WHAT'S GOING ON BEHIND THE MASK......

CHAPTER 12

........................Hwa Min's pov......................

ඇත්තමයි කොන්සට් එක බලලා දැං නං මට හොදටම මහන්සියි... කෑගහලම උගුරෙ බැට්රි බැහැලද කොහෙදෝ , සවුන්ඩ් එක පිටවෙන්නෙ කතා කරලා විනාඩියක් විතර ගියාට පස්සෙ.. වතුර බිව්වයිං තමා චුට්ටක් ඒක අඩු වුනේ..
කොහොම හරි ස්ටේඩියම් එකෙං එලියට එන්නම පැය බාගෙකට වැඩිය ගියා..

දොන්ග් ෂික් ඔප්පට මාව දාන්න එන්න වෙන්නැ කිව්වනේ... ආ..මල්ලිව එවනවයි කිව්වනේද.. මං දැං කොහොමද එයාව අඳුනගන්නෙ. හිමින් හිමින් මං පාර පැත්තට ගියා..

අහ්.. මේ ඔප්පගෙ වාහනේ නේද.. අර අනිප්පැත්ත හැරිලා ඉන්න කෙනාවෙන්නැති මල්ලි.. මං ලඟට ගිහිං කතා කලා...

...................TAEHYUNG's pov......................

කෝමෙ කෙල්ල... මං ඇවිල්ලත් දැං විනාඩි දහයකට වැඩී.. දන්නවනං හොඳට නාගෙනම එනවා... මං හිතුවෙ ඇවිල්ලා මට හොඳට දෙහි කප කප ඇති කියලා..
ඒත් එක්කම ඇහුනෙ මං මෙච්චර වෙලා හොයපු කටහඬ.. ඕ..ඕ... එයා තමා...
මං පිටි පස්ස හැරුනේ හිනාවකුත් දාගෙනම.. ඒත්...

බලද්දි මෙයා මං කියලා හිතං කතාකරල තීන්නේ වාහනේ ගාව හිටපු වෙන එකෙක්ට..

👩 : මේ.. ඔයාද දොංෂික් ඔප්පගෙ සහෝදරයා...

👦 : මොකක්.. දොංෂික්.. කවුද..

👩 : සහෝදරයගෙ නම දන්නැද්ද...

👦 : ඔයා මේ මොනාගැනද කතා කරන්නේ...

👩 : අනේ ඇත්තමයි...

හෝව්..හෝව්... මං තමා දොන්ග් ෂික්ගෙ මල්ලි... අනේ සමාවෙන්න.. මෙයාට වැරැද්දක් වෙලා.. අනේ සමාවෙන්න...

👩 : අහ්... සමාවෙන්න..

👦 : හරි හරි..

එන්න අපි යමු..

හා..හා... ඒ මනුස්සයා මොනවාකරනවද මංදා අනුන්ගෙ වාහනයක් ලඟට වෙලා..
මං හිතුවෙ ඒ ඔයා කියලා..

හරි හරි .... එහෙනං දැං අපි යමුද..

හා..හා..

එයා ඉස්සරහ සීට් එකෙන් වාඩි උනා.. මං හිතුවෙ පිටිපස්සෙං වාඩිවෙයි කියලා.. ඇත්තට එයා දුරට පේනවට වඩා ලඟට ගොඩක් ලස්සනයි නෙ.. මගෙ හිත කියන එක ගොඩක්ම ඇදිල යන්නේ එයාගේ දිග කොණ්ඩෙටයි , ලොකු ඇස්දෙකටයි , ඒ චාම් පාටටයි..