Yeni kapağımız nasıl ama? svlgndz_ eseri💕
∆Alexia Mia Moon∆
Aldığım her nefes oksijen değil de, mutluluk ve huzur olarak doluyordu sanki ciğerlerime. Felix'in kokusu beni çevrelerken aksi olması imkansızdı zaten.
Felix'e biraz daha sokulup gülümsedim. "Ben Marinette'i arayayım. Yeniden sorguya çekilmek istemiyorum."
Ondan ayrılıp telefonumu çıkarttığım sırada elini elimin üstüne koyarak telefonla ilgilenmemi engelledi. Şaşırarak bakışlarımı ona çevirdim. Yüzü hafif kızarmıştı ve rahatsız gibi duruyordu. Utanıyor muydu?
"Aslında, belki bencillik gibi gelecek ama..." Tarzı bir şeyler mırıldandı. Ne dediğini anlamam için oldukça dikkatli dinlemem gerekiyordu.
"Ben bugün sadece ikimiz oluruz diye düşünmüştüm yani ben-bunu hayal etmiştim." diyerek en sonunda istediğini söylediğinde sevinçten çığlık atmamaya özen göstererek telefonumu cebime geri koydum ve elini tuttum. Felix için bunu yapabilirdim.
"İlk nereye gidiyoruz?"
Gülümseyerek sorduğum soruya karşılık bana döndü ve rahatsız yüz ifadesi yüzünden silinip gitti. Felix de bana gülümsediğinde bir anda kafama dank etti. "Ben bu şekilde hiçbir yere gitmem!"
"O zaman ilk bir mağazaya gidiyoruz." dedi Felix itiraz etmeden. Yeniden gülümsedim, yolda yürürken ikimizde ne yapacağımızı bilmiyorduk.
Kalbim gümbür gümbür atıyor, nefesim düzensiz bir hal alıyor ve en ufak bir hata yapmamak için içten içe kendimi zorluyordum. Felix beni her şeyimle sevmiş olsa bile ben ona en iyi halimi göstermek istiyordum.
Sevgi belki de buydu, birinin en güçlü ve en zayıf hallerini bilmek; gerektiğinde korumak ve hep sevmek.
Bunu hissedebildiğim için çok şanslıydım.
♫︎☾︎❤︎☽︎♫︎☾︎❤︎☽︎♫︎☾︎❤︎☽︎♫︎☾︎❤︎☽︎♫︎☾︎❤︎☽︎♫︎
Oyuncak silahlarla sanki ateş ediyormuş gibi yapıp yerde takla attıktan sonra bir ajan olduğumu hayal edip ağacın arkasına saklandım. Felix ise yürüyerek mağazadan çıktı.
Normal normal yürüyerek ve biraz utangaç bir halde kıyafet mağazalarından birine girdik. Felix tüm gün benimle olmak istiyordu ve ben katiyen böyle etrafta dolaşmak istemiyordum, en azından sevgililiğimizin ilk gününde.
Başta her şey iyiydi ve normaldi. Sonra ben kostümlerin olduğu reyonu fark ettim ve tüm kıyafetler ortadan yok oldu sanki.
Felix'le uzun bir bakışma yarışmasından sonra kazanan ben olunca benim istediğim kostümleri alıp giyindik. Ben Kara Dul olurken, Felix Kaptan Amerika olmuştu.
Yine de ona tüm kostümü aldıramamıştım, sadece başlık ve kalkanını almayı kabul etmişti.
"Sen buraya heyecanla girdiğinde bir şeyleri sezmeliydim." dedi iç çekerek.
Gülüp yanına yaklaştığım sırada küçük bir çocuk grubu geldiler. "Lütfen sizinle fotoğraf çekilebilir miyiz?"
Felix homurdanmaya başladığında ben kahkahalar atıyordum. "Tabii ki çekilebiliriz!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUZEN
Fanfic> - aşırı cringelik içerir - Marinette Alya ile bile vedalaşmadan koşarak eve gitti. Kuzeni bu saate kadar gelmiş olmalıydı. Fırına giriş yaptığında hızlıca annesinin ve babasının yanağını öptü Marinette. Yerinde duramıyordu. Küçük bir çocuk gibi ye...
