❝Benim şeytanlarım iyiliğe içiyor.
Çünkü dünyam alt üst.
Tanrı'yı gördün mü?
Son zamanlarda aramız bozuk.
Görürsen selamımı söyle ona.
Bence onun da kafası karışık.
Biliyorum, bir günahkarım artık.
Ya da sadece aşık.❞
KARGALAR SERİSİ; AHVEB...
Merhaba! Bu normaldeki bölümlerden bile çok daha uzun bir bölüm. Lütfen bölüme geçmeden önce oylarımızı verelim ve çokça yorum yapalım. Normalde sınavımdan sonra bölüm atacaktım ama sınava 20 gün kalmasına rağmen uykularımdan kısıp yazdım bu bölümü, beklemeyin daha fazla diye atıyorum. Lütfen siz de bana desteğini gösterin.
Bu arada lütfen karakterlere küfür etmeyin. Eleştirilerinizi dört gözle bekliyorum ama hakaret etmeyin hemen, lütfen. Onları anlamaya çalışın.
Instagram ve Twitter hesabım @/deathlessnik ama bu aralar dondurup duruyorum, malum dersler yüzünden. Twitterım bu gece hep açık olacak, bekliyorum sizi.
Herkese iyi okumalar ve iyi geceler diliyorum ve bu bölümün yorumlarını okumak için can atıyorum. Bu bölüm AHVEB ve KARGALAR içim milat. O yüzden tepkilerinizi aşırı merak ediyorum...
O zaman, bölüm başlasın. Öğrenelim beraber, Tanrı'nın Bileklerine kimler dokunabilirmiş.
Nihat İlhan, Sana Ev Diye Bakmak
Nostalghia, Heroin
Nova Norda, BATAKLIK
Digital Daggers, Still Here
Nova Norda, Kim Üzdü Seni
BANKS, 27 Hours
Bu şarkı uzun bir süre bize eşlik edecek. Yirmi yedi. Yirmi yedi saat. Bizim için bir anlamı var. Diğer bölümlerde de olacak bu şarkı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28. BÖLÜM: "TANRI'NIN BİLEKLERİ"
Aldığım nefeslerin sayısının, nefeslerimin kesilme sayısından daha az olduğu neyi sererdi gözlerimin önüne? Bir hayat yaşayamadığımı mı yoksa benim için ölmenin, yaşamaktan daha kolay olduğunu mu?
Küçüklüğümden beri gözlerimi kapattığım her an, uykunun bedenimi saran huzuruna değil de kabuslarıma ulaşacağımın bilinceydim. Kabuslarım, kafamın içindeki cirit atan canavarlarımın perdeyi yana kaydırarak oynadığı oyundan doğuyordu. Perdeyi yırtıp yakamıyor, atamıyordum; orası bir tiyatro sahnesiydi ama seyirciler oyunu izlemiyordu, acı çekiyordu.
Derin bir nefes vererek yatakta doğruldum, boğazım ve dudaklarım susuz kaldıkları için kurumuşlardı. Kafamı yatak başlığına yasladığımda gözlerimi henüz aralamasam da onun yanımda olmadığını biliyordum çünkü bacağımın değdiği sağ taraf, onun varlığının silindiğini bana belli edercesine soğuktu.
