O, Oh Se Hun'du. Herkesin ilk aşkı, ilk öpücüğü...
Ama fark edemedi işte,Luhan'in onun gerçek aşkı olduğunu. Farketmek istemedi belki de.
Biliyordu ki onun ilk gerçek aşkı Luhan olacaktı. Zaten ilk gerçek öpücüğünü Luhan'a vermişti.
***
Luhan koşar adımlarla dar caddelerden geçiyordu. Ama peşine takılan biri olduğundan habersizdi. O sadece bir bara girip, adını unutana kadar içmek istiyordu.
Gözlerinin önünden gitmiyordu o görüntüler... Chanyeol ve Sehun'un öpüşrüğü o görüntüler.
Sehun onu gerçekten sevmemiş miydi? Çünkü sevseydi peşinden gelirdi değil mi? Luhan, Sehun'un 'Yanlış anladın!' demesine bile inanabilirdi ama Sehun gelmedi işte. Aptal.
***
Sehun, yavaş ve emin adımlarla Chanyeol'un yanına yürüdü. Sinirliydi, çünkü kendisine söz vermişti Luhan'ı koruyacağı ve onu yalnız bırakmayacağı için.
"Neden yaptın bunu?"
"Ha? Ben mi yaptım?"
Sehun artık öfkesine dayanamayarak Chanyeol'u duvara itti ve yakasından tutarak havaya kaldırdı.
Bu görüntüleri hatırlıyordu... Göl evinin yakınında ki markette de aynı şeyleri yaşamıştı. Tek bir fark vardı, artık onu durduracak bir Luhan yoktu yanında.
"Anlamamazlığa yatma! Beni zorla öptün!"
"Seni zorla öptüm ama sende geri çekilmedin."
Sehun söylecek bir şey bulamamıştı. Doğruydu geri çekilmemişti. Neden çekilmedi ki salak?
"ÇIK DIŞARI!" Chanyeol, Sehun'u iterek dışarı çıktı.
Kapının önünde, yüzüne şeytani bir gülümseme yerleştirdi ve yürümeye devam etti.
Amacına ulaşmıştı ama... Son hamlesini daha yapmamıştı.
***
Luhan ağlayarak barlarla dolu bir sokağa girdi. Düşünemiyordu.
Önünde duran ilk bar onun için idealdi.
Tek bir sorun vardı... Bu bar, gay bardı.
Düşünün bir, avcılarla dolu bir yere giren geyiğe ne olur?
***
Sehun şirkette ki odasını yerle bir ettikten sonra şirketten koşark otoparka girdi.
Siyah incisine atladı. Nereye gideceğini ya da Luhan'ı bulursa ne yapacağını bilmiyordu.
İlk başta aklına eve gitmek geldi ama Luhan'ın oraya gitmeyeceğini düşünerek Han Nehri'ne sürdü arabasını.
*
Han Nehri şirketten yarım saat uzaklıkta bile olsa Sehun oraya on dakikada varmıştı. Hiç bir kurala uymadan gelmişti buraya.
Hızla arabadan inerek koşmaya başladı. Nereden başlayacağınıda bilmiyordu bu aptal.
Banklar, gölün çevresi, restorant, piknik alanı, yürüyüş alanı... Her yere baktı ama yoktu Luhan.
Saat oldukça geç olmuştu. Eğer onun yanından geçmiş olsa bile tanıyamazdı zaten. Yüzlere dikkatli bakmak gerekiyordu. Ama Sehun'un bunu yapacak ne vakti ne de cesareti vardı.
