Raine's point of view:
Tapos nung nangyari tulog na si mama pero ewan ko kung gising pa si kuya charlie o wala dito sa bahay. Aalis ako gusto ko pa rin ituloy yun trabaho ko na lang sa resto pero alam ko di ako papayagan nila kuya, aalis na sana ko ng marinig ko bumukas ang kwarto ni kuya.
"Saan naman ang punta mo?"tanong niya ayoko na mag-palusot pa sa kanya.
"Kuya may trabaho ko sa resto"sabi ko.
"Bunso wag ka nang mag-trabaho kaya naman tayong buhayin ni mama sa trabaho niya bilang accontant at isa pa may business rin tayo"sabi ni kuya. Basta mag-tratrabaho pa rin ako sa resto lang naman e ayoko kasi na baka maging spoiled ako sa kanila kahit paano gusto ko pa din makaipon.
"Kuya resto na lang ako nag-tratrabaho di na ko papasok sa lugawan kaya sapat na ang tulog ko at di na ko mapapagod"sabi ko.
"Hay ang tigas talaga ng ulo mo sige na papayagan na kita"sabi niya at niyakap ko siya.
"Sige kuya salamat alis na ko"sabi ko. Nandito na ako nakita ko na rin yun jowa ko. Alam ko magagalit siya kasi itutuloy ko pa rin yun trabaho ko dito.
"Raine ginagawa mo rito?"tanong niya.
"May trabaho ko dito syempre"sabi ko. Pero pinalo niya ko sa ulo ugali niya talaga pinapalo ko sa ulo sakit kaya niya mamalo. Alam ko naman nag-aalala siya pero sabi ko naman sa kanya kaya ko jaman sarili ko.
"Hay na ko raine ang tigas talaga ng ulo mo sabi ng kuya mo wag ka nang mag-trabaho di ba"sabi niya. Hay ang caring talaga nila akala nila may sakit ako e wala naman.
"Sorry na sa resto na lang talaga trabaho ko"sabi ko.
"Oo na sige na mapipigilan ba kita"sabi niya. Tapos niyakap niya ko.
"Thank you my ian sige na trabaho muna ko i love you"sabi ko.
"Sige my raine i love you more"sabi niya. Tapos noon nag-paalam na rin siyang aalis na pero pina-iwan niya si manong bert para hatid ako pauwi kasi ayaw niyang umuwi ako mag-isa. Busy rin kasi ngayon ang ian ko kasi nagpapatulong sa kanya yun daddy niya kasi marami silang business at nag-iisang anak lang naman si ian.
Ancel's point of view:
Paalis na ko sa resto huli na ko nakita ko sila raine at ian na magkayakap nag-babakasakali ako na baka may chance pa ko, tama siguro sumuko na ko? Wala naman talagang pag-asa maging kami ni raine.
Alam ko naman na kahit humingi ako ng chance hindi naman niya kayang iwan si ian alam ko naman na mahal na mahal niya yun.
Nakikita ko ang kasiyahan sa mga mata niya pag-kasama niya si ian siguro mahal talaga niya si ian kasalanan ko rin naman dapat noon ko pa naramdaman na mahal ko pala siya. Kaya nag-desisyon na lang ako pumunta sa bahay ni charlie para makipag-
inuman.
"Pre ano ginagawa mo rito?"tanong niya. Di naman kasi ako pumupunta dito kung di nakatambay ang barkada kaso kailangan ko talaga ng makakasama ngayon.
"Tara pre inom tayo"sabi ko. Nagulat siya ng nag-aya ako kasi di naman ako ganun umiinom at konti lang ako kung umiinom.
"Sige ikaw bahala"sabi niya. Naglagay siya ng dalawang bote ng red horse at pulutan.
"Ano ba nangyare sayo may problema ba? O dahil na naman yan kay bunso kaya ka nag-kakaganyan"tanong niya.
"Di na ako mahal ni raine wala na kong pag-asa mahal niya talaga yun ian na yun"sabi ko.
"Ancel naman wala na tayong magagawa nakikita ko sa kapatid ko na mahal niya talaga si ian at ganun din si ian kaya mahirap sirain ang tunay na pagmamahal"sabi ni charlie. Ganun ilan araw palang silang mag-jowa true love na yun agad oo matagal na nanliligaw si ian noon pero hindi pa rin yun pa tunay para maging true love na.
"Dapat ako pa yun mahal niya kung di lang niya nakilala si ian baka may pag-asa pa ko"sabi ko.
"Pre kahit na anong tulong ko sayo kahit mas gusto ko ikaw makatuluyan ng kapatid ko wala akong magagawa"sabi niya. Alam ko naman yun e.
"Eh paano naman ako anong gagawin ko para kalimutan si raine di naman ganun kadali yon e"sabi ko.
"Hay na ko pre kaibigan kita ayokong nakikita kang ganyan nandito lang kami ni celes para sayo"sabi niya at niyakap ako.
"Tama na yan inom nalang tayo"sabi ko. Wala naman nagawa si charlie para pigilan ako uminom kahit na nakarami na ko ng inom.
Raine's point of view:
Nakauwi na ko hinatid nga ako ng driver ni ian pag-bukas ko ng pinto andito si ancel at umiinom kasama si kuya. Kailan pa natuto umiinom ang lokong ito at ganitong oras pa mag-aaya.
"Ano sa tingin mo pinaggagawa mo sa buhay mo ancel!"sigaw na sabi ko. Hindi ako concerned dahil mahal ko siya ayoko lang ng naglalasing siya dahil sa akin.
"Nag-iinom kasi wala ka na e"sabi niya. Hay na ko lakas din ng tama ng isang to ano ba magagawa siya sa pag-iinom niya kahit naman maglasing siya hindi niya pa rin ako makukuha.
"Pwede ba ancel tanggapin mo na lang, naku kuya patigilin mo na yan patulugin mo sa guest room natin wag mo na pauwiin baka mapano pa yan"sabi ko. Kargo pa namin kung sakaling ma-aksidente pa siya.
"Ibig sabihin ba nag-aalala ka saken raine?" tanong niya.
"Hinde baka kung ano mangyari sayo kami pa may kasalanan"sabi ko.
"Pag-namatay ba ko may pakialam ka na ba sakin"tanong niya. Hay na ko mababaliw ako mga sinasabi mo ancel.
"Lasing ka na ancel stress mo ko ipasok mo na nga yan sa kwarto kuya!"sabi ko. Tapos nun natulog na ko dahil pagod na pagod katawan ko.
BINABASA MO ANG
Tired of love (Tired Series#1) (Editing)
Non-Fiction"Life is not always fine and happy, you can also be hurt and sad" You have a happy and harmonious family. I never imagined that I would lose my grandparents and be abandoned by my parents, left alone in life. It's challenging to be on my own, suppor...
