Raine's point of view:
Andito na ko sa klase medyo nahihiya ako dahil wala pa kong kaibigan o kakilala dito bukod kay ian, I didn't know in my eyes until I saw him reading a book why I felt that way my heart was beating faster di ko alam kung bakit ganito yun nararamdaman ko sa kanya, pero nagulat ako ng tumingin siya kaya umiwas ako ng tingin tapos lumapit siya sa pwesto ko wala naman kasi nakaupo doon.
"Raine"tawag niya. Bakit ganun iba yun nararamdaman ko nung tinatawag niya kong raine.
"Ikaw pala ian"sabi ko. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko para kong nauutal.
"Naaalala mo itong libro na ito favorite book mo itong a walk to remember at crush na crush mo yun character dito na si landon"sabi niya. Hayss di ko siya maintindihan kung bakit niya sinasabi sakin yan wala naman akong interest sa books.
"Pasensiya na ian pero hindi ako nagbabasa ng libro"sabi ko. Tapos bigla siyang umiyak, Di ko alam pero nakikita ko sa mga mata niya kung gaano siya kalungkot.
"Raine miss na miss na kita kahit nakakapagod at mahirap ipaalala sayo ang lahat, maghihintay pa rin ako alam kong makikilala ako ng puso mo kung gaano mo ko kamahal magiging matatag ako para sayo"sabi niya. Bakit ganun nasasaktan ako sa sinasabi niya mahal ko ba talaga siya bakit ganun bakit nalunglungkot ako tapos nun biglang sumakit yung ulo ko.
"Raine ayos ka lang ba dahil na kita sa clinic"sabi niya. Bigla na lang may na imagine ako na kasama ko si ian sa clinic tapos inaalagaan niya ko.
"Ayos kang ako ian sumakit lang yun ulo ko"sabi ko.
"Sigurado ka"tanong niya.
"Oo pero ian ewan ko kung ano paniniwalaan ko kung ex ba talaga kita at mahal kita masyadong magulo ang isip ko wala pa rin ako maalala tungkol sayo"sabi ko. Ayoko sabihin yun na imagine ko kanina kasi wala naman akong kasiguraduhan kung nangyari ba talaga yun.
"Wag mong madaliin na maalala mo ko dahil naniniwala ako kusa ako maalala ng puso mo hihintayin ko ang araw na yun"sabi niya at hinalikan ako sa noo. Tapos nun umalis na siya bakit ganun yun nararamdaman ko bakit nasasaktan ako.
Ian's point of view:
Nandito ko ngayon sa rooftop kasama si josh at anjo ito nasasaktan ako pero sabi ko kakayanin ko para kay raine, kaso hirap na hirap na ko sa sitwasyon namin na ito alam kong hindi lang naman ako yun nasasaktan at nahihirapan alam kong parehas lang kami ng nararanasan.
"Ian laban lang alam kong maaalala ka ni raine"sabi ni josh.
"Para sumaya ka may nalaman ako kay vaness alam mo ba nung malapit na operahan si raine sinabi niya kina grace na gusto niya paggising niya nasa tabi ka niya kaso ayaw kasi pumayag ni charlie kahit nakiusap si raine noon, Ian napatawad ka niya naniniwala siya sayo noon at mahal na mahal ka niya ginawa niya lang yun para pagtapos ng operasyon magkakasama na ulit kayo"sabi ni anjo. Dahil dun mas naluha ako bakit hindi na lang ako hinayaan ni kuya charlie na nasa tabi ako ni raine nung paggising niya ganun ba siya kagalit sakin dahil sa ginawa ko.
"Mga bro alis lang ako"sabi ko. Alam kong mali ang gagawin ko pagsugod pero bahala na.
"San ka pupunta"tanong nila.
"Sa bahay nila raine gusto ko makausap si kuya charlie"sabi ko.
"Ian gusto mo ba mabugbog mas lalo mo lang gagalitin si charlie"sabi ni josh. Wala na ko pakialam pa basta kakausapin ko siya.
"Wala na ko pakialam kung bugbugin pa niya ko basta kakausapin ko siya"sabi ko. Umalis na ko buti nalang at uwian na rin baka andun din si raine para malaman din niya ang totoo.
Charlie's point of view:
Nandito ko ngayon sa bahay ng nalaman lang namin kanina na naaksidente si ancel tinext ko agad si bunso na dumiresto na sa hospital, Dahil mas makikinig sa kanya si ancel ako papunta pa lang pero narinig ko may nagwawala sa labas at si ian yon, Ano naman ginagawa ng gag*ng yun dito!
"Hoy aga-aga nanbubulabog ka ano naman kailangan mo"tanong ko.
"Bakit kuya charlie ako pala ang gusto makita ni raine paggising niya bakit hindi mo yun ginawa bakit di mo pinaalam sa akin na napatawad niya ako at ako ang gusto niya makita"sabi niya. Paano niya nalaman lahat yon!
"Sa tingin mo kahit nandun ka maaalala ka niya hinde ian kahit nasa tabi ka niya noon di ka pa rin niya makilala kaya wag mo kong sumbatan at biglang susugod dito sa pamamahay ko"sabi ko.
"Bakit di mo na lang kami hayaan maging maligaya"sabi niya. Nagpapatawa ba siya!
"Wala kong pakialam sa pagmamakaawa mo hindi kita gusto para sa kapatid ko, Kung di ka sana nagloko noon edi sana masaya kayo ngayon"sabi ko.
"Hindi ako nagloko kuya charlie aksidente yun nangyari sa party"sabi niya.
"Sa tingin mo paniniwalaan kita sa sasabihin mo, Huli ka na ian ngayon magkasama na si raine at ancel tignan ko lang sa pagkakataon na to pagbibigyan na ni bunso si ancel at magiging sila na"sabi ko. Umalis na ako wala kong oras sa kagaya ni ian kaya pumunta na ko sa hospital.
Raine's point of view:
Kanina po nandito sa hospital isang oras din bago namin napakalma si ancel ngayon nakatulog siya ako na lang nagbantay baka pag-gising niya wala ako bigla naman siya magwala, umuwi na si kuya mamaya susunduin niya ulit ako rito nakita ko na nagising na pala siya di ko alam kung bakit ba ko pumayag na maging girlfriend niya kaysa naman maging selfish ako, Ako pa dahilan niya kung bakit siya nagpakamatay.
"Kamusta pakiramdam mo? Gusto mo ba kumain"tanong ko. Tapos hinawakan naman niya yun kamay ko.
"Wala akong gana ang mahalaga kasama kita ngayon at girlfriend na kita"sabi niya. Mali ito ginawa ko mas lalo ko siyang pinapaasa.
"Basta ancel wag mo nang uulitin yun buti at pilay lang inabot mo paano kung natuluyan ka na"sabi ko.
"Pasensiya na nasaktan talaga ko nung sa pag-uusap natin di ko matanggap na hindi mo kayang mahalin ulit"sabi niya.
"Basta ngayon na okay na wag mo na uulitin yun"sabi ko.
"Promise hinde na mabuti pa umuwi ka na gabi na bukas ka na lang ulit pumunta pagtapos ng school mo"sabi niya.
"Sure ka?"sabi ko.
"Oo parating na rin si charlie kaya umuwi ka na"sabi niya.
"Sige babalik ako bukas"sabi ko. Umalis na ko at hinintay na lang si kuya sa labas, Di ko alam parang pinagsisihan ko na pumayag ako maging girlfriend niya hindi ko alam kung paano babawiin lalo na baka gumawa naman siya ng ikapapahamak niya.
BINABASA MO ANG
Tired of love (Tired Series#1) (Editing)
Non-Fiction"Life is not always fine and happy, you can also be hurt and sad" You have a happy and harmonious family. I never imagined that I would lose my grandparents and be abandoned by my parents, left alone in life. It's challenging to be on my own, suppor...
