Valen Series 2: The Vampire's Love

chapter 22

Chapter 22

"Love! Stop tickling me!" I shouted while breathlessly laughing because of Xavier who's tickling me with the growing stubbles on his jaw.

He's holding both of my wrist in the both side of my head while he is brushing his jaw on my neck.

Oh God... please help me to get away from Xavier right now!

Halos hindi na ako makahinga sa kakatawa dahil sa kaniyang pagkiliti sa aking leeg gamit ang buhok na nagsisimula na namang tumubo sa kaniyang panga.

"Uh-huh? What did you just say?" He stopped tickling me and level his face on mine. His face became serious, but when I stared back on his ash-gray eyes, I saw that he is just faking his seriousness.

"Ugh! Xavier! Get off of me!" I hissed and tried to push him away from me but he is so heavy! Ibinigay niya ang kaniyang klahating bigat sa akin habang nakapaubabaw siya sa akin! At ang bigat-bigat niya!

Naramdaman ko ang kamay niya sa gilid ng aking mata na ikinatigil ko sa paggalaw at matalim siyang tinignan. Pinunasan niya ang luha sa gilid ng aking mga mata dahil sa pagkiliti niya sa akin kanina.

He sighed. He rolled over and lie-down beside me. He then hugged me and made my head rest on his naked chest.

Sa ginawa niyang iyon ay awmatikong napawi ang kaunting inis ko sa ginawa niya sa pagkiliti sa akin kanina na halos ikamatay ko sa katatawa.

Kinagat ko ang labi at isinubsob ang mukha sa kaniyang leeg at niyakap ang kaniyang baywang.

Parang kailan lang ay palagi niya akong sinisinghalan at nagagalit kapag magkakasalubong ang aming landas sa labas, pero ngayon ay parang hindi ako makapaniwala na sa paglipas ng mga araw na nagkasama kami ay parang mas lumalalim ang aming samahan, ang aming koneksyon.

"Baby?" I hummed as answer and I felt him kissed my head and his fingers carressing my hair while his other hand is wrapping around my waist.

"I... I already remembered you..." He muttered.

"T-Talaga?" napatunghay at napatulala ako sa kaniyang mukha, he sighed and smiled softly, but it didn't reached his eyes.

Napakurap ako at napakunot ang noo. "Hindi ka ba masaya na naalala mo na ako?" I asked him, hindi ko na napigilan ang pagtunog ng pagtatampo sa boses ko.

He chuckled and gave me a peck on my lips. "Ofcourse I'm happy that I already remember you, but... not all of it." ngumiwi siya at binasa—bago pinaglapat ang mga labi.

He sighed and hugged me tightly again. "I remebered when the time you pee on your panty- what the fuck Woman?!" He shouted when I bit his arm that my teeth burried on his skin. Merong lumabas na kaunting dugo na ikinapula ng mga mata ko dahil sa bango nitong ikinawala ko sa aking sarili, and I can't control my self so, I let my fangs out and burried it on his neck. Sa dami-daming mga alalang bumalik sa kaniya ay 'yong mga nakakahita pa talaga? Bakit ba niya ako palagi pinapahiya sa sarili ko?

He groaned as I drank his blood while my fangs are still burried on his neck. He continued carressing my hair while he looked up to give me more access on his neck that I happily obligated and drank his bloods more.

"Drank, Baby... You need my blood more..." sabi niya na hindi ko pinansin at patuloy sa pag-inom ng kaniyang dugo.

But I stopped on my spot ang slowly looked at Xavier that's closing his eyes while his reddish lips are slightly parted when I heard a beatings of hearts. Dalawa lang naman kami ni Xavier dito sa loob ng kwarto niya ah?

Nangunot ang noo ko at naiiritang napatingin sa kaniyang mukha. Gumalaw ako at inupuan ang kaniyang matigas na tiyan habang masungit itong tinitignan.
Hindi ko alam pero palagi akong naiirita nitong mga nakaraang arae kapag makita ang pangit niyang pagmumukha, minsan naman ay sobrang gwapong-gwapo ako sa kaniya at kung minsan naman ay halos sumpain ko siya sa pagkairita.