2.15

264 9 3
                                    

De vorige keer: Zo kan ik toch niet door?!

We komen bij kamer 321 aan en ik zie daar al meerdere meisjes staan. Ook zijn er zo'n 8 jongens die om het groepje meisjes staan.

Ik ken alleen Albert, Maas, Drake en Tom. 

Ik kijk het groepje meisjes rond maar zie Azra niet, wel zie ik Zara ze staart vermoet voor hij uit alsof dit allemaal zo saai is dat ze na 10 seconde in slaap kan vallen.

De rest van de meiden kijken bang om zich heen.

Ik zucht en wil naar Zara lopen maar word ruw door jack aan mn haren gegrepen.

"auww" 

"Gedraag je" mompelt hij als z'n mond dicht bij mn oor is.

Ik ril en knik zachtjes.

"Wat zei je?" vraagt hij kil.

"I-Ik zal me g-gedragen" mompel ik zachtjes.

"Wat zei je?" vraag hij nog een keer kil vlak bij mn oor.

"ik zal me gedragen"zeg ik nu iets harder.

"Mooi zo want je weet wat er gebeurde toen je te lach lachte laat staan wat er gaat gebreuren als  je je niet gedraagt hier in dit gebouw" Hij loopt weg samen met tom wat dus betekend dat er nog 7 jongens zijn.

zouden we deze jongens aan kunnen met zn alle?
en dan alsnog worden opgehaalt door de politie?
of zal alles mislukken?

met als gevolg pijn?

heel veel pijn? 

iedereen zal dan pijn lijden en dat is dan mijn schuld.

Ik bekijk de meiden nog is goed maar zie stuk voor stuk gebroken meiden met wonden op hun lichaam.

Dit gaat hem niet worden.

ze zijn te zwak.

al willen ze zo graag.

ze zullen te veel pijn leiden.

Ik zucht en loop naar Zara toe.

Waar zal Azra toch zijn? 
Komt ze later?
Zijn dit eigenlijk al alle meiden?
Zouden ze dan maar 15 meiden hier hebben?
Nou ja 15 is best veel maar zitten er hier niet meer als er 321 kamers zijn?
Of zijn die kamer bedoeld voor ander gebruik?

POV Azra.

Van jack moesten we naar kamer 321 komen althans de jongens moesten de meiden er heen brengen.

Joshua was nog steeds bij me hij heeft me geknuffeld en ik hem. Al ben ik niet vanplan hem ooit nog weer in vertrouwe te nemen. Ik denk dat het eerder een afscheids knuffel was... de laatste knuffel als vrienden en dat we het daarna gewoon verbreken alsof het nooit gebeurd was.

alles deelde ik met hem zelfs dat ik een relatie heb gehad met Joran en alle detais alles wat ik tegen Marieke heb gezecht vertelde ik vervolgens aan hem.

en dan verkloot hij dit door samen te werken met de vader van de vriend van de gene die ik het meest haat.

"Jij moet daar ook heen Azra"mompelt Joshua.

Ik zucht en schud mijn hoofd.

"ze zullen toch niet voor ons komen wie is hier nou stoer genoeg om de politie te bellen zonder dat de jongens ook maar iets door hebben?" 

Amy schiet er door mijn hoofd heen.

Amy zei is de gene die zoiets zou durven te doen!
Amy is de gene die weg kwam uit deze hel.
Tegelijkertijd is ze ook diegene die er voor heeft gezorgt dat ik naar het ziekenhuis kwam en uiteindelijk werd gepakt door Joran.
Maar eigenlijk is het eigenlijk Jorans schuld want hij vertelde me over Amy en heeft Amy dit aan gedaan.
Maar het is ook mijn schuld ik had die avond niet door het park moeten lopen en hem tegen het lijf lopen om vervolgens smoorverliefd op hem te worden.
en uiteindelijk pas na 6 maanden er achter komen met wat voor zaken hij bezig was. ze zeggen toch wel eens liefde maakt blind? nou in z'n situatie kwam ik terecht!

"Azra toe nou ik wil je geen pijn doen maar het moet toch echt als je niet mee gaat naar kamer 321"

ik zucht en sta dan toch maar op.

Ik heb het afgelopen 8 jaar het verloren en al eerder wist ik dat ik het nooit zou halen.
Ik kan niet voor mezelf opkomen, toen ik dat deed kwam ik er ook niet goed van af dus waarom zou dat nu wel zo zijn?
Ik heb mijn familie verloren door hun.
Alles wat ik lief had al waren het alleen maar de baby jaren en weet ik niks meer an mijn familie af.
Het is hun fout.
Hun hebben er voor gezorgd dat ik ben zoals ik nu ben.
Een wrak.
Een mislukeling.

Ik loop achter hem aan.

Als we aankomen bij kamer 321 zie ik al een groepje meiden staan en 7 jongens.
Ik zie Amy met iemand praten, ze heeft een hoodie en een broek aan.

Ik loop naar ze toe. Als amy me ziet geeft ze me gelijk in knuffel.

"Zara is het goed als ik even met Azra ga praten"

"Ja hoor tuurlijk" zegt ze lief en loop naar een ander meisje toe.

"Azra ik moet je wat heel erg belangrijks vertellen"

"wat dan?" 

wat zou er toch zo belangrijk zijn?

"ik heb met mam gesproken"

"huh hoe dan? mam is dood"

"ja weet ik maar ik sprak met haar geest en vertelde haar dat je nog leefde en ze was niet eens in shok! ze wist het al! en alsof dat nog niet genoeg is. leeft pap volgens mij ook nog! en Tante en oom hebben friking hard tegen me gelogen ze hebben verteld dat pap en mam samen zijn omgekomen bij een auto ongeluk maar mam is pas een week later overleden en pap leefd dus nog gewoon!"

"Huh wat raar!" 

Ik haat het om tegen Amy te liegen...
ik wist dit al lang alleen dat oom en tante hebben gelogen is echt wel kut voor haar, maar de rest wist ik al...

Mwhahah sorry moest ff 🤪😈

Oke ik wil ff een keer iets ander doen! Dus bij deze leg ik het lot volledig in jullie handen!

Als dit hoofdstuk:
5 votes
&
2 reacties 💬
Heeft komt er een nieuw hoofdstuk!!






Ontvoerd 1&2 ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu