ASEL

8.BÖLÜM

KEYİFLİ OKUMALAR ❤️

O nefesi çekemezsin içine
O ferah kokuyu soluyamazsın burnunla
Korkuyorsun çünkü alışmaktan korkuyorsun...

🦋

Aşk cesaret isterdi sevmek yürek,
Bu zamana kadar hayatımda ne aşkı ne de sevgiyi hissettirecek biri olmamıştı.

Böyle konulardan uzaktım.
Çünkü aşk tehlikeliydi,
Ve ben bunun farkındaydım.

Yüzüme bu denli yakın olan adam gözlerimin içine bakıyor nefesimi kesiyordu.

Farklı bir şey vardı onda
Farklı bir çekim.

"Bir daha seninle konuşurken gözlerimin içine bakacaksın."

Bakışları sertti!

"Neden gözlerinde ne var ?"
Sırıtıp yüzünü hafifçe yana çevirdiğinde, hic zaman kaybetmeden tekrar döndü ve yüzüme az önce olduğundan çok daha fazla yaklaştı.

Aaaa böyle olmazdı canım benim de kalbim vardı!

"Benim gözlerimde ne olduğunu ancak sen çözebilirsin."

Nefes almak istiyordum.

"Uzaklaş lütfen"

"Neden?"

Yüzü yüzüme daha da yaklaştı
Aramızda ki mesafe yok denecek kadar azdı.

"Sana uzaklaş dedim."

"Neden?"

Tekrar tekrar yinelediği kelime canımı sıkmıştı.

Pes edip," nefes almak istiyorum" dediğimde kendime lanetler okudum.

Afferin kızım Eliz böyle devam et kendini rezil etmekte üstüne yok!

"Neden nefes alamıyorsun?" yüzünde alay vardı.

Son mesafeleri de sıfıra indirdi artık burnu burnuma değiyordu.

Ellerimi kaldırıp onu çıplak vücudundan itmek istiyordum.

Nefesim iyice daralmıştı.
Ve beni zorluyordu.

"Sen küçük kız benimle kafa tutabileceğini sanacak kadar gerizekalısın"

Bana gerizekalı demesi hoşuma gitmemişti.

Başka bir zaman bunun için teşşekür edecektim beni kendime getirmişti.

Ellerimi hızla kaldırıp çıplak göğsüne değdirdiğimde şu an bunu düşünmemeye çalışıp hızla ittim.

Burnu burnumda değildi artık, fakat hala oldukça yakındı.

"Bir daha bana bu kadar yaklaşma zira midemi bulandırıyorsun"

Yalann! koca bir yalandı söyledikten bir kaç saniye sonra pişman olmuştum.

Gözlerinin en koyusuna baktım onun umrundamıydı cümlelerim?

Hızla doğrulup masada ki içkiyi eline aldığında salondan ayrıldı.

Kabul ediyordum söylediğim inciticiydi, fakat o beni kaç defa incitmişti, buna izin vermişti en azından, bunu hakediyordu.

Bir süre oturduğum koltuktan kalkmadım.

Düşündüm, tüm bu olanları hayatımın bir anda nasıl değiştiğini düşündüm.
Sonra annem geldi aklıma,
Kardeşim geldi.
Onları çok özlemiştim.
Onlara ulaşmanın bir yolunu bulacaktım.