The Kingdom Of Norland

KABANATA 36

Nasaan ako?

Hindi ako pamilyar kung nasaan ako. Sa ilang buwan ng pananatili sa Kaharian ng Norland, ngayon lang ako nakapunta rito. Sa pagkakaalam ko, walang ganitong lugar sa loob ng palasyo. Wala ako sa palasyo ng Norland ngayon kaya sobra akong nagtataka kung paano ako nakarating rito.

Umikot ako upang tingnan ang buong paligid. Napamangha ako sa aking nakita.

Napakagandang lugar!

Malawak na bukirin na tinaniman ng iba't-ibang uri ng mga bulaklak ang narito. Nasa gitna ako at pinapalibutan ng mga bulaklak na hindi pamilyar sa akin at nais kong malaman kung anong mga klase ng bulaklak ito dahil ang titingkad ng kulay at napakabango pa! Nakakaaliw pagmasdan ang buong paligid lalo na ang mga nagliliparang paru-paro sa ere.

Katulad nito ang dating pinuntahan namin ni Prinsipe Arsh noong kumuha kami ng mga bulaklak para sa kaarawan ni Haring Valor, ang Hardin ng Halimuyak. Ngunit ang pinagkaibahan lang nila, malayong mas malawak ang Hardin ng Halimuyak kaysa sa lugar na ito.

"Anong ginagawa ko rito?" Hindi ko na napigilang kausapin ang aking sarili.

Palaisipan talaga sa akin kung paano ako nakarating dito? Luminga-linga pa ako upang maghanap ng taong p'wedeng makasagot sa mga tanong ko ngunit nabigo lamang ako. Wala akong makita ni isang tao na naririto.

Nasaan ba kasi talaga ako ngayon?

Ang huling naalala ko ay kasama ako ng Hari at Reyna pati na rin ang apat na Prinsipe na lumusob sa Kaharian ng Norland upang bawiin ito mula kay Reyna Emily. Malaki ang posibilidad na mananalo kami dahil magsasanib ang mga kapangyarihan na tinataglay namin. Kaya anong ginagawa ko pa rito?

Kailangan ako sa palasyo ngayon...

Napahinto ako at nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto kung ano talaga ang huling nangyari sa akin.

Iniwan ako ni Prinsipe Arsh upang tulungan sila Haring Valor at Reyna Amelia sa loob ng palasyo at dahil sa kuryosidad ko tungkol sa mga binanggit niya na may kinalaman sa totoong misyon ko, nawala ako sa wisyo. Sa pagkakataong 'yon, naramdaman ko na lang na may tumusok sa bandang dibdib ko dahilan para bumagsak ang katawan ko sa lupa. Kinuha ng kalaban na oportunidad iyon upang gawan ako nang masama at ilagay ang buhay ko sa bingit ng kamatayan. Maduga talaga silang maglaro, kailan man ay hindi naging patas.

Napatakip ako ng bibig sa ideyang sumagi sa aking isipan. Tinamaan ako ng palaso at iyon ang rason kung bakit bumagsak ang katawan ko sa lupa. Ibig bang sabihin nu'n ay tuluyan na akong binawian ng buhay?

"Patay na ba ako? Nasa langit na ba ako ngayon? Ito na ba ang paraiso na sinasabi nila?" Napatakip ako sa aking bibig.

Nagsimula na akong mataranta kaya humakbang na ako sa kalagitnaan ng field na tinaniman ng mga bulaklak. Patuloy lang ako sa paglalakad at hindi alintana ang bulaklak na natatanggalan ng petals dahil nasasagi ko sa mabilis kong paglalakad. Wala na akong pakialam. Ang gusto ko lang ay makatakas dito!

Hindi ko alam kung saang direksiyon ako tutungo dahil sa sobrang lawak. Ang importante, makaalis ako rito. Hindi pa ako p'wedeng mamatay! Malapit ko nang matapos ang misyon ko at pakiramdam ko ay magtatagumpay ako kaya hindi maaaring patay na ako.

Kung ito man ang paraiso nila, ayoko pa rin dito. Oo, maganda nga ang lugar na ito ngunit ayoko pang manatili rito, 'no! Hindi pa nga ako nakakabalik sa modernong mundo tapos dito na agad ako dumiretso?

Sayang ang lahat ng sinakripisyo ko para makabalik sa modernong mundo kung mamamatay lang din ako sa mundong ito!

Hindi pa ako p'wedeng mamatay!