Son of a DEMON (Complete)

Chapter29

QOUTE:Evil is easy, and has infinite Forms.
  —Blaise Pascal

Phoebe's Pov

Nong makalabas sila mommy. Humiga muna ako para maka pag pahinga. Pero maya-maya pa, Naramdaman ko na lang ang pag lundo ng kama sa may Right side ko.

Pag dilat ko ng Mata ko. Si ,...

"S-samael..."

"Surprise?"

"A-anong,Ginagawa mo dito?"

Bakit siya nandito? Bakit hindi ko naramdaman ang Presensya niya?

"Masama bang Dumalaw sa... MAG INA ko?"

A-ano daw? Mag Ina niya?

"P-pinag Sasabi mo?"

Nalipasan yata to ng Gutom. O kaya naman...SABOG!

Bigla na lang niyang Hinaplos ang ulunan ko. Ano kayang Meron?
"I'm sorry"

Bulong niya ng bahagya. Hindi ko siya maintindihan.

"S-samael... t-teka"

Umupo ako at humarap sakanya. Tiningnan ko yung mata niya. Hindi ko na malaman kung Anong kulay ng mata niya. Brown ba o black? Ang gulo.

"Anong kailangan mo?"

Ayokong ng ganto. Kinakabahan ako.

"You... And Our Daughter"

Tulig din to eh. Kanina mag ina, tapos ngayon Daughter naman. Jusme naman

"Teka nga. Anong Our Daughter? Hindi talaga kita maintindihan"

"Soon My love. Soon"

Tumayo siya. Tama ba yung narinig ko? My Love daw?

Teka. Baka nga siya ang ama ng Baby ko. Baka hindi lang yun panaginip?
Pero bakit hindi normal? Parang... Nong nakaraang araw ko lang yun napanaginipan o ano.

"U-mamin ka nga sakin... Hindi ba Pana..."

Hindi niya nako pinatapos dahil nag salita siya agad.

"No. Its not a Dream phoebe. Its real"

Hindi. Para akong nang hina sa sinabi niya. Ibig sabihin... siya ang Ama ng Anak ko?

"Ibig s-sabihin... Ikaw"

Napa hagul-gol ako sa di malamang dahilan. Parang ang laki ng Kasalanan ko , hindi lang sa Pamilya ko, Pati din sa Diyos.

"Yeah."

"Pano?"

"You give it to me , Cyrus. "

Pinunasan ko yung luha ko.

"Isang Tanong isang sagot..."

Tumingin ako sa mata niya. Iba ito ngayon, May halo halo itong emosyon.

"Mahal mo ba ako?"

Hindi siya nakasagot . Napa iyak ulit ako. Ang sama niya, Binuntis niya lang pala ako. Para ano? Kuhanin sakin at ila...

"I love you Cyrus"

Natigilan ako sa sinabi niya.

"I love you so much..."

"M-mahal moko?"

"Yeah... I guess, Since we met"

"Anong Since we met? Halos Pag tabuyan moko nun. Baliw ka na siguro"

Since we met daw. Eh nakikipag kaibigan ako sakanya, Pinag tatabuyan niya ko. Ang sama niya.

"Hindi ko nga alam nun na.... Mahal na kita"

Sabi niya. Tiningnan ko siya.

"Wala ka ng ginawa kundi Paasahin ako."

Tama naman diba? Lagi niya akong pinapa asa na mapapansin niya ako balang Araw. Ibang klase  sya.

"I'm sorry"

Sorry? Nag sorry nanaman siya? Bakit ganun? Parang feeling ko, kasalanan ko na Umaasa ako.

"Wag ka ng Mag sorry. Anong gusto mo ?"

"Sana wag mong ilayo sakin ang anak ko."

"Hindi ko siya ilalayo sayo"

"May gusto akong sabihin sayo"

"Ano yun?"

Kinakabahan ako sa sasabihin niya.

"Alam kong nag tataka kung bakit napa aga yang Pangangaak mo...Dahil..."

"Hindi ako Normal"

Hindi ko alam kung magiging seryoso o matatawa ako sa sinabi niya. Hindi daw siya normal? Pfft. Patawa sya.

"Seryoso ka?"

Isaid. Then he just gave me a Death Glare.

"I'm dead Serious"

"Anong Klaseng..."

" I'm Son of a Demon"

Seryoso ba siya? Sa tngin ko , Oo. Dahil naging Kulay dilaw ang mga mata niya.