Hepinize uzuuuun bir aradan sonra merhaba güzel okurlarım. Nasılsınız umarım iyisinizdir. Açıkçası ben ne iyiyim ne kötü. Arafta gibiyim. Bu ara baya karışık benim için. Sınav üstüne sınav oluyor bazen, ayrıca bir sınava daha da hazırlanmaya çalışmam cabası. Neyse sizi boğmak istemiyorum. Umarım bölümü beğenirsiniz. Unutmayın ne kadar yorum, oy o kadar hızlı yeni bölüm. Yorumlarınız beni çok mutlu ediyor. Özellikle satır arası yorumlar. :') İyi okumalar, öptüm hepinizi. <3
Kalben...
Sıkıntıdan kendi kafamda olası senaryolar kurarken yatakta uzanmış tavanla bakışıyordum.
Sevgi Hanım beni bir yatak odasına getirmişti. Burada dinlenebileceğimi ve bir isteğim olursa seslenmemi söyledikten sonra çıkmıştı. Gerçekten çok düşünceli bir insandı.
Ben odanın ihtişamıyla büyülenirken kendimi yatağa atmış ve uyuyakalmıştım. Şimdiyse uyanmış yaklaşık yarım saattir tavanla bakışıyordum. Kafamdan milyon tane kötü senaryo geçiyordu. Belirsizlik içinde kalmak gerçekten de çok kötüydü. Ne olacağını hiç bilmiyordum. Canım daha da sıkılırken odaya göz atmaya başladım. Çenemi elime yaslayıp, yatakta uzanmış şekilde odaya göz gezdirirken hayretler içerisinde kalıyordum. Oda sanki hayallerimin içerisinden fırlayıp gerçeğe dönmüştü. Koltuklardan yatağa, makyaj aynasından dolaplara kadar her şey tam da istediğim gibiydi. Bu çok şaşırtıcıydı. Nasıl her şey bu kadar hayalime yakın olabilirdi? Beynim bunun nedenini sorgularken Sevgi Hanım'ın sesini işittim.
"Kalben Hanım, bir şeyler içmek ister misiniz?"
Yüzüme tatlı bir tebessüm yayılırken hemen yataktan kalktım ve kapıyı açtım.
Sevgi Hanım bir an irkilmişti. O haline daha da güldüm. Gerçekten çok sevimli bir kadındı.
"Olur, beraber kahve içelim olur mu? Şöyle bol köpüklü Türk kahvesi. Hem fallaşırız!"
Sevgi Hanım gülümsedi.
"Fal bakmayı biliyor musunuz?"
İkimizde koridorda ilerliyorduk.
"Arkadaşımın annesinden çarptık bir şeyler."
Merdivenlerden inerken Sevgi Hanım tek kaşını kaldırıp gülümsedi.
"Bende çok iyi fal bakarım. Öyle herkese de bakmam ama, size bir ayrıcalık yapacağım."
Heyecanla ellerimi çırptım. Bu kadını gittikçe daha da seviyordum.
Sonunda mutfağa girdiğimizde ben hemen kahve malzemelerini aramaya başladım. Sevgi Hanım gülerek fincanları, kahveyi önüme koydu.
"Cezvede mi yapmak istiyorsunuz yoksa makinada mı?"
"Cezvede yapacağım, tadı başka olur."
Sevgi Hanım önüme cezvede koyduktan sonra,
"Ben şekersiz içiyorum ama siz isterseniz şeker verebilirim." dedi.
"Hayır bende şekersiz içiyorum." Diyerek kahveyi yapmaya başladım. Açıkçası benim kahvem meşhurdu. Herkes çok severdi. Çocukluktan beri evde kahveyi ben yapardım. Elbette ailemi kaybettikten sonra artık sadece kendime yapıyordum, ya da Cem ve annesine.
Kahvenin köpüğü taşmadan önce hemen önümde duran fincanlara koydum. Kalan kalan kahveyi de fincanlara bölüştürdükten sonra bir fincanı Sevgi Hanım'a diğerini de kendi önüme aldım.
"Kusura bakmayın, evi tam bilmediğim için yanına bir şey koyamadım."
Çekimser bir tavırla gülümserken Sevgi Hanım kalkıp ikimize de birer bardak su koydu ve metal bir kutu getirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kusursuz Plan
General Fiction"Beni sevmen de planının içinde miydi? Yoksa o da sonradan mı gerçekleşti?" İnandığım adam beni kandırmıştı. Onunla evlenmemi, ona aşık olmamı sağlamıştı. "Bu benim kusursuz planım. Ben yönetmen, sen ise benim başrolümsün. Ayrıca senaristte benim...
