Ontvoerd 1&2 ✔️

2.32

Sebas

"Amy! Neeeee!" Azra legt haar handen voor haar ogen en wilt door haar knieën zakken als ik haar snel weg trek bij de snelweg. Er klinkt getoeter, omdat onze auto nog steeds midden op de weg staat. Ik til Azra op en zet haar in de auto. Ik stap weer achter het stuur en begin te rijden. Ik kijk naar Azra. Ze heeft haar ogen gesloten en mompelt zachtjes dingen. Het zou een grappig beeld zijn als dat van de net niet gebeurd zou zijn. Zelfs Twan en Melvin zijn stil. Ik zucht en leg langzaam mijn hand op haar bovenbeen. Ze is stil en opent haar ogen. Vragend kijkt ze me aan. Ik glimlach naar haar als teken dat ze zich niet zo druk moet maken en ze legt haar hand op de mijne. Ze sluit haar ogen en een lichte glimlach komt op haar gezicht te staan.
Terwijl ik rijd kijk ik naar haar. Ze is mooi. Blauwe ogen en mooi bruin haar. Net als Amy, maar toch heeft Azra wat anders. Ze is liever maar ook kwetsbaarder, maar ondanks alles blijft ze sterk. Ze heeft 8 hele jaren vast gezeten bij maniakken en zal vast geen relatie willen en afstand nemen van alle jongens om haar heen. Ik zal haar helpen bij het overwinnen van haar angsten en er voor haar zijn als het nodig is. De glimlach als ik er aan denk hoe gezellig we het gaan hebben. We kennen elkaar nog maar net, maar ze is leuk. Heel leuk.
Ik keer de auto om wanneer het eindelijk kan en we rijden weer terug richting Nederland.
"Sebas?" Azra kijkt me moeilijk aan.
"Ja?" Ik kijk haar vragend aan.
"Ik denk dat ik weet waar ze heen gaan."
"Waar gaan ze heen?"
"De gebouwen."
Ik pak m'n telefoon en vraag Azra om Mike te bellen.
Ze doet wat ik zeg en vertelt Mike dat ze richting die kan gaan.
Ze hangt weer op en kijk voor haar uit.
"Azra?" Vraag ik.
Ze kijk me aan en ik praat veder. "wat gaan ze daar doen?" 
Azra zucht zachtjes. "Dat kan ik jullie niet vertellen. Het is beter als Amy dat doet als zij er klaar voor is." 
Ze kijkt me moeilijk aan en zucht nogmaals.
Ik kijk haar in haar ogen en zie angst en verdriet, maar als je beter kijkt zie je ook een sprankeltje hoop. Grappig dat je mensen kan verstaan zonder dat ze praten, aan alleen hun ogen. Amy had dat ook wel maar niet zo duidelijk als Azra. Al moet ik zeggen dat ik Amy nooit zo vaak sprak. Ze heeft lang last gehad van wat er gebeurt is 8 jaar geleden, dus naar haar toe gaan was voor mij nooit echt een optie.
Ze was smoor verliefd op die Jack. Dezelfde jack die haar in eerste instantie ontvoerde.
Ik heb haar een paar jaar geleden leren kennen en vroeg me in het begin vaak af waarom ze vaak alleen zat. Een jaar later kreeg ik pas te horen wat er toen gebeurt was. Ze vertelde ook over Azra en hoe ze haar nooit echt gekend had, maar toch was ze 100% zeker dat ze een geweldige meid was. En ik kan haar zeker geen gelijk geven. Als dit alles afgelopen is en Azra bij Mike, Michelle en Amy gaat wonen, althans dat neem ik aan. Zal alles weer normaal worden en zou Azra weer kunnen lachen. 
Ik krijg een kleine lach op mijn gezicht bij het idee en richt me weer op het verkeer. Na een tijdje valt het me op dat Melvin en Twan erg rustig zijn. Als een vader van 2 kleine kinderen kijk ik via de achteruit spiegel naar achter om te zien wat die twee uitspoken. Ik lach zachtjes als ik de twee tegen elkaar aangeleund zie slapen. Azra kijkt op en draait haar hoofd om het ook te kunnen zien. Ze lacht ook en voor het eerst zie ik haar ogen echt sprankelen. De glimlach op mijn gezicht word nog groter. Ze is perfect. 

Nieuw hoofdstuk!!!
Beetje laat trouwensss wilde om 12:00 plaatsen maar dat is me niet gelukt 😅😅