(TAMAMLANDI.)
Tehlikeden kaçan bir kelebektim. O ise önüme ağlarını ören bir örümcek. Kaçacağım tek yer kendime kurduğum kozaydı ama bilirdim ki o hep orada olurdu. Kaner Şahiner'den kaçamazdım. Hayat, ikimize büyük bir oyun oynamıştı.
"Gözümü kırpm...
Yazmak her daim içimde olan bir tutkuydu ama "ben artık bir roman yazacağım," dediğim sıralar henüz 8.sınıfa geçecek olan bir kız çocuğuydum. Şimdiyse 18'ime girmek üzereyim ve bugüne dek çabaladığım tüm bu şeyler meyvesini vermeye başladı.
Nasıl anlatsaam? Ben bir toprağa tohum ekmiştim ama sulamama, ona değer vermeme rağmen çiçek açmıyordu. Çok kez pes ettim bazen de kırıldım. Hatta o tohumun büyümeyeceğini anlayıp defalarca tohum ektim.
Pes ettiğimi sanırken aslında yeni mücadelem için dinlendiğimi şimdi anladım.
Ve uğraşlarımın karşılığını Kanatları Kuklalanan Kelebek ile almaya başladım.
Sadece 5 okuyucumun olduğu an da şimdi (300?) okuyucu sayımın olduğu an da benim için öylesine kıymetli ki❤️
Her birinizin yorumlarını okuyor ve hepsine cevap vermeye çalışıyorum🌸 hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim. Gönül isterdi ki herkesin ismini buraya yazabileyim.✨
Yorumlarını yazan, oy veren ve en gizemlisii hayalet okuyucularıma teşekkür etmek istiyorum. Sizlerin yorumlarını da okumak güzel olurdu ama 🥲
Kanatları Kuklalanan Kelebek bana o kadar çok şey öğretti ki! Gerçekten yazmayı öğrendim. Acemiliğimi bir nebze de olsa üstümden attım. İsteyerek içerisine klişelikler yazdığım bir hikayeydi❣️ ilk hikayem olduğu için yol beni nereye götürürse oraya gitmek istedim.
Şimdi sıra Hayalden Portreler'de. Orada da benimle olursanız çok sevinirim✨ bölüm uzunluğuna bağlı haftada bir veya iki haftada bir bölüm paylaşmak niyetindeyim. Umarım başarırım!
İnstagram'da gelen bir soru üzerine kurguyu anlatmıştım. Burada da paylaşıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
