Nakatulalang nakamasid lamang ako sa pintuan, naghihintay na papasok at bubungad sa'kin ang pigura ni Raven. It's been a week and I'm hoping that Raven could find an evidence that he's innocent. Even though I sounds irrational for having this thoughts but my trust towards Raven is incomparable.
"You should eat more, anak. Your baby needs milk. Please,"lumingon ako kay Papa na may dalang pagkain. Nang tingnan ko iyon ay puro soup. I can't still eat solid food as of this moment dahil Raven performed CS operation dahil nawalan ako ng malay at kailangan nang ilabas ang bata.
Marami pa rin akong mga tanong na si Raven lang ang makakasagot. Where he was when I needed him? Bakit siya ang nagperform ng operasyon? At bakit pangalan niya ang tinuturo sa mga dokumento? It feels like I was lost again. Pakiramdam ko ay bumalik na naman ako sa una.
"I'm sorry, Daddy. Napakawala kong kwentang ina. I'm selfish. I was only thinking about myself. About how wrecked I am right now. Hindi ko man lang naisip na mayroon akong anak na umaasa sa'kin,"I said and wipe the tears that keeps on falling. Umayos ako ng upo sa kama ng yakapin ako ni Papa. My heart suddenly feel so heavy. Parang mas lumabas ang sakit sa puso ko ng dahil lang sa yakap.
All my life I always dreamed to have a happy life. I've never dreamt to have a perfect one though. Mapasaya lang si Papa at bumuo ng sariling pamilya gaya ng hindi ko naranasan ay sapat na.
Mayaman si Papa, yes, pero hindi ako nagrebelde dahil wala ang taong dapat na nasa tabi ko. That's because daddy is here. Hindi ako nagtanim ng galit, hindi ako naging masama sa kapwa ko. I always been a good daughter pero bakit?
"Anak, giving birth to your son is an enough proof that you are a good mother despite of what you've been through. Now, you have to eat more. Ngayon na natin makikita ang apo ko,"nakangiting saad ni Daddy.
Pinakain ako ni Daddy at ilang minuto lamang ay nakatulog ako.
"Hello, my grandson. You have a very beautiful eyes,"mahinang saad ni Daddy na nagpagising sa'kin. I heard a soft giggles.
"I think mommy is now awake,"saad ni Daddy at lumakad papalapit sa akin.
"Dad?"mahinang saad ko.
"Your son wants to meet his mommy already,"I heard daddy's soft chuckled. I looked at him and I saw his eyes are a bit red.
"I love you Daddy."
Daddy replies and handed me my baby. Mabigat ito ng kaunti at malaki kumpara sa bagong anak na bata. I stared at my son's face. Namuo ang luha ko ng makita ko ang pagkakahawig ng anak ko kay Raven. He even has his father's eyes. Tumulo ang luha ko sa pisngi ng anak ko na ikinangiti nito.
"Anak ko,"mahinang saad ko at hinalikan ito sa noo. Nang tingnan ko si Daddy ay may hawak itong camera.
"What? This kind of moment needs to be taken anak. Iinggitin ko si Raven,"daddy said while smirking.
Napatawa ako at hinalikan ang anak ko sa pisngi. I giggled when he yawned. I was staring at him ng may maisip akong ideya.
"Dad, I want to visit Raven right now. Please daddy. Isasama ko ang anak namin,"I looked at daddy with my pleading eyes. He deeply sighed and nodded.
Napangiti ako at nagthank you. He pressed the intercom at nagpatawag ng mag-aassist sa'kin na nurse.
I WAS staring outside the police station ng marinig ko ang boses ni Daddy. Nakabukas na ang pintuan sa backseat at nakaready na rin ang wheelchair sa labas. Binigay ko sa nurse ang anak ko at binuhat ako ni daddy paupo sa wheelchair. When I already settled the nurse handed me my son. I said my thank you at marahang tinulak na ni daddy ang wheelchair. Lumingon ako kay daddy at nagtanong.
"Dad? Hindi mo naman sinabi kay Raven na dadalaw tayo diba?"pagkokomperma ko.
Daddy nodded at ngumiti. Ginulo nito ng bahagya ang buhok ko. Nang humarap ako ay kitang kita ko sa pwestong tinatahak namin ang pwesto ni Raven sa dulo. Kahit malayo ay kitang-kita kong may kausap itong babaeng may malaking tiyan.
I suddenly heard Xonne's voice in my head about the clue.
"The clue is it's something related to you,"Ani nito at bumagsak ang tingin sa umbok ng tiyan ko.
"Daddy stop."
Nag-init ang sulok ng mata ko nang makitang hinawakan ng babae ang kamay ni Raven na nasa ibabaw ng mesa. Daddy didn't needed to be said twice. He turned the wheelchair at lumabas kami ng presento.
"I think we need some vacation anak. How's that?"
"Yes dad. I badly needed that one."
BINABASA MO ANG
Dark Secrets Series: His Drastic Devotion
RomanceMasiyahin at positibo sa buhay si Serene. Hindi naging hadlang ang nangyari sa mga magulang nito na sa murang edad ay iniwan sila ng kanyang Ina. Her Papa raised her to be independent and be contented. However, a Holocaust came and wavered her faith...
