ELEMENTAL CHASE ACADEMY

CHAPTER 27

JESSIE'S POV

Walang pumatak na luha pagkalabas ko. It will just make me weak. Bawal pa akong umalis sa clinic pero kung ayaw naman umalis ng kasama mo sa loob ay talagang kailangan ko ng umalis.

Dinala ako ng mga paa ko sa dorm. Buti nalang at wala si Kyla kaya nilock ko muna yung pinto. Nakita kong nasa kama ko ang kwintas ni mama na malinis na. Kinuha ko ito and started crying.

Umiiyak ako hindi dahil kay Kent. Umiiyak ako kasi pagod na ako sa mga dinanas ko. This is my 1st chase and I'm sure marami pa ang susunod. That's the purpose of chase right.

May pumatak na luha sa isa sa mga diamonds sa kwintas ko at umilaw ito. Sari saring kulay ang mga lumabas dito. Ba't ba kailangan lahat ng gamit may magic. Inis na inis kong inisip.

Bigla akong nainis dahil sa magic. I thought magic is awesome. I thought people will like you if you have magic. But I was wrong. I will never be right. Sinisisi ko ang sarili ko. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nainis.

Lakas ng impact mo Kent. I cried. Madaming luha ang pumatak sa kwintas at dumami ang ilaw nito hanggang sa masilaw ako. It was goddamn bright.

Kinurap kurap ko ang mga mata ko and I was astonished on how clean and white the room is. Para akong nasa isang kaharian. Maya maya ay biglang may kumatok sa pinto.

"Sino ka?" Lumapit ako sa pintuan at binuksan.

I saw a young man. Nakita ko na may isang red carpet sa labas. Kulay brown ang dingding at maraming frames.

"Are you Jessie?" Nag nodd nalang ako. "Come with me." Hinila niya ang mga damit ko.

Maraming mga ilaw. Magaganda ang mga vase at magaganda din ang mga bulaklak na nakalagay dito. Bumaba kami at kitang kita ang pagkaengrande ng lugar na uto. May malaking chandelier sa gitna ng dalawang staircase.

"Where am I?" Hila hila pa din ng bata ang damit ko.

May pinasukan kaming room at may sumalubong uli na malaking pinto.

"The queen and king wants to see you." Kumatok siya at umalis.

Naiwan ako doong nakatulala. The queen and king wants to see you. Queen and king. Tsaka lang ako natauhan nung bumukas yung pinto.

"Are you Jessie Ariela Jewel?" Tanong ng isang lalakeng may armour.

"Yes. That's me. Why?" Tinuro niya ang isang upuan.

"Wait there." Nag nodd ako at umupo.

Nakita kong maraming frames pa ang nakasabit dito. Wari ko ay mga Lords ang iba dito dahil nakita ko sila Lord Xavier at Lord Grempbell. Nakita ko din ang picture ni Dean. Pati ang picture ni mama at papa.

"Ms. Jewel?" Tanong ng isang napakalambing na boses. Napatingin ako at napatayo.

Wari ko sila ang queen at king. May suot itong korona at maganda ang damit. Nag bow ako sa kanila.

"Ako nga po." Sagot ko naman.

"You are the Amethyst. You are the chosen one." Pumunta ang hari sa akin at hinawakan ang kwintas ko. "You're fast. May 5 beads ka na agad samantalang kabibigay bigay palang lamang niyang kwintas mo. You are a good user of power." Sabi niya at umalis.

No. I'm not a good user of my power.

"With all due respect. My powers are just suprisingly strong. But I'm not a good user of my power. You see, I can't control my emotions. How 'bout my powers?" I slightly smiled. "Ako ang napiling Amethyst at hindi ko kayo bibiguin. But for now, the Amethyst is learning from her mistakes." Sagot ko at lumapit sa akin ang reyna.

"I wish my daughter is just like you."

"Who is your daughter?" Tanong ko na ikinayuko niya.

