53| Yeni Bir Hayat

7.8K 501 172
                                    


Merhaba!
Sizi çok özledim. Uzun zaman gelemedim ama bomba gibi bir bölümle geldim. Bölüm uzunluğu ortalama uzunlukta lütfen kısa demeyiniz çünkü vaktim çok kısıtlı. Elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum.🖤

İnstagram'dan yakında canlı yayın yapacağım. KKK için veHayalden Portreler için sohbet edelim. Hatta yazmadığım diğer kurgularımdan da konuşabiliriz.🌸

Canlı yayın olacağı vakit her iki yerden de duyururum ancak hesabım gizli, son vakte kalmasın.


O zaman bölüme gelelim! Keyifli okumalar canlar💖

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen

Sevmeyi dileyen küçük bir oğlan çocuğuydu ama kimi sevse ellerinden tırnakları söküle söküle çekildi. Kime gülse gülüşünde yaralar açtırdı.

Kaner Şahiner'in , kanatları kuklalanmıştı.

Gençti, karşısına Mine çıktı, sevmedi onu ama babasına inat aşık olmak istedi.

Oldu.

Ya da olduğunu sandı.

Her şey daha kötü oldu. Alparslan Şahiner, sevginin en acı tarafını Mine'ye de gösterdi Kaner'e de. Mine nefret etti Kaner'den ve zihni bomboş bir çukurda yuvalanıp delirdi, ya da öyle sanıldı.

Kaner yemin etti. Sevgiyi almayacaktı kalbinin ölü topraklarına ama gözyaşlarıyla toprağı ıslatan o kız, orada çiçek artırmasını bildi. Korktu. Çok korktu. Çünkü ona zarar gelmesin istedi. Sevgisini göstermemek için ve vicdanını susturmak için Mine'yi tek bırakmadı.

Ama her şey daha da kötü oldu.

Alaca'sı kalbinde onu öldürdü ve bunu yapan babasıydı.

O uçuruma kendi gitmedi, son adımı o atmadı ama düştüğünde herkes onu suçladı.

Sevgiye aç olan o küçük çocuğu.

Şimdi ise yalnız bir şekilde yürüyordu boş sokaklarda. Zihni hiç olmadığı kadar boştu. Ya da olmadan çok düşünecek şeyi vardı ki tek kalemde hepsini silmişti. Kaçıyordu ama yine hep ona gidiyordu.

Babasına.

Evin büyük kapısından içeri giriş yaptı ve salona doğru ilerledi. Gereksiz bir şekilde açılmış tüm lambalar gözünü acıttı çünkü günlerdir uyumuyordu ve irislerinin kenarı kırmızı damarlarla çevriliydi. Derin bir nefes aldı. Babası onun geldiğini biliyordu ama bakma tenezzülünde bulunmuyordu.

"Neden?" dedi sadece. Başını çevirdi ve oğluna baktı. Kalbine dolan nefreti gözlerine yansıttı. Onu hiç sevmeyecekti. Sevmeyi denemişti ama hiç becerememişti.

Tek kaşını kaldırdı adam. Bunun üzerine Kaner sinirin yoğurduğu bir gülümseme ile ilerledi. "Annem senin yüzünden öldü."

Bu sözleri duyan Alparslan Şahiner anında ayağa kalktı ve öğlenin sindiği yüzü ile tüm acımasızlığını gözler önüne serdi. "Ne diyorsun lan sen?" diye gürledi. "Ne konuşuyorsun?"

"Annem!" dedi bağıra bağıra. "Senin yüzünden öldü Alparslan Şahiner! Onu sen öldürdün! Katilsin ulan sen! Sevdiğim dediğin kadına bunu yapacak kadar adisin!"

Ve Alparslan Şahiner yumruğunu onun yüzüne geçirmek için kaldırdığında Kaner hızla tuttu. Bugüne dek babasına karşı gelmemişti. Gerekirse yemişti o tokadı ama hiçbir zaman karşı gelmemişti. "En acısı da ne biliyor musun?" diye fısıldadı. "Beni de sen gibi bir adama dönüştürdün. Ve ben buna karşı gelemedim. Sen nasıl sevilmediysen bana da aynısını yapmak istedin." Tuttuğu yumruğunu sertçe bıraktı. "Başardın baba tebrikler."

Kanatları Kuklalanan KelebekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin