Fallin' Flower | Jeongcheol

final

Choi Seungcheol uzun süredir gelmeyi dört gözle beklediği kapıya vurduğunda heyecanlıydı. Bir yandan da her şeyin bittiği için rahatlamış hissediyordu kendini. Gecenin bir saattinde ona açılmayan kapıyı daha sert vurdu.

Sabırsızdı. Kapı açıldığında Soonyoung'un yüzünde şaşkınlık bekliyordu ancak yine de bunu kötü olmasını beklemiyordu. Yakalandıklarının haberini aldıklarını varsaymıştı. O zaman neden treni kaçırmış yolcu gibi bakıyordu.

"Sen hayatımda gördüğüm en gerizekalı insansın."

Ortadan yok oluduğu için böyle bir şey de bekliyordu. İçeri geçtiğinde aynı tepkiyi Jihoon'un da vermesiyle işler onun için iyi gitmediği belliydi.

"Sen hayatımda gördüğüm en mal insansın."

Haber vermediği için mi yiyordu bu kadar lafı. Kimseyi karıştırmamayı kafasına koymştu zira en son olayda neredeyse Jeonghan'ı kaybediyor oluşu kimseyi peşine sürüklememek için makul bir sebepti. Bir de Jeonghan vardı. Gittiğini haber bile vermediği için o da kızgın olacaktı değil mi? Uzun süre olmadığı için çok sinirli olacağını biliyordu.

"Uzun zaman sonra beni bu kadar özlemeniz gözlerimi yaşarttı."

Soonyoung tıpkı birkaç gün önce Jeonghan'a yaptığı gibi onu omuzlarından tuttu. Arkadaşının yönlendirilmesiyle oturduğunda neler olduğunu öğrenmek istercesine baktı.

"Siktiğimin tarihinden haberin var mı?"

Birkaç gün geç geldiğinin kendisi de farkındaydı ancak Sangların peşine çok yol katetmişti. Çabucak dönebilmesi o kadar mümkün değildi. Girişi Soonyoung yaptı.

"Jeonghan gittiğinden beri seni bekliyordu. Aptal gibi her akşam buraya gelip senden haber almayı ümit ediyordu."

Ondan hâlâ vazgeçmemiş olmasına istemsizce gülümsedi. Görmeyi sabırsızlıkla bekliyordu. Jihoon kızdı.

"Salak salak gülme! Yakalandıklarını öğrendiği
gibi geldi buraya. Dönmediğini görünce tam anlamıyla yıkıldı."

Siktir! Bu iyi bir haber değildi. Kendini nasıl affettirmesi gerektiğini düşündü. Kolay olacağını sanmıyordu ama umrunda değildi. Jeonghan günlerce onu beklemişti ve bunun için ona kızgın olması en doğal hakkıydı. Asıl bombayı Soonyoung patlattı.

"Artık gelmese de olur dedi. Seni bekleyecek hali kalmamış. Basbayağı yorulmuş işte sen ve senin mallığın yüzünden."

Yoon Jeonghan ondan vazgeçmişti. Mingyu'nun sözleri çınladı kafasında. Bir kere ilgisini kırarsan ona bir daha ulaşamayabilirsin. Seungcheol başarıyla onun ilgisini kırmıştı ve bunu gelmediği bu uzun süre yüzünden değil Sangları yakalattıktan sonra geç kalmasından dolayıydı.

"İşte bu boku yediğim kısım sanırım."

Bu kadar çabuk pes etmeyecekti. Ne kadar isterse o kadar yüz vermeyebilirdi ancak Seungcheol yine de peşini bırakmayacaktı. Jihoon anahtarı fırlattı.

"Ne bekliyorsun git."

Aldığı komut aklını açmış gibi çıktı yola. Üzerindeki eşyalardan kurtulmak için kendi evinin önünde durdu önce. İçeri girmeden önce düzenli bahçeyi fark etti. Kapının önüne dökülü kalemleri, küçük not defteri ve birkaç malzeme buldu. İçeri girdiğinde ise temiz ve düzenli evi fark etti. Jeonghan buraya gelmişti.

Masanın üzerindeki bilekliği fark ettiğinde içi titredi. Onun yeri soğuk masa değildi Jeonghan'ın bileğiydi. Aceleyle üzerini değiştirip evden çıkarken işine yarayacağını bilerek kapı açmak için kullandığı maymuncuğu cebine attı.