"Blaist Vivian Hemmenggrat." I gasped.

"I've heard that name before." Sabi ko at inaalala ang nakaraan.

"Yes. She's betrayal in our world. Because of me." Sabi ng hari.

Pumunta sa kaniya ang reyna at hinawakan ito sa balikat. I need to get out of here. Pano nga pala ako nakapunta dito? I want to ask them pero ayoko silang maabala.

Natandaan ko ang pangalang Blaist Vivian Hemmenggrat dahil naging topic namin ito dati sa SMA. Ang mga schools sa Monster World. May isang pinagawa si Blaist pero bawal ata yun kaya sinira. Ewan ko.

"Uhm. Sorry to interrupt you but, how did I got here? Also, how can I go back?" Tanong ko at tumingin sila sa akin.

"We called you. Gusto ka naming makausap kung kamusta ang pagiging Amethyst mo. You are far away from your school but thanks to your mother's necklace mabilis kang nakapunta dito. Makakaalis ka lamang dito pag wala ka nang masyadong iniisip tungkol sa pagiging Amethyst mo. Like what you've said, you're learning from your mistakes." I nodded.

"Where will I stay? Madami akong iniisip sa pagiging Amethyst ko dahil hindi ko po alam ang trabaho ko."

"You will stay here for now, sa kahariang ito. Pero ang pagiging Amethyst mo ay hindi biro. Ikaw ang guardian ng mga kapangyarihan mo. Ang shield, rare fire, water, deadly power of medusa at kung may mga susunod ka pang kapangyarihan ikaw ang guardian. Once someone called you, you are the one who's going to talk to them. But for now, it is not applicable. Tsaka ka lang magtatrabaho sa pagiging Amethyst mo if you're already 18. You need 2 more years." Sabi uli ng hari. I just nodded.

2 more years.

"Pero bakit po ako ang napili? Bakit isang 16 years old po ang napili?" Turo ko sa sarili ko.

"Kasi alam namin na kaya mo ang trabahong ibinigay sa iyo." I nearly drop my jaw.

Lumunok ako at hindi na alam ang sasabihin.

"Erin! Erin!" Sigaw ng hari.

"Yes sire?" Isang lalakeng sigurong ka age ko ang lumabas mula sa pinto.

"Erin, I want you to lead Ms. Jewel into her room immediately." Tumayo ako at lumapit sa reyna.

"I'm gonna go. Sasabihin ko po sa inyo kapag aalis na po ako dito."

"Sige. Mag iingat ka pabalik hija, tandaan mo lang na you're always welcome here." Hinawakan niya ako sa aking mga balikat at ngumiti.

"Amethyst, Erin is going to lead you to your room. If you need anything just call him." I nodded.

Umalis si Erin at sumunod ako sa kaniya. Erin is a good-looking, tall guy. Tama lamang ang katawan niya and his cheekbones made him more gorgeous.

"Don't look like that to me. I don't like it." Sabi niya. I chuckled.

"Sorry. You remind me of someone." Umakyat uli kami at lumiko naman agad.

"Sino? Yung lalake bang hindi ka pinagkatiwalaan muli dahil sa kapangyarihan mo?" Lumaki ang mga mata ko.

"Pano mo nalaman? Kilala mo ba siya?" Naglakad pa kami sa mas mahabang hall.

"I just know. Ako kasi minsan ang nakabantay sayo." I dropped my jaw. "Sarhan mo yan, baka mapasukan pa ng langaw." Tumawa siya at mas naging kahawig niya si Kent.

"Malakas lang talaga ang impact niya sa akin." Tapos pinagtama ko ang parehong palad ko.

"Si Kent? Malakas ang impact sayo?" Napatigil na ako dun.

"Kilala mo si Kent?" Naglakad lang siya at hindi pinansin yung tanong ko. "Huy! Pano mo nakilala si Kent?" Tumakbo ako at humarang sa kaniya.

"Because he, is my brother."