Tanışma: Bölüm 8

1.3K 147 153
                                    

Satır arası yorumlarını görmek beni mutlu edeeer!💙💙

∆Alexia Mia Moon

Dudağımı ısırmaya devam ederken çizimlerde tekrar göz gezdirdim. Eksik şeyler var gibiydi ama ne olduğunu bir türlü bulamıyordum. Oflayarak gözlüğümü çekip çıkardım ve masaya fırlatıp yeniden ofladım.

"Sorun nedir?"

Max'in sesini duymam ile patlama noktasına gelerek bağırmaya başladım. "Sorun benim! Aylardır bu proje üzerinde çalışıyorum ama hiç ilerleme yok! Eksik şeyler var, gidermeme rağmen hiç bitmiyor gibiler ve ben... Ben yapamıyorum."

Max ise bana ufak bir tebessüm sundu ve çizimlerimi kendi önüne çekip silgi ile kalemini eline aldı ve incelemeye başladı. Sürekli bir yerleri silip yeni şeyler çizerken ve bazı yerleri silmeden eklemeler yaparken aynı zamanda benimle konuşuyordu ve benim tek yapabildiğim onu hayranlıkla izlemekti.

"Yeni projeler hakkında en sevdiğim şeylerden biri de, sürekli yeniliğe açık olmalarıdır. İstediğini ekleyebilir ve çıkarabilirsin ama o hâlâ senin projendir ve hayata geçirebilirsin. İşte! Şuna bir bak." dedi ve kendi eklemeleriyle dolu olan projeyi önüme sürdü.

Büyük bir merakla, artık silinmekten aşınmış ve birkaç yeri buruşmuş olan kağıda eğildim, incelemeye başladım. Bu... Muhteşemdi! Max her zaman ki gibi zekiliğini konuşturmuştu ama eklemek istediklerim vardı. Bu yüzden elime bir silgi ve kalem aldım ve Max'in 'bunu yapacağını biliyordum' bakışları altında eklemeler yapmaya başladım.

İşim bittiğinde, aylardır uğraştığım her şeye değmişti. "Sen mükemmelsin!" diye bağırarak bir anda Max'e sarıldığımda bunu ikimizde beklemiyor olmalıydık ki, Max bir süre durdu ama sonra sarılmama karşılık verdi.

"Şimdi işi uygulamaya dökmek var, yardım ister misin?" dedi ayrıldığımız da.

"Aslında ilk kendim denesem süper olur." dediğimde anlayışla kafasını salladı.

Bir süre havadan sudan şeylerden sohbet etmeye başladığımızda çok geçmeden telefonum ötmüştü.

Kimden: Kuzen🌙
Mesaj: ÇABUK EVE GELMELİSİN!

"Aw, sanırım evde bir sorun var, gitmeliyim." dedim ve hızla çantamı sırtıma taktım. "Böyle olmasını istemezdim, sonra görüşürüz?"

Max ise benim tedirgin ve telaşlı halime karşı gülümsüyordu. "Hadi git ve işini hallet, sonra buluşabiliriz."

"Sen harika bir arkadaşsın!" diye bağırdım ve hızlıca yanağından öpüp eve doğru koşmaya başladım.

Marinette kim bilir bu sefer ne yapmıştı?

§•§•§•§•§•§•§•§•§•§•§•§•§•§•§•§•§

"İnanabiliyor musun! Bu akşama yetiştirmem gerek ve sadece... Sadece sekiz saatim kaldı!"

Kucağımdaki yastıkla bakışıp hâlâ konuşmaya devam eden Marinette ile Alya'yı arayıp aramamayı düşündüm. Sakinleştirse sakinleştirse onu Alya sakinleştirirdi.

KUZEN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin