ဟယ္ရီ ဒရာဂိုရဲ႕ တန္ျပန္ဦးေဆာင္အနမ္းေတြမွာ နစ္ေမ်ာသြားကာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ရွိသြားၿပီလဲဆိုတာေမ့သြားေလသည္။
အသက္ရႉ ဖို႔ ေအာက္စီဂ်င္ မလုံေလာက္ေတာ့လို႔ ႏွစ္ဦးစလုံးရဲ႕ ရင္ဘက္အစုံဟာ လႈိက္ဖိုေမာလာေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သားအနမ္းေတြကိုလက္စသတ္ကာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္ဖို႔ သတိရေတာ့သည္၊
ျပတင္းေပါက္ကေန မွန္ကူကြက္တခါးကိုအသာ ဟၾကည့္ေတာ့ ညေနေစာင္း ေနၿပီမို႔ေနလုံးႀကီးက အေနာက္ဘက္ကမ္းမွာ ေမးတင္ေနေလၿပီ။ ေဟာ့ဂ္ဝပ္ရဲ႕ ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ေနဝင္ဆည္းဆာ ကလႊမ္းၿခဳံထားတဲ့ ျမင္ကြင္းက ခါတိုင္းေန႔ေတြထက္ ပိုလွပေနသေယာင္၊ ဟယ္ရီ အျပင္ကရႈခင္းေတြကို တေငးတေမာ ၾကည့္ရာကေန သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရည္လဲ့ေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စုံနဲ႔ သူကကိုယ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာမို႔ လူကေနလို႔မတတ္ေတာ့။
'ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္လိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ....မျမင္ဘူးတဲ့လူမို႔လား'......
ဒရာဂို ဆံပင္ေတြ လႈပ္ခါရမ္းသြားတဲ့အထိ ေခါင္းခါရမ္းလိုက္ကာ
'ဟင့္အင္း ဘယ္ေလာက္ၾကည့္ၾကည့္ ဘယ္အခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္လို႔မဝလို႔ ၾကည့္ေနတာ'.....
'ပိုျပန္ပီေကာ ဒရာဂိုရာ'
'မပိုဘူး တကယ္တမ္းက လိုေနေသးတယ္..... စိတ္ထဲရွိတဲ့ အတိုင္းဆို ကိုယ္မင္းကို မနက္အိပ္ယာက ထကတည္းက ညအိပ္ယာဝင္ၿပီးလို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့အထိ တခ်ိန္လုံးအနားမွာေနၿပီးၾကည့္ ေနခ်င္တာ ေဘဘီရာ....
ကိုယ္ေလ ႐ြန႔္ကို မနာလိုရဆုံးအခ်က္က အဲ့ဒါပဲ မနက္ကစလို႔ ညအဆုံး တခ်ိန္လုံး ေဘဘီနဲ႔ ရွိေနရတယ္...
ကိုယ္မွာ တစ္ရက္ 24 နာရီမွာ ေဘဘီ့ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို ေတြ႕ရ၊ျမင္ရတဲ့ အခ်ိန္က လက္ခ်ိဳးေရ ရင္ 10ေခ်ာင္းေတာင္မျပည့္ဘူးရယ္😒😒😒......'
' ေစာနက ဟယ္ရီ လို႔ေခၚရာကေန အခုက် ဘာေၾကာင့္ ေဘဘီျဖစ္သြားရတာလဲ....'
'အာာာာ...ဒါလား...ကိုယ့္မွာေလ မင္းကိုေခၚခ်င္တဲ့ အမည္နာမေလးေတြ အင္း...မင္းအတြက္သီးသန္႔ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ကိုယ္ေပးထားတဲ့ နာမ္စားေလးေတြမွ အမ်ားႀကီးပဲ ရွိတယ္...'
YOU ARE READING
Be My Valentine
Fanfictionအဆုံးသတ်တိုက်ပွဲ ပြီးနောက်ပိုင်းကာလ၌ အခြေခံထားသည့် Drarry fanfiction လေးတစ်ပုဒ်ပါ.. Valentine Day မတိုင်ခင် ရက်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ အနှစ်နှစ် အလလ မျိုသိပ်ထားခဲ့တဲ့ အချစ်တွေ နှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံး ပွင့်ပေါ်လာခဲ့သောအခါ.. Could you Be My Valentine Potter..??? ...
