An:si phoebe po yang nasa Gilid
QOUTE: we are each our own devil, and we make this World Our hell
—Oscar Wilde
Phoebe's Pov
Nakita ko sila Sofi at iba ko pang classmates.
"OmyG. Ayos ka lang ba? May masakit ba sayo?"
tanong ni sofi sabay yakap sakin.
"Im fine sofi. And Guys, Thank you for visiting me"
Then nag si upo sila. Ang dami nilang tinatanong sakin. Kung ano daw ang nangyari. Ang sabi ko na lang na aksidente ako.. sakto pag dating nila dumating sila kuya.
Lahat sila nandito maliban kay kuyang katabi ko.
Nag sialis na sila maliban kila sofi at sa family ko.
"Ano ba talaga ang nangyari?"
Tanong sakin ni Dad.
"Its not important anymore dad"
sabi ko ng Cold. Ayoko ng maalala pa yun. Wag sana sabihin ni mommy kila daddy.
"Bunso naman , bakit ayaw mong sabihin? Nagiging mukha kaming tanga dito"
sabi ni kuya Phouz .
"Sorry bunso. Hindi kita nasundo, May humarang kasi sa Kotse ko kanina. Kaya hindi ako naka rating para sunduin ka"
Bakas sa boses ni kuya ang Guilty.
"Girl? Sabihin mo na kasi" Ommy.
Masyado na silang makulit. Humiga na lang ako para maka iwas sa tanong nila. Nakakainis.
Pagkatapos ng Tatlong araw na pag ka bilanggo dun sa kwarto sa ospital. Nakalabas nadin ako.
Sunday ngayon. Kaya bukas may pasok na ko. Ano na kaya ang nangyari dun sa mga lalaki? Baka mamaya balikan nila ako.
Sino kaya nag dala sakin sa ospital? Gusto ko siyang Pasalamatan.
SWAASHH
(Tunog nang ihip ng hangin)Brr. Kinikilabutan ako, Tanghaleng ttapat ang lamig. Tumindig na lang yung balahibo ko dahil sa naramdaman ko. I fell someone staring at me. i fell it.
May nararamdaman akong kakaiba , hindi ko alam kung ano yun.
Author: Baw baw de sabaw de always. Haha! Syensyahan niyo na,nag hahung na yungg pepon kohh! Nainitan kasi kanina. Haha kaya. Nag swim sa Bowl. Hihi. Share lang.
BINABASA MO ANG
Son of a DEMON (Complete)
General FictionHe Have no Perfect life. He have no Fear, no Happiness, He Dont care about people Around him. Just he care about himself. He's a Cold-hearted and Heartless man. Heartless man That fall for a girl. Kahit anong tanggi niya ayaw tanggapin ng isip at p...