ဟယ္ရီ အေျပးတစ္ပိုင္းနဲ႔ ပမ္စီေျပာတဲ့ ေနရာ ျဖစ္တဲ့နာရီစင္ ထပ္ခိုးကို လာခဲ့ လိုက္တယ္၊ ေရာက္လာေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက လူကိုလႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ နာက်င္ရေစတယ္။
ျပတင္းတံခါးေဘးနံရံ ကိုေက်ာမွီၿပီး ပစ္စလက္ခတ္ ထိုင္ေနတဲ့သူပုံစံက အရာရာကို လက္လႊတ္ဆုံးရႈံး ခံလိုက္ရတဲ့သူလိုမ်ိဳး၊ ေစာေစာနက ေသေသသပ္သပ္ရွိေနတဲ့ ဆံပင္ေတြဟာလဲ ဖြာစလန္က်ဲလို႔ေနတယ္။ေဘးနားမွာလဲစာအုပ္ေတြ ၊စာ႐ြက္အပိုင္းအစတခ်ိဳ႕ဟာလည္း တျပန႔္တက်ဲ။
ဟယ္ရီဝင္လာတာကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ သူေမာ့ၾကည့္တယ္၊ နာက်င္ေနၿပီး အခ်ိန္ၾကာၾကာငိုထားပုံရတဲ့ ရဲ႕ၿပီးမို႔အစ္ေဖာင္းကားေနတဲ့ မ်က္ဝန္းနဲ႔သူေမာ့ၾကည့္လာတယ္။ဘာကစေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိခင္မွာပဲ သူက
'ငါတစ္ေယာက္ထဲ ေနခ်င္တယ္... ေက်းဇူးျပဳၿပီးတစ္ေယာက္ထဲေနပါရေစ....'
'ငါရွင္းျပ..'
'ေတာ္ပါၿပီ...ငါအဆင္ေျပတယ္ ဟယ္ရီ...ဂ်င္းနီနဲ႔ေပ်ာ္႐ႊင္စြာေနပါ၊ မင္းအဆင္မေျပမဲ့အရာ တစ္ခုဆိုတစ္ခုမွ ငါမလုပ္ပါဘူး'...
'ငါေျပာစရာရွိေသး...'
'စာကိစၥလား... အဲ့ဒါလည္း ေခါင္းထဲကထုတ္လိုက္ပါ...
အင္း.... အဲ့ဒီစာမရခဲ့ဘူးလို႔ပဲ မွတ္လိုက္ပါ...အဲ့ကိစၥ မရွိခဲ့ဘူးလို႔ပဲမွတ္လိုက္ပါ၊ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာကို ျဖစ္ခ်င္မိတဲ့ငါ့ရဲ႕အမွားပါ'
'မပူပါနဲ႔ ငါ့အတြက္ေၾကာင့္ မင္းနဲ႔ ဂ်င္းနီ ဘာမွထိခိုက္မႈမရွိေစရပါဘူး၊ ငါ က်ိန္ဆိုပါတယ္....
အခုေတာ့...ငါတစ္ေယာက္ထဲေနပါရေစ...'
'.............'
နာက်င္စြာ အသံခက္အက္အက္ ေျပာလာတယ့္သူ႔ကို ကိုယ္႐ုတ္တရက္ေျပာဖို႔ရာ စကားလုံးရွာမရ။
'တကယ္လား တကယ္ပဲ တစ္ေယာက္ထဲ ေနခ်င္တာလား၊ ေနဖို႔ အဆင္ေျပတာလား...'
'အင္း... အဆင္ေျပသြားမွာပါ...'
' မင္း အဆင္ေျပေပမယ့္ ငါအဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ေရာ ဒရာဂို.'
'ဟင္....ဘယ္လို...ဘာ...' ဒရာဂိုတစ္ေယာက္အံ့ဩစြာနဲ႔ဟယ္ရီ႕ကိုၾကည့္ေနေလတယ္၊
YOU ARE READING
Be My Valentine
Fanfictionအဆုံးသတ်တိုက်ပွဲ ပြီးနောက်ပိုင်းကာလ၌ အခြေခံထားသည့် Drarry fanfiction လေးတစ်ပုဒ်ပါ.. Valentine Day မတိုင်ခင် ရက်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ အနှစ်နှစ် အလလ မျိုသိပ်ထားခဲ့တဲ့ အချစ်တွေ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံး ပွင့်ပေါ်လာခဲ့သောအခါ.. Could you Be My Valentine Potter..??? ...
