KUZEN

Mavi ile Yeşil: Bölüm 5 -f-

- F İ N A L -

∆Alexia Mia Moon∆

Gözlerim karşımdaki Kara Kedi ve Marinette ikilisinde gidip gelirken, nasıl bir tepki vermem gerektiğini şaşırmış haldeydim. Gözlerimin önünde öpüşüyorlardı değil mi? Hemde Marinette daha dün nişanlanmıştı!

"Şey biz..." diye başlayan Marinette ile ona döndüm. Bir açıklaması varsa eğer, çok merak ediyordum. Neydi bu, nişanlandığı için tebrik öpücüğü falan mı?

Derin bir nefes aldım. Marinette'in Adrien'a deliler gibi aşık olduğunu ve onu üzecek herhangi bir harekette bulunmayacağını çok iyi biliyordum. Marinette mantıklı ve zeki bir kızdı, ayrıca Uğur Böceği'ydi. Ona olan güvenim sonsuzdu ama gördüklerimden sonra ufak bir sekteye uğramıştım. Yine de hâlâ ona güvenmem gerektiğini biliyordum. Bunun altından bambaşka bir şey çıkacaktı, hissedebiliyordum.

Marinette Kara Kedi'ye döndüğünde, bakışları buluştu. Saniyelik bile olsa sanki sessiz bir anlaşma biçimleri varmış gibiydi. Sakince bunun bitmesini beklediğimde, ikisi aynı anda bana döndü.

Marinette, "Alexia sana her şeyi anlatacağız ama..." diye başladığında tüm dikkatimi ona verdim. "Ama bir yemin etmek zorundasın."

Gözlerim kocaman olurken, heyecanın damarlarımda kan yerine dolaştığını hissediyordum. "Harry Potter'daki gibi mi? Bozulmaz yemin falan mı edeceğim? Yoksa sır tutucunuz mu olacağım?"

Sağ elimi yumruk yapıp, kalbimin üstüne doğru getirdim. "Söz veriyorum size ihanet etmeyeceğim."

Her şey birbirine karışmıştı ancak bu heyecanımdan ötürüydü. Şu zamana kadar bildiğim önemli şeylerin sıralaması fazla kısaydı. İlki tabii ki Marinette'in Uğur Böceği olmasıydı, ikincisi ise Felix'in gülüşüydü. Çocuk model bile olsa çekimlerde gülmüyordu yahu!

Aralarında yeniden bakışma geçtiğinde Kara Kedi'nin yutkunduğunu gördüm. Ne öğreneceksem, onu büyük etkiliyor gibiydi.

Duraksadım, yoksa söyleyecekleri şey...

Nefesimi tuttuğum sırada, Kara Kedi'nin yüzüğünün son kez biplemesiyle gözlerim kocaman oldu. Şu zamana kadar biplediğini hiç fark etmemiştim heyecandan.

Odayı yeşil parıltılar kapladığında, refleks olarak gözlerimi kapattım. Yeniden açtığımda, karşımda Adrien duruyordu. Hani şu Agreste olan. Müstakbel eniştem.

Birkaç saniye boyunca beynim bunu idrak etmekte zorlanmıştı. Sessizce onlara bakmaya devam ederken bir anda ayağa fırladım.

"Ne demek o Kara Kedi-"

Marinette anında ayağa kalkıp ağzımı kapattığında, geriye kalan tüm söylediklerim birer boğuk ses olarak kalmışlardı sadece.

Adrien, Kara Kedi'ydi. Hani bizim Adrien. Kara Kedi'yle alakası olmayan Adrien. Tamam belki biraz... Ama ne?!