Üst Komşum

1.2

Deniz ile evime geçtiğimiz de onu koltuğa oturması için işaret ettim.
Mutfaktan iki bardak soğuk su akıp salona geçtim ve orta sehpaya bırakıp ayaklarımı topladım ve yüzümü Deniz'e hizaladım.
"Geliyor moral bozucu bir konuşma sanırım? Değil mi?" Başımı salladım.
"Kendimi bu kadar size bağlamamalıydım. Özür dilerim," Deniz kaşlarını çatmış bana bakıyordu.
"Hayır, bunun için senden özür dilemeni istemiyorum. Saçma sapan konuşma çünkü şuan sinirlenme aşamasına geçiyorum."
Derin bir nefes aldım.
"Deniz ben taşınmayı düşünüyorum. Ankara'ya geri gitmeyi düşünüyorum." Deniz koltuğa iyice yaslandı sonra omuzlarını silkti.
"Tamam ne zaman gidicez?" Gidicez?
"Ne?" Dedim anlamayacak.
"Beraber gidicez biliyorsun değil mi?" Kafamı sağa sola salladım.
"Hayır Deniz. Ailemi özledim oraya geri taşınmayı bu yüzden istiyorum." Deniz sanki aile konusu yüzünden biraz üzülmüş gibiydi.
"Bir şey mi oldu?" Dedim o'na bakarak.
"Hayır, hayır bir şey olmadı. "
Suyumdan bir yudum içtim.
"Seni severdim alt komşu..." Dedi üzüntüyle gülümseyerek.
"... Gitmek zorunda değilsin." Korkuyorum Deniz. Çünkü gün geçtikçe seni daha çok seviyorum. Ve sana aşık olmaktan korkuyorum. Demek istedim.
"Gittiğinde pişman olursan ne olucak?" Omuz silktim.
"Bilmem..." Şuan gitmenin kötü bir fikir olduğunu düşünmüştüm. Pişman olursam ne olucaktı?
"Kesin mi?" Dedi mırıldanarak.
"Hayır. Değil." Hafif gülümsedi.
"Kesinleştir bence." Dediğinde içime kötü bir his girdi.
"Neyi? " Dedim yavaşça.
"Gitmemeyi kesinleştir. Çünkü gidersen arkanda bıraktıkların olucak. Onlar senin ailen evet ama bazen aileden uzak kalmak bazen iyi gelir... " Ne demek istiyordu?
"Ailen senin buraya gelmeni anlıyordur. Çünkü sen burda bir kariyer yapmak istiyorsun. Kendi ayaklarının üstünde durmak istiyorsun. Hep ailenin yanında kalamazsın Deren. Bazen bir şey olur ve iki taraf içinde uzak kalmak en iyisi olabilir. Şuan onlar sana kızmıyor başka bir yerde olduğun için. Seninle gurur duyuyorlar. Neden biliyor musun?" Sustum.
"Benim kızım artık kendine bir hayat kurmaya başladı. Artık bize muhtaç değil. Kendi ayaklarının üzerinde durabiliyor. Diyorlar, sen oraya gidince ne olucak? Onları ziyarete tabii ki gidebilirsin ama burda bıraktıkların olucak. O yüzden her şeyi düşün öyle karar ver. " Dediğinde içime bir şey girdi. Gitmek istemiyordum ama mecbur hissediyordum.

Gitme Deren. Kal

Sanırım kalıcam iç sesim...

"Kalmalı mıyım?"
"Sen nasıl istersen. " Deniz'e sarıldım.
"Sürekli fikirlerimi değiştirmen sinir bozucu olabiliyor." O da bana sarıldı ve güldü.
"Rica ederim güzelim ne demek." Güzelim? Bu kelimeyi onun ağzından duymak hoşuma gitmişti. Artık ona aşık olmaktan da korkmuyordum. Ve yavaş yavaş oluyordum.
Güzelim,
Güzelim?
Güzelim...
Güzelim!
Güzelim.

Kafamda bunları düşünürken Deniz bana seslendi.
"Efendim?" Dedim kendime gelerek.
"Sarılmaya devam edelim mi? Benim için hava hoş aslında." Utanarak geri çekildim ve konuşacak konu ararken ilk aklıma gelen şeyi söyledim:
"Bulut çok tatlı bir kızmış. "
"Öyledir." Dedi ve suyunu içti.
"Mert'in abi olduğunu bilmiyordum, hiç söylemedi. " Deniz'in dudağı sağa dolu yukarı kıvrılınca bana döndü:
"Konu çevirmekte berbatsın." Utanarak ayağı kalktım.
"Gölge'yi istiyorum. En son bendeydi.
"En son zehirlenmiştin?" Gözlerimi devirdim.
"Bence ben sana yemek getiriyim." Derin bir nefes aldım.
"Bir kere o köftenin tarihi geçmiş olsa bile tadı çok güzeldi. Ama sonu kötü bitti sadece."
Deniz ayağı kalktı. "Yarın Mert ve Bulut ailesine gidicek, sende istersen gelebilirsin." Kafamı salladım.
"Tabii gelirim. Olur. Evet. Saat kaçta?"
"Fark etmez. Sabah gidecekler. " Kafamı salladığımda Deniz kapıya doğru ilerledi ve kapıyı açtı.
"İstersen yine o kedili terliklerimle gel. Çok güzeller, " Dedi küçük bir kahkaha atarak.
"Onlar çok tatlı," Deniz ayakkabısını giyerken konuştum:
"Sende, ayakkabılığında olan tavşanlı terliklerinle gel, " Dedim gülerek.
"Onlar kardeşimin ama gelirim, çünkü onalrı seviyorum ve onlar çok tatlı. Dedi beni taklit edercesine.
"İyi hadi görüşürüz." Dedim el sallayarak ve kapıyı kapattım.
Bir anda tüm kararımı değiştirmişti. Ve ona olan sevgim artmıştı. Salona geçip televizyonu açtım ve bir diziye denk gelince izlemeye başladım.

Yazardan not;
Artık sinirlerimi bozdun Derenciğim. Şükürler olsun aklın yerine geldi. Git ve Deniz'i sev. Zaten seviyorsun ama git aşık ol.