umupo ako at in-on ang T.V.

May nag doorbell ilang minuto ang nakalipas. Tumayo ako at binuksan ang pinto at bumungad sakin si Francesca.

"Who is it son?" Tanong ni mommy.

"Its Francesca mom" sagot ko naman. Galing sa kusina ay Pumunta siya sa gawi ko.

"Francesca? What are you doing here iha?" Tanong ni mommy nang makalapit na siya sa amin.

"May sasabihin lang po ako kay julius tita" francseca smiled

"Ganun ba? Sige. Maghahanda muna ako ng for your snacks" saad ni mommy at bumalik na sa kusina.

Dinala ko si francesca sa garden para dun mag usap, para narin walang makarinig sa amin. Umupo kami sa upuan na nadun.

"Explain it to me francesca" panimula ko.

"So ito na nga. I have a friend na taga cebu at accidentally ay nakita niya daw si Joy sa palengke dun. I know you want to ask me kung bakit niya kilala si joy, here it is, they are living near our house and she also my bestfriend. Parati siyang pumupunta sa bahay namin and there are times na nakikita niya si joy sa amin. They are friends though but not really close. She called the night before na nagtext ako sayo. She asked me kung naalala ko pa ba daw yung Scholar student namin na si joy. And i said yes. So nagsend na siya ng picture ni joy na nasa palengke and i confirmed it na siya nga yun" mahabang explaination ni Francesca.

"Wait. You said palengke? Diba sabi mo na naka graduate siya bago siya hindi nagparamdam.?" Takang tanong ko.

"Yun ang alam ko. But i dont know exactly. Baka wala siyang mahanap na trabaho at nag si-sideline nalang." Sagot naman niya

"Can i see the picture nung friend mo na sinend sayo?" I ask. Kinuha niya ang cellphone niya mula sa bulsa.

"Here" sabay pakita niya sa picture. Si joy nga ito. Malaki ang pinagbago niya. Tumaas siya and she became more beautiful. Base sa picture ay para siyang nagtitinda ng karne sa palengke dun.

"San sa cebu yan?" Tanong ko.

"Sa mandaluyong. Nasa mandaluyong kasi nakatira ang friend ko at sabi niya na sa mandaluyong daw na palengke nakita niya si joy. So it means na nadun siya." Sagot niya.

"Thank you Francesca for helping me. I owe you a lot" pagpapasalamat ko sa kanya.

"Its better na puntahan mo na si Joy ngayon Julius. Before its too late." Sabi ni Francesca.

"Joy?" Biglang may nagsalita sa likod namin. Lumingon ako at nakita ko si mommy na parang gulat sa narinig.

"Kanina ka dyan mom?" Takot na tanong ko.

"Did i hear it right na sinabi mo ang pangalang joy?" Tanong niya habang lumalapit samin.

"Mom. Let me explain" sabay hawak ko sa kamay niya.

"You dont have to explain anak. I know na bumalik na ang memorya mo. Matagal ko nang alam" sagot niya.

"You know? Pano po?" I asked. Naguguluhuhan.

"I saw it based on your actions anak. Your are my son. Kaya alam ko lahat ng kilos mo. " saad niya.

"Mom. I need to find joy mom" sabi ko ng seryoso kay mommy.

"Pano kung malaman ng daddy mo?" Nag-aalala niyang tanong.

"Bahala na mom. Basta ang mahalaga ay makita ko ang babaeng mahal ko noon paman. Kailangan kong hanapin si joy.

"You cant julius" biglang may sumigaw sa likod namin. This time it's dad. Galit siyang lumapit samin.

"Dad?" Gulat kong tanong.

"Hindi ka pwedeng umalis sa bahay na ito julius para hanapin ang babaeng yan." Seryoso niyang sabi.

"Dad. I can handle myself. I can do what i want to do." Sagot ko naman.

"Kailan pa bumalik yang alaala mo?" Tanong niya

"Its none of your business dad" sagot ko at bigla akong sinampal ni daddy.

"Jun! Stop it!" Awat ni mom. Binalil ko ang tingin ko sa kanya.

"You know dad. I respect you lot. Nirespeto kita kaysa sa sarili. Ginawa ko lahat ng gusto mong ipagawa sakin. To Inherit the comapany, to fall In love kay Francesca at halos lahat kahit labag sa loob ko. Cuz i dont wanf to dissappoint you. But you are the one who dissapointed me" galit kong sabi.

"Wala kang karapatang sabihin yan julius! Ama mo ako at anak lang kita!" Sigaw ni daddy sakin.

"Yan ang malaking pagkakamali dad. Ama ka nga pero hindi mo ako tinuring na anak. Tinuring mo lang akong anak dahil sa mga gusto mong gawin ko na hindi mo kayang gawin at magawa." Mahinahon kong sabi sa kanya. Merong parin naman akong kaunting respetong natitira para sa kanya.

"Okay. You choose , si Joy o kami?" Tanong niya sa akin. "If you gonna chose that Fuc*ing Joy, lumayas ka dito sa pamamahay ko at huwag ka nang magpapakita pa. But if you chose us, kakalimutan natin ang nangyaring ito. Choose wisely julius, kami o si joy?" Tanong niya.

I have to choose kung ano ang gusto ng puso ko hindi ang gusto dinidikta ng utak ko. I have to choose what i want. Tumingin muli ako kay daddy.

"I chose joy. Sorry. I must find her." Sagot ko at pumasok ng bahay para mag impake.

"You ungrateful child! Wala kang kwenta!" Sigaw ni dad. Hindi na ako lumingon pang muli ang umakyat na para mag impake. Pupunta ako ng cebu para hanapin si joy.

See you in the next chapter!!