Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•Birlikte bulutlarsan aşağıya iniyoruz.•
♧
"lord hermin evin önündeki taş basamakta otururken uzun bahçe duvarlarının arkasından gelen çocuk seslerini dinliyor, küçük kızın kahkahalarını hatırlamaya çabalıyordu ama onu o kadar uzun zamandır görmüyordu ki duvarda asılı resmi olmasa, onu unuturdu. Yerinden kalkarak bahçe duvarının sokağa açılan demir kapısına ilerledi, bacak boyuna ulaşması zor çocukların çığlık ve kahkahaları içindeki özlemi delip geçerken bağırdı onlara, dünya bir anda sessizliğe büründüğünde gülümsedi, şimdi sadece küçük kızın kahkahası kalmıştı zihninde.
lord hermin, syf. 34
♧
Kalabalığın sesi midemin bulanmasına sebep olurken derin bir nefes alarak bir süre içimde tuttum, Lu gitarındaki son kontrolleri yaparken sırtımı soğuk duvara yasladım ve kahverengi kazağımın üstünden tenimi soğutmasını diledim. Han elindeki nota kağıtlarını gözden geçirirken kısa bir anlığına bana dönse de yeniden bakışları öne döndü, Yeong'un aksine başımda bekleyerek beni delirtme amacı yok gibiydi.
Dün Jeongguk'un yanımdan ayrılmasının ardından biraz zihnimi düzeltebilmek için keman çalmış ama toparlayamamıştım, hikayemin onun bu kadar canını yakacağını tahmin etmemiştim ve şimdi, çekip gitmesinden deli gibi korkuyordum.
Lord Hermin kurgusu zihnimin içinde hiçbir yere oturamazken sırtımı duvardan çektim, birkaç dakika sonra sahneye çıkacaktım ve hemen toparlanmam gerekiyordu, şimdi. Gözlerimi kısa bir anlığına kapatıp açtıktan sonra ayaklarımı iki yana açarak gevşettim, Lu bakışlarını bana çevirerek kontrol ettikten artık sahneye çıkmamız gerektiğini söyledi.
Aynı kalabalık, aynı yüzler, aynı gün.
Huzur bulduğum bu insanlar, bu kasaba neden beni boğuyor ve içine hapsetmiş gibi hissediyordum iki gündür? Kaçıp gitmek isteyen bir yanımı susmaya zorlamak çok zordu, yüksek tabureye otururken her gün görmekten mutlu olduğum bu insanların yüzüne bakmaktan çekinir hale gelmiştim sanki.
Lu bana gülümseyerek hazır olup olmadığımı sorarken başımı salladım, elimle siyah saçlarımı dağıttıktan sonra derin bir nefes alıp verdim, görmek istediğim beden kalabalıkta görünmüyordu ve bu, kalbimi parçalıyordu sanki. Bu şarkıyı onun için seçmişken şimdi dinleyemeyecekti.
Daha on sekizinde bir güzellik kraliçesi. Onun kendisiyle ilgili problemleri vardı. O her zaman başkalarına aitti.
Görmeyi beklediğim beden bar tezgahının yanında yerini alırken tüm bedenini sahneye doğru çevirdi, kısa bir anlığına buluşan gözlerimiz ağlamak istememe sebep oldu.
