Ontvoerd 1&2 ✔️

2.34

M'n gedachtens gaan als een razende en ik weet niet meer wat ik moet denken. Waarom staat er een foto van ons gezin op het bureau hier zomaar in een kamer?
Waarom is Azra er bij geplakt?
Waarom liep Justin zo rustig aan?
Waarom, waarom, waarom?
M'n hoofd tolt. Ik trek m'n knieën dicht naar me toe als ik de badkamer deur open hoor gaan. Groote zware voetstappen klinken door de ruimte en een geur van aftershave komt m'n neus binnen. De gene neemt iets van het bureau en loopt dan weer naar de badkamer er sluit de deur.
Ik sta op van onder de tafel en open het raam zachtjes. In m'n hoofd bid ik dat de man nog eventjes weg blijft zodat ik de tijd heb. Als ik het raam openen heb komt er een sterke wind me tegemoet. Ik ril eventjes, maar til m'n been over de rand van het raam. Als ik m'n andere been ook op de rand wil zetten. Word er op de deur geklopt.
"Ik ben het" Justin staat kloppend voor de deur en aan z'n stem te horen is hij moe van het lopen. Ik wil snel het raam uit springen als ook in de badkamer weer gerommel klinkt. Ik duik weer snel onder het bureau en gespannen wacht ik af. Dit was toch niet zo'n waterdicht plan als dat ik dacht.
De man is inmiddels al weer in de kamer en hij opent de deur.
"Hey! Ehm Justin was het toch?" Het is stil dus ik ga er van uit dat Justin knikt. De man praat veder; "Top, wat kom je hier doen? Je weet dat ik liever geen bezoek krijg en nieuwe opdrachten wil ik al helemaal niet."
Justin mompelt wat dat ik niet kan verstaan en roept dan: "Amy kom hier jij kreng" ondanks dat het Justin is en ik dit 'gewend' zou moeten zijn voel ik me zwaar beledigd dat hij me een kreng noemt. Jasper noemde me voorheen zo nog wel eens, maar dat ware luchtige grapjes. Dit is een hatelijke opmerking zoals alleen mensen zoals Joran en Mac kunnen maken.
"Amy?" De man lijkt een beetje te schrikken. En ik hoor de twee de kamer veder in lopen.
"Was het raam met al open?" Justin vraagt het en ik hoor wat angst in z'n stem.
"Nee volgensmij was hij dicht?" Antwoordt hij vragend.
Ze lopen naar het raam toe en kijken naar buiten. Als ze zich nu opdraaien zullen ze me zien. Ik doe m'n handen voor m'n ogen. Zoals je vroeger deed. Als ik je niet kan zien zie jij me ook niet.
Wanneer Justin begint te lachen en de man zachtjes naar adem snakt weet ik het zeker. Ze hebben me gezien.
Justin pakt m'n hand vast en trekt me onder de tafel vandaan. Ik piep zachtjes en snel laat Justin m'n hand weer los.
"Verkeerde?" Justin kijkt me bezorgt aan.
Ik knik en zeg dat het oké is. Ik kijk op naar de man die er staat en word spierwit van de schrik "Pap?"

Ja ja mensjes ik ben hier in een hele goede moood! 

HAHAHHAHA

daarom dat ik nu een hoofdstukkie plaats!

NOG 4 HOOFDSTUKKEN EN DAN IS HET BOEK KLAAR!  (en dan t bedankje nog ofc)