QOUTE: It is much easier at all times to prevent an evil than a rectify mistakes.
—George washingtonPhoebe's Pov
Sa pag takbo ko. Naka-rating ako sa rooftop, Habang ang mga luha ko hindi parin tumitigil sa pag tulo.
Gusto ko lang naman maka tulong sa kanilang dalawa eh. Tama na, na isang beses ko na lang makita si kuyang umiyak. Ng dahil sakin, bakit si kuya nag kaganun. Pati yata yung ulap nakiki-simpatya na rin siguro. Ang dilim na kasi nito.
Iyak lang ako ng iyak ,Hanggang sa may naramdaman na lang ako na may tumabi sakin. Amoy niya pa lang, kilala ko na siya.
"S-samael..?"
Bahagya kong bulong. Nagulat ako ng bigla siyang nag salita.
"Are you ok?"
Tanong niya sakin. Ngayon ko lang siyang narinig na mag salita. Ang gwapo ng boses niya. Mas kinabigla ko. Bigla niya akong ... Yinakap ... patalikod . Nararamdaman ko yung mainit niyang hininga sa may leeg ko.
"S-samael...?"
Paos kong sabi... hindi ko maintindihan ang sarili ko. Parang may gusto akong gawi... ugghh! Hindi.
Agad kong kinalas yung braso niya na naka pulupot sa Bewang ko.
"S-samael... A-anong ginagawa mo ... D-dito?"
Tanong ko habang naka tingin sa mga mata niya. Walang reaksyon, Ang cold ng tingin niya sakin.
"Alam mo na pala ang pangalan ko... Bakit ang iyo , Hindi ko pa alam?"
Hala! Mapag hahalataan ako nito. Feeling ko na ngangamatis na yung mukha ko sa pula.
"Stalker kita noh?"
"H-huh?"
Sabi ko sabay iwas ng tingin .
"H-hindi ako s-stalker... N-narinig ko lang y-yung pngalan mo kung saan"
Hoooh ! Medyo hindi ako maka hinga sa mga tingin niya. Tas maya-maya pa, Bigla na lang siyang Tumawa. Seryoso? Siya paba to?
"Hahaha! You're so Funny"
He said. Then he look at me. Nag lakad siya palapit sakin.. medyo malayo kasi ako sakanya. Tiningnan ko yung mga mata niya. Wala pa ring pinag bago, Ganun at ganun pa din. Walang emosyon , ang cold pa din. Walang mababakas ng kahit anong emosyon doon.
Pag kalapit niya sakin. Halos ma-kuryente ako sa ginawa niya... Hinawi niya ang buhok ko na medyo naka sagabal sa mukha ko tyaka niya sinabit sa may puno ng tenga ko.
"Phoebe. .."
Bulong niya sa may tenga ko. Nakaka kilabot... Parang nag-si tayuan ang mga balahibo ko.
"As-anong... k-kailangan ... mo?"
"Wala naman"
Sabi niya sabay haplos sa buhok ko. Bigla niya akong kinabig palapit sakanya para mag ka dikit ang mga katawan namin. Napalunok na lang ako ... ano bang nangyayari sakin? Gusto ko na siyang itulak pero... ayaw ng katawan ko... gusto lang ng katawan ko na ... ganito kami, mag kalapit.
Bumaba ang mukha niya para abutin ang labi ko. Naramdaman ko na lang yung mga labi niya sa labi ko.
Ang sarap. Oo, ang sarap ng labi niya.
Napakapit ako sa batok niya. Sa ginawa kong yun , Parang mas lalong lumalim iyon.
Nag umpisa ba din na mag landas ang kamay niya sa katawan ko.
Nangangatog na ang mga tuhod ko... pag upo ko... may naramdaman akong malambot. Kama iyon.. Nakakapag taka at naka punta kami sa isang kwarto . Pero hndi ko na iyon inintindi, ang Mahalaga... Maibigay ko ang kailangan niya.
AUTHOR
Hindi niya maintindihan ang pumapasok sa isip niya . Hindi na niya iniintindi ang lahat. Para siyang lasing... Lasing sa mga halik nito... Nag iinit na siya.
Samantala ang lalaki naman na nasa ibabaw niya na patuloy siyang hinahalikan. Lihim itong nag bubunyi dahil napa payag niya ito. Oo at kailangan niya ito, pero unti sakanya... na kokonsyensya siya sa ginagawa, pero binabalewala niya lang ito.
Agad naman niyang hinubadan si phoebe, tinanggal niya ang mga saplot nito gamit ang pag punit sa mga ito. Nalantad ang maganda,makinis, at maputi niyang katawan. Namangha siya sa nakikita niya . Agad naman tinakpan ni phoebe ang kahubaran, pero inalis din naman niya ito..
"You're so beautiful, phoebe"
"S-samael..."
Tanging bangit ng dalaga.
Agad naman niya itong siniil ng halik. Hindi katulad ng kanina... Maalab na halik ang binigay nya dito.
"Mmmmpp... S-sam."
Ungol ni phobe. Lalo siyang ginanahan sa pag unggol nito. Naging kulay dilaw na din ang mga mata nito.
Bumaba ang halik nito.
Samantala ang kalangitan naman ay napaka dilim, sobrang dilim nito , akala mo'y gabi na, samantalang maaga pa lang . ang daming Uwak na nag sisiliparan , at madami ding uwak na tumatama kung saan at namamatay. Ito lang ang pahiwatig na may gagawa nanaman ng ka-demonyohan. Nag papanic ang mga tao sa nangyayari, May sumisigaw na 'katapusan na ng Mundo'.
At sa kwarto kung saan umaalingawngaw ang mga impit na ungol ng pagka-galak.
"Uhhhmmmppp... F*ck you Cyrus! ... aaahhhh~ ... you so Fvcking Tight... ohhh... Fvck..."Sabi ni samael na tilang sarap na sarap sa pag labas masok ng kanyang galit na galit na Alaga...
"Yesss... Ohh my godd!"
Tili naman ni phoebe. Hindi siya nakakaramdam ng sakit sakanyang gitna bagkus sarap at kiliti ang nararamdaman niya.
"Shit! ... malapit na.... Uggghhhh! ... you such an Fvcking angel in Bed"
Nakaramdam naman ng tuwa si phoebe.
Nailabas na nila ang dapat nilang ilabas...
Agad namang naka tulog si phoebe sa sobrang pagod.
"Your mine Cyruss... May palatandaan kana na saakin ka... Mapapatay ko talaga kung sino ang gumalaw at lumapit sayo... Akin ka na"
Pag kasabi niya nun, Biglang sumilay ang mala demonyo niyang ngiti...
~~~
Sa labas naman ay natigil na din ang lahat. Mapayapa na ang langit. Walang mababakas na merong may nangyaring masama sa paligid.
Pero isa lamang itong babala. Dadating ang oras na hindi lang ito ang mangyayari.
BINABASA MO ANG
Son of a DEMON (Complete)
General FictionHe Have no Perfect life. He have no Fear, no Happiness, He Dont care about people Around him. Just he care about himself. He's a Cold-hearted and Heartless man. Heartless man That fall for a girl. Kahit anong tanggi niya ayaw tanggapin ng isip at p...