Mutluluk Mutluluğu Oyunu1.8

494 50 140
                                    

Cemre Solmaz'dan:

Son söyledikleriyle yayını kapatmıştım bir refleksle.Yanaklarım yine kırmızılaşmış,donakalma vakası tekrarlamıştı.Nefes alma diye bir şey şuan benim vücudum da yoktu fakat kalbim güm güm atıyordu.Bunların hepsi zürefalı battaniyemi almadığımdan oluyor ya kesinlikle o yüzden.

Cellat:Niye kapattın yayını güzelim?

Cemre:Bana niye böyle davranıyorsun Cellat.

Cellat:Nasıl davranıyorum?

Cemre:Bilmiyormuş gibi yapma Cellat,ban karşı çok yakınsın ve ben seninle böyle iyiyim.

Cellat:Seni zorlamıyorum zaten güzelim.Bunu sende biliyorsun?

Cemre:Zorlamıyormusun,Cellat sen bugün beni öptün!

Cellat:Ve sende karşılık verdin.

Cemre:İ-isteyerek olmadı!

Cellat:Bunu sonra bana söyleyebilirdin fakat söylemedin ve herşey yolunda ymış gibi  seninle konuşmaya devam ettik.Şimdi mi aklına geldi Cemre!

Cemre:Gelemez mi!

Cellat:Cemre ben oyuncak değilim,sana olan sevgimi gözle görülür bir şekilde gösteriyorum.Seni de zorlamıyorum ve seni sık boğaz etmiyorum.Seni öptüğüm de bana karşılık veren sendin ve hic bir saniye bile tereddüt etmeden öptün beni.Ve şimdi de isteyerek olmadığını mı söylüyorsun!

Cevap vermemi beklemeden kapıyı çarpıp arkadaki enkaz olan beni bırakıp gitti.Az önce kalbim güm gümken şimdi kalp diye birşey kalmamıştı.Çünkü onu hissedemiyordum,yaşayan ölülere dönmüştüm.Kendi ölümümü de kendim tasarlamıştım,hadi hakim bey hapse atın beni.Beni ben öldürdü!

Bana o kadar değer veren bir insan varken karşımda,ben düşünmeden konuşarak kırmıştım onu.

Çocukken de kırardım herkesi,benimle dalga geçince konuyla alakası olmayanlara bağırırdım.Ama yanım da annem olursa çevremi değil,kendimi kırardım her zaman.O bana bir melekti,yanlışa girdiğim anda içine doğar bana telefon açıp sakın ama sakın ne düşünüyorsan yapma derdi.Küçük şeylerin bile kötü olduğunu bana öğreten oydu fakat o yanımda yokken bir tarafım eksikti işte.Uzakta olduğumuz için tedavisidinde dd yanında olamıyordum ve bu içimi kemiriyordu.Kendisini o halde görmememiz için İzmir'e gitmemiz yasaktı.

Salona bir yıkık gibi girerken herkesin Cellat dışın da salonda olduğunu gördüm.Yanlarına oturduğum da bana bakmıyorlardı...Neden baksınlar değil mi!?

Cemre:Cellat nerde?

Berke:Bilmem sormadım.

Cemre:Behzat!?

Behzat:Kahin değilim bilmiyorum.

Cemre:Siz ciddi misiniz,Merve?

Merve:Cemre yaptığın yanlış ve peşinden bile gitmedin.

Cemre:Nereye gitti?

Yaren:Söylemeden çıktı.


Not:Burdan itibaren şu müzikle devam edermisiniz?

Önce beynim bosver dedi,seni kaybeden onlar küçücük meseleleri kendilerjni bile ilgilendirmeyen şeylere karışıyorlar dedi.Git odana sonuçta burası seninde evin,rahat bir uyku çek dedi o duygusuz.

GAME (L) OVER~Cemcel 'Tamamlandı'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin