psikopat (sasunaru)

~XX~

Hızlıca koşarken yanımdan geçen birsürü kişiyi göz ucuyla süzüyordum.. Sasuke elimden tuttuğu için ve bırakmayacağını bildiğimden rahatım ama günün ilerleyen saatlerinde ne gibi olaylar olacağından korkuyorum. Bu hiç iyi durmuyo..

"Sasuke, naruto buraya!"

Tentenin seslenişiyle ikimizde bizim için hazırlanmış siyah aracın içine yerleştik. Şöför koltuğuna geçmiş sarışın bir kız herkesin bindiğini gördüğü an gazı kökleyerek bize verilen alana doğru yol almaya başladı.. Aynı şekilde diğer araçlarda yerlerinden hızlıca çıkıyor ve farklı farklı yerlere dağılıyorlardı..

"Kara sıçan! Bugün antremanı ekicek kadar önemli olan o işin neydi bakalım? Oysaki antreman aksatmayı sevmediğini seni tanıyan herkes biliyo.."

"Bu seni ilgilendirmez ino.. Burnunu bu işe sokma."

"Ah tahmin etmeliydim yine aynı soğuk sasuke.. Seni çok iyi tanımasam narutoya da böyle davrandığını düşünürdüm ama iyi arkadaş olma yolunda ilerlemeye kararlıyım ve beni yolumdan döndürmek istemezsin.."

Sasuke sessizliğini koruması üstüne inonun biraz daha sinirlendiğini hissedebiliyorum. Ama ortamı sakinleştirmek için ağzımı açtığımda sarışın kızın, adını başka bir toplantıda duymuştum, temarinin ürkütücü bakışları karşısında dona kalmıştım. Bu ürkütücü!!

"Fazla sinir bozucusunuz.. Kesin sesinizi ve yola odaklanın!"

Birkaç dakika sonra hızlı bi kavisden geçtik ve araba yavaşlayarak tamamen durdu.. Arabadan indiğimde karşımda eski püskü ve terk edilmiş bir bina tüm korkunçluğuyla duruyordu.

Sasuke inoya yaklaşırken binayı süzüyordu. İçeri nasıl girmemiz gerektiğini iyice düşünmeliydik çünkü ucunda yakalanma belkide bir pusu olabilirdi.

"İno binayı tarayabilirmisin? Bu mesafeden biraz zor olacak ama belki bir ipucu yakalayabiliriz.."

"Ne yapabileceğime bir bakayım ama işe yarayacağı konusunda birşey söyleyemem bu gerçekten uzun bir mesafe.."

"Biraz daha yaklaşabilirmiyiz bir bakayım ama şimdilik bu mesafeden isare etmeye çalış."

"Öyle olsun. Ama birinin gidip cihazı binaya yerleştirmesi lazım yoksa bu hiçbir işe yaramaz ve eğer içeride biri varsa bu mesafeden farkedilmeyi engelleyemem."

"Ben yaparım.."

Ağzımdan çıkan kelimelerle şoka girmiştim.. Ben bunu cidden söyledim mi? Orası korkunç. Ama gitmeliyim bukadar korkak olmamalıyım.. Hemen gidip geri geleceğim.. Başlıyoruz..

"Tamaaam. Al şu cihazı.. Birde şu yapışkanı.. Şimdi hadi göreyim seni! Duvara yapıştırsan tamamdır!"

Sırtıma fazlaca hızlı olmadan vurdu. Yavaş adımlarla ilerlerken temkinliydim.. Sonunda binaya vardığımda yapışkanı çıkartıp cihazın arkasına yapıştırdım ve cihazıda duvara sabitleyip üstüne biraz bastırdım..

"Evvvet! Başardı. Binayı tarıyorum sadece birkaç dakika verin.."

"Acele et ino zamanımız kalmadı.."

"Sadece biraz dahaa.. Yükleniyooo.. Veeee.. Aha! Yüklendi! İçeride... Ah hayır bu hiç iyi değil... İçeride 20 den fazla kişi tespit ettim ve bu mesafeden anca kapılara yakın olanlarını algılayabilir. İçersi mayın tarlası sasuke! Adam burada!"

Temari kulağındaki kulaklığa uzanıp birkaç düğmeye bastıktan sonra adam burada deyip konumu söyledi. Tehminime göre en fazla yarım saate burası bir sürü suikastçiyle dolacaktı.

"Ben içeri giriyorum, ino sen naruto ile burda kal destek geldiğinde onları içeri yolla. Ben adamı nerede sakladıklarını bulmaya çalışıcam."

Sasuke koşar adım içeri girerken bende arkasından koşum ona yetiştim. Bir yandan koşarken bir yandan beni süzer gözlerle bakıyordu.

"Sana orda kal demiştim beni dinlemeliydin."

"Daha fazla birşey yapmadan kalmak istemiyorum. Benide yanında götürmeni istiyorum."

"İstemekten yapmaya geçmişsin bakıyorum tilkicik.. Öyle olsun ama senin zarar gördüğün anda seni oradan çıkartırım."

Hiçbirşey demeden başımla onayladım.içeri girdiğimizde ikimizde çok temkinli hareket ediyorduk. Etrafımızda şuanlık sayabildiğim kadarıyla 5 kişi vardı ve giriş ve çıkışları kolluyorlardı ama bir şekilde girmeyi başarmıştık.

Sessizce kendimi olabildiğince gizleyerek bir gözümlede sasukeyi takip ederek ilerlemeye devam ediyordum. Bu benim için fazla adrenalin sentezine sebep oluyor ve sonunda sağ çıkabileceğime tereddüt etmeye başladım..

İyice ilerlerken karşımızda her seferinde çok daha fazla sayıda suikastçi çıkıyordu ve onları atlatmak benim için zordu ama sasukeyi bu konunun dışında tutuyordum. Resmen rüzgar gibi hareket ediyor..

En sonunda sasuke görülmemek için bir adamı öldürmek zorunda kalıp kapıdan içeri girdi. Arkasından da ben girdim. Kafesin içinde bir beden vardı ama kim olduğunu buradan görmem imkansızdı. Oda çok büyüktü ve kafes odanın taa diğer ucundaydı..

"Bu kadar kolay olamaz.. Tuzaklar olmalı. Sen burada kalıyorsun."

"Hayır bunu kabul etmiyorum bende seninle gelicem. Beni korumana gerek yok, gerçekten iyiyim ben.."

"Burada kal çok kısa sürecek ve oradaki adamla birlikte geri dönmüş olacağım."

Sasuke ilerlemeye başladığında başka bir yol için gözlerim yerlerde duvarlarda ve tavanda gezindi. Duvarlar taşlarla doluydu ama her an bir yerden birşey çıkıcak gibi duruyordu. Aynı şey yerler içinde geçerliydi. Gözlerim bir kez daha tavanı incelediğinde tavanla duvar arasındaki küçük girintide bir buton olduğunu fark ettim. Oraya ulaşmak imkansızdı ama birşeyler düşünmek için kafamı yormam gerekiyordu. Düşün düşün... O butona nasıl basabilirim...

"Tabiikii!! Yayım yanımda!"

Sırtımdan yayımı ve bir ok çıkardım. Yayı sabitledim ve oku yaya oturttum. Burdan o butonu vurmak normal bir insan için imkansız olurdu ama ben okçulukla alakalı çok daha fazlasını biliyordum ve bu ilk defa işime yarayacaktı..

Yayı çekip parmaklarımı oku biraz daha sıkı tutmak için bastırdım. Yayı biraz daha gerdikten sonra gözlerimi kapayıp hedefimi iyice canlandırdım ve gözlerimi açtığımda aynı hamleyle ok yaydan çıkmış ve o küçücük aralıktan düğmeyi vurmuştu. Odadan sert bir ses çıktıktan sonra tuzakların iptal olduğunu anladım..

"Rica ederim"

Derken yüzüm gülüyordu ve yavaşça sasukenin yanından geçerek kafese biraz daha yaklaştım.

"Bunu nasıl yaptın? Düşündüğümden daha iyisin tilkicik. Bu beni şaşırttı.."

Yanıma hızla yaklaştı ve ben yürürken kolumu tutup beni durdurdu.. Yüzümü yüzüne bakacağım şekilde çenemden tutup kaldırdığında bedenimin karıncalandığını hissettim.. Bu çok garip bir his ve BENİ GERİYOOO.

Dudağımdan hafifçe öptükten sonra geri çekilip gözlerime baktı. Biraz böyle kalsak hiç sıkıntı olmaz aslında.. Ama düşündüğüm gibi olmadı ve arkamızdan gelen bir sesle temarinin geldiğini duydum ama hiçte mutlu durmuyordu..

Selamlaaar okur-chanlaar.
Umarım beğenmişsinizdir. Yazım hatalarım varsa kb. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum kendinize iyi bakın seviliyosunuuz😘