GECENİN HİSSESİ (Ara Verildi)

27. BÖLÜM ▪ ÇİFTE PİYANGO

Cümlesi beni biraz daha gülümsetirken, saçımdan öperek ilerlemeye devam etti. Nasıl hissedeceğimi kestiremiyordum. Büyük ihtimalle evde herkes benim için toplanmıştı ve ben içeri girdiğimde kimden hesap soracağımı, nasıl konuşacağımı bilmiyordum. İki gündür içimde bir anda uyanan güçlü kadın hâlâ güçlüydü ama tepkisinin zararından korkuyordu. Ya da bir aile fikri ona çok güzel gelmişti.

Gece, elimi hiç bırakmadan evin içine girdi. Kalbim hızla çarparken herkesin içeride olduğunun bilinciydeydim. Emin adımları eve doğru ilerlerken onun arkasından emin adımlarına ayak uydurmaya çalışarak ilerliyordum. Kapıya sertçe iki kere vurduğunda bizi gözleri endişeyle bakan Nermin Hanım karşıladı. İki adım geri çekilerek eve girmemizi bekledi. Gece, ona hiç bakmadan beni peşinden sürükleyerek eve girdi. Büyük salona doğru ilerlerken, içeride en ufak ses yoktu. Bu sessizlik beni daha düşündürürken içimde endişe kol geziyordu. Salon görüş açımıza girdiğinde koltuklarda Aras'ın ve Bahri Amca denilen adamın oturduğunu gördüm. Aras, hızla ayağa kalkarak, çatmış olduğu kaşlarıyla bize baktı.

"Gece."

Gece, kararmış bakışlarını Aras'ın üzerinden çekmedi.

"Eğer beş dakika fazla yaşamak istiyorsan otur yerine Gencal."

Aras, bana çevirdiği bakışlarından sonra yutkunarak kalktığı koltuğa geri oturdu. Gece, elimi bırakmadan büyük koltuğa oturduğunda, merhametin zerresi olmayan bakışlarını Bahri'ye çevirdi.

"Anlattın mı yeğenine olanları Bahri?"

Bahri'nin hiç tekin olmayan bakışları üzerimizde gezerken, Gece, gayet rahat bir tavır takınsa dahi en ufak bir kelimede asıl tepkisini göreceğimizi biliyorduk.

"Aras her şeyi zaten biliyor Vural."

Gece, başını sağa sola olumsuzca oynatırken üç kere 'cık'ladı.

"Henüz her şeyi bilmiyor Bahri."

Bahri, bakışlarını Gece'ye sabitlerken istemeden olaya dahil oldum. Hoş zaten tüm olayın merkezinde olan ben değil miydim?

"Ben her şeyi biliyorum."

Gözler bana döndüğünde, Gece'nin bakışları kara bulut gibi gölgeledi beni. Konuşmam hoşuna gitmemişti.

"Aras'ın anlattıkları ve Gece'nin anlattıklarını birleştirince olay zaten çözülmüş oluyor."

Aras, kaşlarını hafif çatarken, gözlerimi Gece'ye değdirmeden, Bahri'ye baktım. Ona bakmam onu rahatsız etmiş olacak ki sırtını koltuğa biraz daha yasladı. Tek kaşı hafiften seğirirken ona kilitlendim.

"Her şeyi yapan sendin değil mi?"

"Her şeyden kastın ne ufaklık?"

Derin bir nefes aldım.

"Her şeyden kastım, en başından beridir yaşanan olaylar."

Gece, hâlâ tutmaya devam ettiği elimi hafiften sıkınca, elimi elinden çektim ve ayağa kalktım.

"Mihriban Hanımın buraya gelmesi gerek."

Gece, yalandanda olsa kurduğu rahat tavrını bozarken, boynunu oynattı.

"O ne alaka?"

Yerinden doğruldu.

"Güneşim?"

Gözlerim sorgular bir tavırla Aras'a döndüğünde, yüz ifadesinden bana yalan söylediğini anlamıştım. Kaşlarımı hafifçe çattım.

"Hani Gece'ye gönderdiğin dosyalarda benim hakkımda değilde Mihriban Hanım hakkında birkaç şey yazıyordu?"

Aras, yerinden doğruldu.