رضوان الجزء الثاني ( مُكتمله )

الحلقه الخامسه عشر⁦❤️⁩

خرجت خلود من غرفه رضوان لتبديل الملابس وهيا تبكى بشده .. لترتطم بشخص ما ولم تكن سوى نور.
نور بخضه ؛ اه ده انتى بتعيطى ليه ي خلود ..
خلود بغضب : رضوان هوا الى قالك انك تبعتينى اوضته ..
نور بتوتر : ا.. انا ..
خلود بصوت عالى : ردى ي نور ..
نور بخوف : ايواا هوا ..
خلود بغضب : ماشي ي نور .
لتقول جملتها ومن ثم تذهب من أمامها بسرعه .
نور بصوت عالى : خلود خلووود .. ياربى هوا اه الى حصل .

على الناحيه الاخرى كان رضوان يجلس بالغرفه عارى الصدر وهوا يفكر فى شأن هروب خلود ..
رضوان : يعنى كل لما اسال مراد يقولى معرفش مريم نفس الكلام خلود تقولى ملكش دعوه . لا شكل الموضوع فى أنه وانت لازم اعرف .. بس وعرش ربنا لو الى فى دماغى صح ما حد هيموتك غيرى ي خلود ..

ليقول جملته الاخيره بعصبية ومن ثم يجذب تى شيرته الاسود ويرتديه ويتجه إلى الخارج ...

******************************

فى منزل اسر ..
كان الجميع يجلس على السفره يتناولون طعام الغداء ..
نيفين إلى نهى: ي ترى انتى الى عامله الاكل ده ولا اى .
نهى بتوتر : ل.. لا مش انا دى داده عيشه ..
نيفين بسخرية :ومتعمليش انتى ليه على ايدك نقش الحنه ولا حاجه ..
نهى بتلقاءيه : لا بس احنا متعودين على كده ..
نيفين :كده الى هوا ازاى. يعنى . تفضلى قاعده طول النهار وحد يخدمك ولا اى يعنى ..

اسر بصوت عالى. ؛ عمتى هوا فى اى .
نيفين : فى اى يعنى هوا حرام كمان اسال مراتك ولا اى .. .
اسر : مش حرام بس احنا متعودين على كده فالو سمحتى متدخليش فى خصوصيتنا ..
نيفين بغضب: خصوصيات ماشي ي اسر ..
لتصمت قليلا ومن ثم تردف بخبث : هوا انتو متجوزين من بقالكو قد اى .
اسر ببرود : من تالت سنين ..
نيفين : اممم كل ده ولسه مخلفتوش ..
اسر : عادى اراده ربنا ..
نيفين : انتو ازاى تسكوتو على الموضوع ده انتو لازم تكشفو .

اسر بسخرية ' الظاهر أن عمتى ناسيه أن انا ابقا دكتور نسا وتوليد ..
نيفين : طب بدل ما انتا شملول اوى كده اه الى خليك متخلفش لغايه دلوقتي ..
اسر بتنهيده : ما انا لسه قايلك اراده ربنا هنعترض كمان على دى ..
نيفين بخبث : لا ازاى على راحتك ..

اسر وقد أنهى تناول طعامه : عن اذنكو .. تعالى ي نهى عايزك فى موضوع .
لتوما نهى بالايجاب ومن ثم تقوم خلفه
ويتبقى نيفين ومليكه على السفره ..
نيفين بمكر : بقولك اى ي مليكه ي حبيتى .
مليكه بغضب طفولى : متقوليش حبيبتى أنا مش حبيبتك .
نيفين لنفسها : اه ي بنت الكلب طالعه قليله الادب زى ابوكى بصحيح ..
مليكه بوقاحه : انتى الى بنت كلب هوا باباكى احسن من بابى فى حاجه ( جدعه ي بت تربيتى )
نيفين بغضب وهيا تمسك مليكه من اذنها ؛ انتى ي بنت اه قله الادب دى ..
مليكه وهيا تزيح قبضتها : اوعى ايدك دى انتى ست رخمه وعجوزه ومنخيرك كبيره كمان ..