psikopat (sasunaru)

~XVIII~

  Uyandığımda yatakta yatıyordum.. Ne zaman geldimki ben buraya? En son ne olmuştu?

  Beynime akın eden anılarla yüzüm domates gibi kızarmıştı. Biz cidden yaptıkmı?!! Bu çok utanç verici!! Nasıl sasukenin yüzüne bakıcam ben şimdii!!

  Kendi içimde yaşadığım kavganın ortasında çalan kapı düşüncelerimi böldü. Kapı açıldığında içeri ino girdi ve yatağa oturdu.

"Nasılsıın? Sasuke taşıdı seni buraya kadar. Görev işinide merak etme herşeyi hallettik, raporuda verdik.."

"Anladım."

  İno imalı birşekilde bakmaya başladığında iyice gerildim. O biliyomu acaba? Ya biliyosa? Ya duyduysaaa!! Ne yapıcaaam!!

"Eeee naruto? Naptınıız bütün gecee??"

"H-hiçbirşey? Konuştuk öyle.."

  Bu yalana kim inanırki?! Kendimi kandırıyorum sadece off. Ne tepki vericeğinide bilmiyorum.. Nasıl söylicemki? Söyleyemem..

"Eeminmisiiin??"

"E-evet? N-niye olmiyim ki?"

"Puhaahaaha"

"N-niye gülüyosun? Yanlış bişi mi söyledim?"

"Haahha.. Bir nevi? Yalan söylediğin o kadar belli oluyoki görmen lazım!"

"N-ne?"

"Pişt.. Ne yaptınız? Öptümü seni? Yoksa sen mi öptün? Ayyyy yoksa yoksa, oha bana yaptığınızı söyleme"

"NE DİYOSUN YAA YOK ÖYLE BİŞİİ! HEM NERDEN BİLİYOSUNKİ BÖYLE BİŞİ YAPICAĞIMIZI?! HEM ÇOK UTANÇ VERİCİ!"

"Tamam tamam bağırma haahaah.. Hadi gel içerden bekleniyorsun."

  Yataktan kalkmaya yeltendiğimde kasık bölgeme giren acıyla yatağa tutundum. Bu acıda ne şimdi? Çok feci acıyo..

"İyi misin? Hey. Bi sorun yok dimi?"

"H-hayır sorun yok.. İyiyim.."

  İno öylece beni süzmeye başladığında bakışlarının imalı bakışlara dönüşmesiyle anladığını anladım.. Bu cidden çok utanç vericii!

"Krem getiriyim mi?"

Göz kırp maya başladığında yüzüm yanmaya başladı. Yüzümü ellerimle kapattığım ino ise kahkahalarla gülmeye başlamıştı.

"Utanma utanma, krem getirmeye gidiyorum o acısını biraz alır.. Sözde o sıçana söylemiştim fazla hızlı olma diye.. Yine beni dinlemedi bit beyinli. Kim bilir kaç posta boşalmıştır azgın herif.."

  İno hakaret ettikçe yüzümdeki o yanma hissi geçiyordu. Bir yandan ise arkı arkasına getirdiği hakaretleri bi türlü bitmiyor durumu feci derecede komikleştiriyordu.. Kendimi tutamayıp bende gülmeye başladığımda yaptığından memnun bir yüz ifadesi takındı. Daha sonra ise odadan çıktı..

  Birkaç dakika sonra elinde bir merhemle odaya tekrar girdi ve elindekini bana uzattı..

"Acıyan yere bolca sür.. Birkaç saate birşeyciğin kalmaz. Yürüyebilirmisin yoksa koluna girmemi istermisin? Kimseye söyleme bende ilk yaptığımda yürüyememiştim hahhahaah. Hemde ne kadar biliyomusun? 1 hafta!"

"Oha bu cidden korkunç.."

"Amaan, önemi kalmadı artık.. Hadi işini hallet gel. Salonda seni bekliyoruz.."

"Peki.."

  İno arkasından kapıyı kapatıp çıktığında içim bir rahatlamıştı. Bana gülmesini falan istemezdim. Hem gülseydi kendimi yerin dibine girmiş gibi hissederdimki bu duyguyu hissetmeye hiç niyetim yok. Yinede ino nun verdiği tepki için mutlu oldum. Hem cidden ne saydı ama sasukeye. Şuan yolda bile sövdüğüne bahse girerim.

  İşimi halledip yukarı çıktığımda herkes salonda oturuyordu. Tanımadığım birkaç kişi daha vardı. Bende sasukenin oturduğu koltuğa oturdum ve konuşmalarını beklemeye başladım. Tanımadığım kişilerden biri söze girmek için hazırlandığında dikkatimi ona doğru yönlendirdim.

