De vorig keer: De enige geluiden die ik nu nog kan horen zijn: het gelach van Joran en Justin en mijn eigen gehuil...
Ik probeer mijn tranen af te vegen. Maar ze blijven maar stromen.
"Laat me gaan" snik ik zachtjes.
"Huh?"
"Laat me gaan" roep ik overtuigd en veeg boos de tranen af ondanks dat ze blijven stromen ik sta op en schop tegen de rand van de bus een pijn scheut schiet door m'n arm heen.
Klote arm!
"Héy joh stop daar mee trut!"
Ik blijf door schoppen tegen de rand, maar dit keer hou ik m'n arm vast.
"Godsamme zet de bus naar even aan de kant van de weg." Hoor ik ze mompelen.
Ik voel hoe hij de bus naar de zijkant van de weg rijd en stopt.
De deur gaat open en boos kijkt Joran me aan.
"Schoonheid, als je nu niet gewoon je mond dicht houd dan zorg ik er persoonlijk voor dat je die houd!"
Ik kruis mijn armen over elkaar nou ja zo goed als mogelijk is en met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan.
Hij heeft me vaak bang gemaakt maar dit bij deze worden had ik niet eens een moment van angst.
"Oke wat jij wil babe"
Justin komt op me af en neemt uit z'n binnen zak een kleine spuit zonder ook maar iets van een waarschuwing steekt hij de naald in mijn boven arm.
"Wat...is...di..."
Het word zwart voor mijn ogen en ik beland in een diepe slaap.
Pov azra
Buiten is van alles gaande, zelf vanuit deze (geheime) kamer hoorde je de pistool schoten het is nu 10 minuten later en ik hoor mensen de kamer in lopen.
Hopelijk is het de politie of ambulance want anders heb ik een probleem.
"Help help iemand help one toch!! Help!"
"Godverdomme azra hou je bek"
Albert druk zijn hand op m'n mond en het enige dat je nu nog kan horen is gemurmel.
Ik hoor dat de kast word weg geschoven.
Ze zijn hier dus bijna ik kijk naar de meiden in deze kamer, maar dan valt m'n oog op het meisje waar Amy mee stond te praten. Ik kijk haar smekend en bemoedigend aan.
"Rechts bovenin!! Ga daar op staan!!"
Yes ze begrijpt me!
De muur schuift aan de kant en vel licht komt op ons neer
Ambulance broeders en politie mannen lopen de kamer in.
"Handen waar we ze kunnen zien!"
Zijn we nu dan eindelijk vrij? Maar hoe zit het met Amy is die ook veilig of nam Drake haar mee?
Pov Joran.
Ik kijk grijnzend toe hoe Amy in slaap valt.
"Ik ga rijden blijf bij haar dit is een kleine dosis want de grote zijn op dus is ze waarschijnlijk over 15 minuten weer bij bewustzijn"
"Oke is goed"
Ik stap weer achter het stuur en begin te rijden.
Ik kijk achterom en zie Amy rustig slapen.
Eindelijk is ze weer terug bij haar rechtmatige eigenaar.
Ik zou zoveel dingen met haar willen doen; kussen, slaan als ze niet luistert, pijn doen als ze niet luistert. Na ja vooral haar pijn doen. Een heerlijk gevoel is dat.
JE LEEST
Ontvoerd 1&2 ✔️
AdventureDit verhaal gaat over een Amy (16), ze is een vrolijk, spontaan en een ondeugend meisje. haar jeugd is niet altijd even goed geweest en ze heeft dus ook veel mee gemaakt. Alsof al deze dingen nog niet genoeg zijn word ze ook nog eens ontvoerd, maar...