Dark Secrets Series: His Drastic Devotion

Chapter 20

"BABY,"saad nito habang nagsusuklay ako. It's already 3:45 in the afternoon.

Pagkatapos kumain ay ito ang nagligpit at naghugas nang pinagkainan namin kanina. At nang matapos ay pumasok ito sa kwarto at kumuha ng unan at pumunta sa sala kung nasaan ako naka-upo at kumakain ng niluto ninong homemade beef burger na may isang mangkok ng gravy na pinagsawsawan ko ng burger. I'm already 8 months pregnant pero parang naglilihi pa rin ako.

After eating, he just kissed me senselessly reason why we ended up in my room. Wala naman kaming ibang ginawa kundi mag-halikan lang na inabot nang ilang oras. Raven wouldn't stop until I got pissed or end up crying. Nasa dalawa lang pero kapag puro salita ka ay para itong walang tenga.

Now, I'm planning to go for a swim and Raven was against of it but I still won throughout our argument. Sa tagal ko dito ay hindi pa ko kailanman nakaligo sa dagat kaya wala itong nagawa.

"Ohh?"saad ko at inayos ang suot na boho embroidery white lace dress at sa luob nito ang kulay black na two-piece.

"I have a request and I want you to take it seriously, baby, hmm?"he asked all of a sudden.

Nakatanaw lamang ito sa akin mula sa kama kanina habang nagbibihis at nagsusuklay ako.

"What is it?"I said and faced him this time.

Umupo ito sa kama at nakababa ang dalawang paa nito sa sahig. He gestured me to move closer and I did. Hinila ako nito nang marahan sa baywang and settled me between his wide parted legs. Ang ulo nito ay hanggang baba ko na kaya marahan itong nakatingala sa akin.

"Ayokong makipag-usap ka kay Raven kapag wala ako. Avoid him as much as you could pero kung nandito naman ako you can freely talk to him,"his eyes were like pleading and I can't say no to those beautiful eyes.

"Bakit?"I asked.

Gusto kong malaman, may karapatan naman siguro ako diba? But if Raven can't tell me yet, well, it's still alright. I won't force him though, maybe soon if he'll finally find his courage to tell me what his reason.

"Dahil nagseselos ako,"he firmly said. Slightly taken a back to his straight forwardness.

"Wala ka naman dapat na ipagselos. I trust you and you trust me, right?"tumango ito nayakap ako.

Nakapatong ang pisngi nito sa umbok ng tiyan ko. Lately, sumisipa na ang anak ko kaya lang hindi nakakatyempo si Raven na laging ikinasimangot nito.

"I trust you but to him...I don't."

Ilang minuto pa ang tinagal ng drama niya kaya naabutan kami nang alas-kuwarto ng hapon. It was okay though, at least hindi na nakakapaso ang init ng araw. Those reactions makes me love him deeper though.

Paglabas namin ng kwarto ay sinabi nitong  mauna na ako sa labas at may kukunin lang. I obeyed and wait for him outside, ilang segundo lang yata ang hinintay ko at nakita ko na itong naglalakad papalabas. Bumaba ang tingin ko sa kamay nitong may hawak na basket.

"What's that?"kunot-noong tanong ko dito.

"A basket,"he said na ikinanuot ng noo ko.

"I know. Ang ibig kong sabihin ay bakit ka may dalang ganyan,"I explained irritatedly,"Hindi ko alam na naghihirap kana at si-sideline habang maliligo ako."

He chuckled that makes me feel annoyed more. Lumapit ito sa akin at pinulupot sa baywang ko ang bakanteng kamay nito.

"Anong laman niyan? Gulay o lumpia? Baka pang high-class yang mga putahi mo at hindi nila ma-afford yung presyo,"tudyo ko dito.

"Stop it, Serene,"he said chuckling.

Nang makarating na kami sa napili nitong pwesto na may kalayuan sa resort na binili nito ay naglatag ito ng towel. Medyo malapit na kami sa lighthouse na nasa taas. Tago ang parteng ito at may nag-iisang malagong puno ang naligaw hindi kalayuan sa baybayin.