"Az önce patronla konuştum. Yeni bir görevimiz var ve çok ciddi. Bu göreve liderlik etmemi istedi. Ayrıntıları daha sonra paylaşacağım ama görevin ana konusu kurtarma."

"Uzun zamandır kurtarma görevine çıkmamıştım bu heyecanlı olucak!"

"Düşüncelerini kendine sakla tenten.. Daha konuşması bitmedi.."

"Yine bana karşı çok soğuksun sasuke. Hem şu yanında oturan kim? Onu daha önce burda görmedim.. Patron kolay kolay yeni kişi almazdı demekki güçlü biri!"

"Eee teşekkürler.. Ben naruto. Buraya geleli o kadar da uzun zaman olmadı aslında.."

"Lafımın bölünmesinden hoşlanmadığımı biliyorsunuz. Şimdi kapayın o lanet çenenizi ve beni dinleyin.. Kurtarıcağımız kişi bizim yoldaşlarımızdan biri. Gittiği görev çok tehlikeli bir S seviye görevdi ama ani bir gelişme oldu ve bir şekilde düşmanımız olan grup tarafından kaçırıldı. Şuanlık birşey yapamıyoruz çünkü hayati tehlike var. Görevi patronun emir verdiği an yürürlüğe sokacağız. Bu görev için görevi olmayan, biten yada başlamayan herkes dahil olacak. Anlaşılmayan birşey?"

"Kaçırılan.. Kim?"

"Bunu şuanda söyleyemem. Gittiği görev ve kişi gizli bilgi. Eğer kaçamaz ve biz gittiğimizde hala orda olursa o zaman görebileceksiniz."

"Ama bu çok saçma! Eğer kaçarsa ve biz oraya gidersek ve orada olmazsa bizden birinin yakalanma olasılığı var."

"İno sence bunu patron düşünemeyecek biri mi? Eminim bunun hakkında en doğru kararı vericek ve bizi doğru zamanda gönderecektir. Bu zamana kadar hiç kimse ek görev alamaz. Bütün gün antreman yapacağız patron böyle emretti. Zayıflıklarınızı en kısa süre de kapatmaya çalışıcaksınız."

  Ortalık sakinleyip herkes birbirinden ayrıldığında sasukenin yanına gittim. Durum ciddi ve ben hiçbir şey bilmiyorum! Yapabildiğim tek şey yay kullanmak! Bunun beni hayatta tutacağını sanmıyorum.

"Sasuke bir bakarmısın?"

"Efendim?"

"Şey.. Beni tekrar çalıştırabilirmisin? Tek bildiğim yay kullanmak. Ama bunun yardımı dokunacağını sanmıyorum. Lütfen bütün bildiğini bana da öğret!"

  Sasukenin yüzünde ilk kez gördüğüm gülümsemeyle baya şaşırdım. O ilk kez gülümsedi! Yada benim yanımda ilk kez.. Neyse ne.. Çok daha yakışıklı oluyor gülümseyince..

  Kolumdan tutup beni salondan çıkardı. Merdivenlerden aşağı inip kimsenin olmadığı boş koridorda durdu. Beni kendine doğru ani çektiğinde dudaklarım dudaklarına değdi. Beni yavaşça öpmeye başladığında kalbim yine hızlanmaya başlamıştı.. Birkaç saniye öptükten sonra ayrıldı..

"Artık sevgiliyiz değil mi? Bence resmi konuşmaya gerek yok artık. Benden çekinmene gerek yok. Hadi seni biraz geliştirelim.. Hem bence savaştığın zaman çok seksi olucaksın."

  Yanaklarıma hızla gelen kanla yanaklarım kıpkırmızı olmuştu yine. Zaten utanıyodum bunu demesiyle iyice yanaklarım yanmaya başladı.

"ANİDEN ŞÖYLE ŞEYLER SÖYLEME YAA!"

  Sasuke kahkaha atmaya başladığında gözlerim yüzüne kitlenmişti.. Gülerken çok güzeldi. O hep gülmeliydi.. Sasuke elimi tuttu ve koridor boyunca ilerlemeye başladı..

"Demekki alışman gerekicek tilkicik.."

Selam chanlar.. Herkesin kandili mübarek olsuun. Bu bölümü geçiş bölümü olarak düşünebilirsiniz. Size kötü bir haberim var ki finale az kaldıııı 😅. Kendinize iyi bakın minnoşlarım. Sizleri seviyorum 😘