2.BÖLÜM

180 50 113
                                    

KEYİFLİ OKUMALAR

                               🦋

Bazı anlar vardır, ne yapacağını bilemez köşeye sıkışırsın işte tam şu an  köşeye sıkışmış hissediyor,  sarsak adımlarla boş caddede ilerliyordum

Görünürde kimse yoktu, etrafı meraklı bakışlarla süzerken bomboş sokakta, yağmurun altında yürümeye devam ettim.

Her adımımda boş sokağı dolduran topuk seslerim bile kendinden emin değildi

Oysa adımlarım ne zaman korkak olmuştu ki?

Telefondan gelen ses ile oraya kulak kesildim.
"Önündeki beyaz arabayı görüyormusun?"

Derin bir nefes alıp "evet" dedim.
"Arabanın yanındaki sokağa gir."
Arabaya her yaklaştığımda daha çok korkuyordum ne olacaktı, ne istiyorlardı?
Sorularıma cevap bulmak istiyordum.

Arabanın önüne geldiğimde yan sokağa döndüm.
Üstüme tutulan lazer ışığı bir an kalkmış ve hemen geri gelmişti.

Sokağın başında durdum.
"Yürü" sertçe söylediği kelimeye uyup yürümeye devam ettim.

Krem topuklularımın rengi siyaha dönmüş kirden gözükmüyordu

"Ne istiyorsun" dediğimde söylediğimi  umursamayıp tekrar konuşmaya başladı "yolun sonundaki büyük siyah arabayı görüyormusun?" 

"Kör değilim"
Verdiğim cevabı umursamadan  "yanına gel" diye devam etti.
Gitmek istemiyordum geri dönüp kaçmak istiyordum karşımdaki arabaya bakarken bir anda ayağım küçük bir boşluğa girdi ve düşmeden tiz bir  çığlık attım.

Elimdeki telefon benden önce yeri boylamıştı.

Ayak bileğimde hissettiğim o derin sızı gözümü kapatıp inlememe sebep oldu.

Telefonu elime alıp ekrana göz gezdirdim hala açıktı
Alıp kulağıma yaklaştırdım ve telefondan gelen konuşma seslerini dinledim.

"Bu kız daha yolda yürüyemiyor  onlarla  ilerleyebileceğini hiç sanmıyorum."

Arkadan gelen cızırtılı ses ile "ayağım çok ağrıyor kalkamıyorum" dedim.

"Hemen kalk ve buraya gel" kalın sesini duyduğumda gözlerimi kapatıp tekrar derin bir nefes aldım.
hem beni ayağına çağırıyor, hem emir veriyordu  tamam korkuyor olabilirdim ama bu kadarı fazlaydı.

"Gelmiyorum istersen öldür."
Bir şey söylemesini bekledim ama konuşmadı derin biz sessizlik  tekrar etrafı sardı.

Bakışlarımı kaldırıp siyah arabaya baktım.
Büyük kapı açıldı ve içinden siyah takım elbiseli bir genç adam çıktı. vücudu oldukça iriydi yüzü çok sert duruyordu sinirle bana doğru ilerlediğinde sonumun ne olacağını düşündüm.

Ellerimi yerden destek alarak geriye doğru attığımda olduğum yerde sürtünerek gerisin geri gittim.

Kafamı çevirip hızla ayağa kalkmaya çalıştım fakat  ayağımın sızlaması ile olduğum yere tekrar yapışmıştım. Yüzümü buruşturup  inlediğimde artık  kaçmak için çabalamadım.

Yağmurdan yüzüme yapışmış saçlarımı elimin çamurlu olduğunu umursamadan geriye attım.

Üzerime giydiğim siyah takım sırılsıklam olmuş üşüyordum

Yanıma ulaşan adam gözlerimin içine kısa bir an bakıp, eğildi ve kolumu tuttu.

"Ayağa kalk"
Gözlerimi kapatıp tekrar açtım "kalkamıyorum görmedin mi?"

ASEL Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin