TAMING THE MISCHIEVOUS MAVERICK [SERIES #2][COMPLETED]✓ (Under editing)

CHAPTER 46

PS: Brutal scenes, vulgar words and languages ahead.

[Leighra's Pov]

Days weeks and months had passed since the day I was hospitalized and now, here I am patiently waiting for him.

I've been sitting here for 5 hours but he's still not here.

How many times he promised me but it always ended up with  ‘sorry’.

It's holiday, sabi niya lalabas kami, at magkikita kami sa may parke.

Napatingin ako sa kalangitan, it's already dark pero heto pa rin ako nakaupo sa may fountain.

“Hey.” Bigla at sulpot ni Alfie.

“Hi.” I greeted back.

I heard na naoperahan siya sa kidney, now he's fine.

“What are you doing here? Alone? Again?” He asked.

Madalas niya akong makita dito na nag-iisa sa tuwing maiisipan naming lumabas ni Zero na hindi naman palagi natutuloy dahil hindi siya nakakasipot, at magsososorry na lang kinabukasan.

“Waiting him.” Sagot ko.

At ngumiti pero sa loob loob ko'y naiiyak na ako.

“Don't be sad. May inaasikaso lang iyon.” Aniya.

“Gaano ba kahalaga at nagagawa na niya akong hayaan at kalimutan dito?” Malumanay kong tanong at may bahid na hinanakit.

“Trust him Leighra. Intindihin mo din.” Aniya.

“As always, pero ngayon hindi ko na alam.” Sabi ko sa kaniya.

“Kaya mo 'yan.” He cheered up pero peste hindi nakakatulong.

Napaka common na ng salitang ‘Kaya mo 'yan.’

Wala ka ng masabing pangcomfort kaya 'yon nalang, hindi nga lang nakakatulong.

Nanahimik na lang ako, baka masapak ko pa si Alfie.

“Zero is a good man, he deserved a reward, he deserves someone who can understand him, he deserves more love.” Sabi niya.

“Kahit ano sanang mangyari ay huwag mong iiwan ang kapatid ko.”

0_0

“What--what did you say?” I asked.

“Kapatid mo? Who? Si Zero?” Gulat ko pa ring tanong.

Ngumiti siya at tumango.

“Sa ama.” Napamaang ako dahil sa sinabi niya.

Parang nakakahiya na, jowa ko ang kapatid niya tapos ex ko siya.

“Don't think about that, I understand. Zero didn't tell you about it dahil galit si Zero sa akin dati. But now that we're okay, nakatira na din ako sa kanila. At wala na kaming sama ng loob sa isa't isa dahil siya na ang boyfriend mo.” Aniya.

“Bakit hindi ko alam 'yan noong naging tayo?” I asked.

“You never asked.” Aniya at bahagya pang natawa.

“Can't believe.” Sabi ko.

“One more thing, ayaw niya na naririnig niya na sinasabi kong kapatid ko siya dati. He's really mad at me, dahil jinowa kita.” Muli ay nagulat na naman ako.