ELEMENTAL CHASE ACADEMY

CHAPTER 33

Bumalik ang mga estudyante at staff sa Elemental Chase Academy na may mga ngiti sa labi. May mga namatay, nasaktan ngunit dahil sa kanila ay tagumpay ang nakamit ng Academy.

Jessie is still unconcious; kahit na siya ay nagising, nahimatay muli siya. Kent and Jeff is still in pain because on what they did. Others are traumatize. But they all won. Dinala ang mga bangkay nila Mitrifa at Blaist sa underground. Doon, they will be guarded tightly kung sila man ay mabuhay muli.

The King and Queen knew that their daughter and grandchild is dead. But they accepted what happened. Sayang lang at isang misteryo pa din kung sino ang ama ni Mitrifa. It was a mystery.

Kinabukasan ay hindi pa rin gumigising si Jessie. Bumisita naman sa kaniya si Kent.

"Hey Jess. I'm sorry. Naging ganyan tuloy ang kalagayan mo dahil sa akin." Pumatak ang luha ni Kent. "Gumising ka na Jess. Akala ko ba ay ayos ka na?" Ngiting mapait ang inilabas niya at hinawakan ang kamay ni Jessie.

"Jess.." He whispered. "Pumipili na ang mga Lords ng right hands nila. You should wake up." He cried.

Pinunasan niya ng mga luha niya at tumayo na. Naglakad na papalayo kay Jessie at sinulyapang muli. He sighed. At lumabas na sa kwarto ni Jessie.

"Kent!" Megumi shouted running towards Kent with her sparkling eyes.

The old Megumi came back. Kent thought. Tumakbo si Kent papalayo para hindi siya mahabol ni Megumi. Well, just like the old times.

Kitang-kita sa taas ng tinatakbuhan ni Kent ang napakaraming tao sa Arena. So the judging begun.

"KENTBABES! Don't run!" Sigaw uli ni Megumi.

Kent sighed but he smiled a bit. Well, atleast nagbalik na sila sa dati. There's no Mitrifa or Blaist anymore. Bumaba sa hagdan si Kent pero nagulat siya nang may tumusok sa damit niya at hindi niya ito matanggal sa pader.

"I'm the Iron monster, remember?" She raised her right eyebrow and grinned.

"Do-don't do that face." Kent suddenly felt uncomfortable.

Lumapit sa kaniya si Megumi. 2 inches away from him. She smiled and Kent felt really uncomfortable.

"I wish, I wish Jessie likes you too." She whispered.

Nabigla si Kent. Well, Megumi the Iron monster is a soft-hearted person. He thought.

"Sige, Kent! Aalis na ako ha. May bago kasing transferie, gwapo." She giggled and Kent laughed.

"Gwapo lang ba talaga ang habol mo?" Sigaw niya.

"Oo!" Umalis siya habang tumatawa.

Napawi ang ngiti ni Kent ng maalala niyang hindi pa rin natatanggal ang kutsilyo sa damit niya. Umiling nalang siya at ginamit ang kapangyarihan niya.

Kinabukasan, ganun uli ang pangyayari. Hindi pa rin gumigising si Jessie. Marami na din ang sumabak sa judging, ngayong araw na ito sasabak si Megumi kaya naman ay iniwanan muna ni Kent si Jessie.

Tumakbo siya papuntang arena. Maraming tao at siksikan sa arena. Makikita mo lamang ang mga Lords sa taas, may kung anong nakaset-up sa gitna ng arena. May kaonting sumabog at nagsalita ang dean.

"Megumi Okizawa." Naghanap agad si Kent ng mapupwestuhan.

Nakasiksik siya sa gilid ng arena. Medyo kita si Megumi. Pumasok na si Megumi sa gitna. Not minding the people, she took a very deep breath. This is going to be hard, Megumi thought.

Nagsimula na ang timer. 5 minuto lamang ang kanilang oras para magpakitang gilas. Megumi was fast. Well, very fast. You can't see each move that she will do.

The crowds were jaw-dropped but something was wrong. Kent saw what's wrong. Kent recognized what's wrong. Megumi was wrong.

Nagpapadala lang si Megumi sa bawat kilos niya. Hindi siya si Megumi na pinapakita ang bawat galaw. Hindi siya yung titigil muna habang pinapakita kung paano nag papalit ang kaniyang armas. She's very different.

Medyo bumagal na siya sa last 2 minutes. What she did on the first 3 minutes was amazing. She did an Iron soldier. Oo, yung mga taong nakapaligid o mga robots na nakapaligid sa kanya na mukhang tao ay nagawa niyang soldier made out of pure iron.

She's amazing. Ang kapangyarihan ni Megumi ay mapasunod ang lahat ng nagiging bakal sa pamamagitan ng kapangyarihan niya. Ang mga robots na mukhang tao ay kaya niyang pasunudin sa kanya dahil sa kanyang kapangyarihan.

Last 1 minute and it was a blast. Kinommand ni Megumi ang mga robots, shaping the words 'Victory'. Nag-isip agad si Kent kung bakit 'victory' ang nakasulat dun. Agad naman pumasok sa utak niya, na ang victory ay magiging isa siya sa mga magiging right hands ng mga lords which will lead to great advantage. Tumunog na ang buzzer hudyat ng next performer.

"Azusa Retye." He was unfamiliar.

Nakita ni Kent na napangiti si Megumi at naghiyawan naman ang ibang babae. Well, gwapo naman siya, but Kent is hotter than him. Tumahimik agad ang mga babae dahil bawal ang maingay sa arena. Pumasok na siya at nagsimula na ang 5 minuto. Wala pa siyang ginagawa kaya medyo nabored ang mga tao sa kaniya pero binalewala niya lang ito.

Lumakad siya sa gitna ng mga iron soldier na ginawa ni Megumi. Nilahad niya ang kanyang kamay ng pahorizontal at lumutang siya ng kaonti sa lupa. Pumikit siya at ang medyo mahaba niyang buhok ay lumipad. Pagkabukas niya ng kaniyang mata ay agad nasira ang mga soldier ni Megumi.

Napanganga si Kent. "No one has ever done that before." He murmured.

No one has ever done that before! Mabilis niyang nasira ang mga iyon! That's impossible! Even Kent can't do that. Medyo may shape na bumaon sa lupa at pinuno niya ito ng malakristal na tubig and turned this into ice. Pa letter 't' ang ginawa niya at natapos ang oras ay may ginawa pa siya. When his feet touched the center of the ice, naging kulay itim ito at tsaka umalis.