radio club |Beomryu

8|

Yazarın ağzından

Choi beomgyu üşenmeden düzelttiği kitaplardan elini ayırıp açılan kapısına yöneltti bakışlarını " Yemek hazır gel hadi" abisine cevap verme gereği duymayıp onunla birlikte mutfağa geçti.Abisinin hazırladığı yemek tüm evi sarmıştı. Sandalyelerini çekip oturduklarında soobin yemek servisini yaptı

" Annemler gelecek ay kore'ye geleceklermiş" abisinin söylediği şeyle gözünü tabaktan kaldırdı beomgyu. Anne ve babaları yurtdışında çalışan işkolik bireylerdi.Meşgul olduklarından birkaç ayda bir geliyorlardı.Soobin ve beomgyu eskiden bu durumdan rahatsızdı ancak artık herkes kendi halinde takılmaya başlamıştı.

Beomgyu omuz silkip çubukları eline aldı
"Geldikleri gün bana söyle" soobin göz ucuyla baktı kardeşine " yine o gün eve gelmeyeceksin değil mi?" Dediğinde beomgyu çubuğunu abisine doğrulttu ve '"bingoo" dedi.

Soobin göz devirip " Korede yaşamadıkları için sinirli olduğunu biliyorum ancak onlar anne ve babamız , geldiklerinde onlarla vakit geçirmelisin" sırf ailesinin kendisiyle ilgilenmediği için birçok yara almıştı beomgyu,buna rağmen nasıl onlar kucak açabilirdi ki? Onları özlesede görmek istemiyordu.

Homurdandı" Bizi umursasalar ingiltere de değil burda yaşarlardı hyung.Ne olduklarını biliyorsun"  haftada belki 1 belki 2 kere arar hal hatır sorarlardı o hal hatırda sanki zorunluluk gibiymiş olurdu.Abisiyle yaşamaktan memnundu.

" Sende haklısın ne diyeyim" yemeğine odaklandığında beomgyu'nun yeme hevesi gitmişti. Abisi üzülmesin diye yemeğini yerken  çalan zille çubuklarını masaya koydu
"ben bakarım" soobin kardeşini durdurup ayağa kalktı " Yemeğine devam et ben bakarım" beomgyu irdelemeyip yemeğine geri dönerken televizyonda açık olan kanalı seyretti.Haber kanalı açıktı. Haber sunan spikerin ryujin'in kuzeni olduğunu hatırladı. Az da olsa birbirlerine benziyorlardı.

Kapı açılma sesini duyunca bağırdı mutfaktan" Kim gelmiş?"

" Sevgilim!" Abisinin neşeli sesi evde yankılanırken beomgyu göz devirerek önüne döndü. Gelen kişi abisinin 3 yıllık sevgilisi soomin'di.Çok tatlış ilişkileri vardı.Beomgyu pek tatlış bulmasa da katlanıyordu.

" Ah yemeğe başlamışsınız birlikte yeriz diye kızarmış tavuk getirmiştim " çift salona girerken soomin elindeki poşeti salladı. Beomgyu sandalyesinde dönüp sırıttı
" Midemde tavuka hâla her var noona"  soomin beomgyu'nun böyle söyleyeceğini tahmin etmişti,tavuğu çok severdi. Elindeki poşeti masaya bırakırken sevgilisinin yanına oturup paketi açtı.

" Benim yemeklerim varken fast food'a nasıl bakarsın beom?!" Soobin ihanete uğradığını hissetmişti.Kendisi aşçıydı..

" Üzgünüm ama üzgün değilim hyung" dudağını büzdü soobin

" aşçıda olsan kızarmış tavuğa yenilirsin soobin"  soominle beomgyu gülerken soobin içinden ' harikulade yemeklerimi beğenecek yüksek mertebe damak tadına sahip değilsiniz yazık size' geçirmiş onlara inat kendi yaptığımı yemeye yemişti.25 yaşında olduğuna bakmayın çocuktan farkı yoktur.

" Okulda durum nasıl? Kulüp felan" 

Beomgyu önündeki tabağı hizaya koyup eş zamanla konuştu

" Herzamanki gibi iyi,geçen hafta dj gruptan ayrılmıştı fakat yenisini bulabildik bulamasaydık kulüpten olacaktık"

Ağzına aldığı parçayla konuştu soobin
"  Bulabildiğin için teşekkür etmelisin"  tavuğa olan savaşı 2 dk felan sürmüştü.

Soomin sevgilisini destekledi" evet o olmasa kapanırmış" 

Peçetesini tavuğun ucuna sardı " Ettim zaten..neyseki kulübü seviyordu"

Birkaç konunun ardından çift kendi aralarında konuşmaya başlamıştı.Beomgyu elini yıkamak için lavaboya gittiğinde yarasının sızlamasıyla parmağını havaya kaldırdı.Aklına gelen ilk şey yaranın acımasına engel olmaya çalışan ryujin di.Çocuk gibi yarasını üflemişti beomgyu'nun yüzünde oluşan aptal gülümsemeyle parmağına baktı içinden ' ryujin çok saf' geçirip elini havluya sildi.Yörüngesini odasına çekti daha fazla o çiftin yanında dursaydı öpüşmelerine şahit olacaktı.

Karanlık odasını aydınlatma gereği duymayıp açık olan masa lambasına ilerledi.Masasına oturduğunda ders çalışmak için defterini açtığı sıra Ryujin'e kulubün hesabını vermeyi unuttuğumu hatırladı.Eli yan tarafındaki cep telefonuna gittiğinde rehberinde ryujin'in bulup mesaj çekti.

Choi beomgyu:
Kulübümüzün hesabını vermeyi unutmuşum yazıyorum şifreyi hemen

Shin Ryujin:

Bekliyorum

Choi beomgyu:

Şifre:********

Shin Ryujin:

Devlet sırrı gibi şifre...

Napıyorsun?

Choi beomgyu:

Yemekten kalktım ders çalışacağım şimdi

Sen?

Shin Ryujin:

Bende yeni ders çalışmayı bıraktım

Sınavlar yaklaşıyor..korkunç!

Choi beomgyu:
Maalesef

Shin Ryujin:

Neyse ben seni tutmayayım,iyi çalış!

Choi beomgyu:

Peki :)

[görüldü]

Derin bir nefes soluyup telefonunu masaya bıraktıktan sonra gözü istemsizce yarı karanlık yarı aydınlık görünen çerçeveye gitti.
Çerçevedeki fotoğraf aile fotağraflarıydı. İç çekip gözünü karanlığa sabitledi.Anne ve babasının kore'de yaşamları için çok uğraşmıştı ne yazık ki oğullarını dinlememiş gitmişlerdi. İşkolik oldukları için onlardan nefret ediyordu. İşleriyle ilgilendikleri kadar beomgyu ile ilgilenselerdi beomgyu şuan içine kapanan ve düzen rahatsızlığı olan birisi olmayabilirdi. Sözlerinin bir değeri olmadığı anne babasını hatılamak istemiyordu.