Ontvoerd 1&2 ✔️

2.11

De vorige keer: Ik loop in een rechte lijn naar mijn kamer toe en het enige dat ik denken kan is: er zal toch niks gebeurd zijn met Amy?? En tegen wie schreeuwde ze?

Langzaam open ik mijn kamer deur en zie Amy op haar zij met mijn hoodie aan terwijl ze dingen mompelt die ik net niet kan verstaan.

"Gaat het wel, ik hoorde je schreeuwen" vraag ik rustig zodat ze niet zou schrikken want ze hoorde me niet binnen komen.

"Ja ja t gaat wel" mompelt ze.

"Zekker"

"Ja heel zekker" weer mompelt ze.

Ik loop naar het bed toe en ga er op zitten.

"Amy vertel nu is de waarheid er is wat met je en ik kan je niet helpen als je me niet vertel wat er is" zucht ik.

"Ik zei toch er is niks" roept ze en komt overeind.

"Amy..."

"Wat! Wie zegt überhaupt dat ik hulp van jou wil!!"

Even slik ik en hou m'n tranen binnen.

Gast sinds wanneer ben jij z'n softie!

"Amy toe nou..."

"Ga uit de kamer, jack!"

"Hoezo zou ik uit 'mijn' kamer gaan!"

Even is ze stil.

Ze opent haar Mond om iets te zeggen maar sluit hem dan weer en kijkt weg.

Zachtjes hoor ik haar snikken.

Ik schuif naast haar en sla een arm om haar heen.

"Amy alsjeblieft vertel me wat er is, ik wil je echt helpen" zucht ik en aai met m'n hand over haar schouder heen.

Weer begint ze zachtjes te mompelen.

"Al die jaren"

Hoor ik haar zeggen.

"Wat is er al die jaren?"

"Al die fucking jaren hebben ze gelogen" mompel ze weer.

"Wie hebben gelogen?"

"Ze hebben gewoon fucking gelogen!" Roept ze nu.

"Wie hebben er gelogen Amy? vertel het me!"

Ze kruipt dichter tegen me aan en begint nog meer te huilen.

"M'n tante en oom" hoor ik haar mompelen.

"Huh?" Vraag ik duidelijk verwart

"Zij hebben tegen mij gelogen" zucht ze.

"Waarover?"

"De d-" even stopt ze en denk na.

"Waarom zou ik je dit vertellen je maakt er toch alleen maar misbruik van" ze zucht en gaat recht op zitten.

"Ik zal er geen misbruik van maken beloofd"

"En waarom zou ik jou geloven"

Ja waarom zou ze mij geloven ik heb haar voor de tweede keer ontvoerd en bedrogen...

POV Gerit (vader van jack)

Zuchtend zit ik aan m'n Bureau.

Dat meisje bezorgt me alleen maar problemen het is haar al een keer eerder gelukt om weg te komen dat zal me niet nog een keer gebeuren.

Bzz bzz thun thun (dat is mijn tel geluid als ik berichtje krijg)

Ik pak m'n telefoon uit m'n broekzak en bekijk het bericht.

0656826391: we weten het!

O nee het zal toch niet...

U: huh wat weten jullie.

0656826391: dat weet je zelf ook wel!

U: ehmm nee eigenlijk weet ik het niet.

U: wie zijn jullie??

0656826391: oude maatjes van jack.

O nee ze weten het.

U: jullie zullen niet krijgen wat jullie willen!

0656826391: dat zien we nog wel, morgen komen we eventjes kijken dan is 'de dag' toch?

U: nee dat is pas over 3 weken

0656826391: mwhaha en jij denkt dat ik daar in trap?

ik reageer niet en stop m'n telefoon weer in m'n broekzak.

Ik schuif m'n la open haal alles er uit wat er in zit en pak de bodem vast, langzaam til ik hem op en een fel rode knop komt te voorschijn.
Ik druk hem in en hoor na nog geen 5 seconde later het alarm afgaan. Ik pak de microfoon die aan de rode knop vast zit en roep: "code rood situatie 64, code rood situatie 64"

Sorry weer een kort hoofdstuk 🙁.

Maar ja ik ga niet nog een keer zeggen wrm want dat kost jullie meer leestijd en waarschijnlijk lezen jullie dit al niet meer maar ja doeg xx

(Ik zal zo snel mogelijk weer plaatsen)